ဝမ္ရိေပၚတို႔နယ္စပ္သူပုန္ကိစၥ႐ွင္းရန္တြက္
ခရီးထြက္သြားသည္မွာေန့တစ္ဝက္ၾကာၿပီျဖစ္
သည္။
" က်န္႔က်န္႔ရယ္ နင့္ပံုကလဲ လင္ေသတဲ့
မုဆိုးမလိုဘဲ ဟိုကျဖင့္သြားတာေန႔တစ္ဝက္ဘဲ႐ွိ
ေသတယ္ "
" နင္နားမလည္ပါဘူးဟာ "
သူတို႔နားတြင္ထိုင္ေနသည့္ ဝမ္နင္နဲ႔မင္းသား
ႏွစ္ပါက ကြာစိထိုင္စားရင္း ေ႐ွာင္က်န့္အား
ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။
" ငါေလ လြမ္းလြန္းလို႔ဘာမွေတာင္မစားႏိုင္ဘူးဟာ"
မင္းသား ၂က
" ဘ႐ိုးေ႐ွာင္ ေ႐ွ႕ကပန္းကန္ေတြအားနာပါအံုး
ပါးစပ္ထဲက မုန္႔လဲကုန္ေအာင္ဝါး"
" မင္းကလဲကြာ ဒါကမစားရင္မလြမ္းႏိုင္မွာစိုး
လို႔"
"😒"
ထိုခ်ိန္ ေ႐ွာင္က်န္႔တို႔နားသို႔ ေကြ့ဇီေရာက္လာ
သည္။
" ေ႐ွာင္က်န္႔ အရမ္းဝမ္းနည္းေနပံုဘဲ"
" ဧကရီတစ္ပါးကိုေတာင္နာမည္တပ္ေခၚရဲ
တာနည္းတဲ့အရည္ခ်င္းလား "
" အဟင္း ငါကအခြင့္ထူးခံလူတန္းစားေလ"
" ငါကဧကရီ "
ေကြ့ဇီလဲ သူမရဲ႕အေစခံကိုမ်က္စပစ္ျပလိုက္
သည္ႏွင့္ သူမအေစခံက ေ႐ွာင္က်န္႔ေခါင္းက
ထိုးထားသည့္ဆံထိုးကိုဆြဲျဖဳတ္ကာေျမႀကီးေပၚ
ပစ္ခ်လိုက္သည္။
" ရားး! ဘာလုပ္တာလဲ "
ရိေပၚေပးထားသည့္ ဆံထိုးမို႔ျပန္ေကာက္ရန္
ျပင္ခ်ိန္ေကြ့ဇီက တက္နင္းလိုက္တာေၾကာင့္
ဆံထိုးက်ိဳးသြားေတာသည္။
" ေျဖာင္းး! "
"အ.. နင္ငါ့ကိုရိုက္တယ္"
" ဘာျဖစ္လဲ႐ိုက္ေတာ့ မေက်နပ္ဘူးလား "
" နင္ငါ့အေၾကာင္းသိမယ္ "
ေကြ့ဇီထြက္သြားတာနဲ႔ေ႐ွာင္က်န္႔ကဆံထိုးကို
ေကာက္ၿပီးဖုန္ခါလိုက္ကာ...
" အူဝါးး ရိေပၚေပးတဲ့ပထမဆံုးလက္ေဆာင္
ေလးပ်က္စီးသြားၿပီး "
ဒီရဘ က
" အဲ့မိန္းမကတရားလြန္လြန္းတယ္ ရိေပၚကဘာ
လို႔သူ႔ကိုဒီတိုင္းလႊတ္ထားတာလဲ ဒါႀကီးက
မမိုက္ဘူးေနာ္ "
YOU ARE READING
ဧကရီအျဖစ္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း/ဧကရီအဖြစ်ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း ( Completed)
FanfictionStarting -18.1.2022 (owncreation) Ending- 19.4.222
