დ02დ

240 51 2
                                    

අද හරිම කම්මැළි දවසක්.ඒ නිසා මම පුස්තකාලය පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා.

වෙනදා වගේම අදත් යාලුවො එක්ක වොලිබෝල් ප්‍රැක්ටිස් කරන්න ආපු බෙල්ව අඳුර ගන්න මට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.

මම පුස්තකාලයෙන් පොතකුත් තෝරගෙන පොත කියවන්න පටන් ගත්තා.

පොතේ පිටු දහයක් වගේ කියවද්දි මට දැනුනා මට ඉස්සරහ පුටුවෙන් කවුරු හරි වාඩි වෙනවා.ඒ කවුද කියලා මට බලන්න උවමනාවක් තිබ්බත් පොතට සම වැදිලා ඉන්න නිසා මම ඔලුවවත් ඉස්සුවෙ නෑ.

ඒත් එක පාරට හමා ගෙන ආපු ඇපල් සුවඳ මුසු වුණ සැර විලවුන් සුවඳ නිසා මම ඔලුව උස්සලා බැලුවා නෙමෙයි බැලුනා.

ඔව් මම හිතුවා හරි ඒ බෙල් ඇන්ඩෲස්.මාව පිස්සු වට්ටන රූපයේ හිමිකාරිය.

ඒ දුඹුරු පාට ඇස් දෙක.අවුල් වුණ හිසකෙස් බෙල්ට ගෙනාවෙ විසේකාර පෙනුමක්.ආයිශ් මම බෙල් දිහා තාමත් බලාගෙන ඉන්නවා නේද?හරි ඉතින් එයත් මම දිහා බලාගෙන ඉන්නවනේ.මම මේ කොලේජ් එකට ආපු දවසෙ ඉඳලා අද වෙනකන්ම අඩුම තරමේ එයා එක්ක වචන දහයක්වත් කතා කරන්න නැතුව ඇති.

මම ලාවට එයත් එක්ක හිනා වෙලා ආයිමත් පොත කියවන්න පටන් ගත්තා.මම දන්නවා දැන් නම් මට පිටුවක් තියා අකුරක්වත් කියවන්න බෑ කියලා.මගේ මුලු ඇඟම සීතල වෙලා.ඒත් මොකක් කරන්නද ?පැයක් තිස්සෙ මම පොත දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.

මම දැක්කා එයා මම දිහා සැරෙන් සැරේ බලනවා.ඒත් ඒ ඇයි?





●───❀𝑹𝒖𝒕𝒉❀●──

Miss YouWhere stories live. Discover now