PROFESSOR - Harry Styles

BÖLÜM ALTMIŞ ALTI

Merhaba!

Minik bir gecikme oldu, bu bölümle bunu kapatalım. Elimden geldiğince her ayın ortalarına doğru bölüm yayımlamaya çalışıyorum; ancak bu bölüm yazarken beni çok zorladı. Neredeyse bir aydır yazmak için çaba gösteriyorum...

Uzun bir bölüm oldu. Oylarınızı ve özellikle de yorumlarınızı bekliyorum. 🥲

Şuraya birkaç şarkı bırakacağım, benim için Baylee ve Harry ikilisi için dediğim. Daha vardır ama beynim bölümden sonra durmuş vaziyette.
Sizin de şarkı önerileriniz varsa buraya yazabilirsiniz. Bana önerdiğiniz şarkılar vardı, gerçekten Baylee ve Harry'i böylesine güzel anlayabilmek... 💓

Hatalarım varsa kusura bakmayıın. Bölüm sonu görüşelim!
İyi okumalar. 🌟

Mac Demarco - My Kind Of Woman
Taylor Swift - Happiness
Taylor Swift - This Is Me Trying
Taylor Swift - Mr. Perfectly Fine
The Neighbourhood - Daddy Issues

-

BAYLEE

Bugün içim içime sığmıyordu sanki. Kalbim sürekli olarak atışını hızlandırıyor, bütün bedenimin uyuşmasına neden oluyor ardından ise yavaşlayıp eski temposuna dönüyordu. Bunun en büyük nedeni rutin kontrolümüze gidecek olmamız olabilirdi.

Doktorumuz ilk aylarda muayeneleri sık sık yapmamızı istemişti ve biz de bunu aksatmak tabii ki istemezdik. Okula gidilecek bir durumum olmadığı ve Harry'le aramda kavgaya sebep olan bitirme projemi teslim edince benim için okula gitmemi gerektirecek bir mevzu yoktu. Mezuniyete kadar evdeydim ve neredeyse tüm aklım, tüm meşguliyetim daha belli bile olmayan karnımdaki bebeğimizdeydi.

Ellerim istemsizce karnımın üzerinde hareketlendiğinde telefonumun bildirim sesi kulaklarıma doldu. Telefonuma uzanmadan odamın camından gördüğüm Harry'nin arabasıyla beni almaya geldiğini anlamıştım. Çantamı ve masamdaki telefonumu alarak odamdan çıktığımda gelen mesajın Harry'den olduğunu da görmüştüm.

Annemlere seslenerek ayakkabılarımı ayağıma geçirdiğimde kapıyı açamadan annem yanıma gelmişti. Bu sıralar üstüme fazla düşüyordu. Özellikle onun yanında ağlayıp bir açıklama yapmadığım için yaklaşık bir haftadır her şeyime dikkat ediyordu.

Ellerini önünde birleştirerek karşımda durdu. "Dikkatli ol tamam mı? Üşümemeye dikkat et. Havanın bir günlük sıcaklığına bakma, üstüne kalın bir şeyler al portmantodan. Harry'e de söyle seni hasta etmesin." Annem konuşarak aramızdaki mesafeyi azalttığında ellerini omuzlarıma yerleştirmiş ve parmaklarıyla kollarımı boydan boya okşamıştı.

"Merak etme... İyiyim ben." Ağzımın içinde mırıldanarak yanağına dudaklarımı bastırdığımda iç çekerek ellerini etrafıma doladı. Ona kısa bir karşılık verip geri çekildiğimde arkamı dönmüş ve elimi sallayarak açık ev kapısından dışarıya çıkmıştım.

Annemle yakın olmak iyi hissettiriyordu ama babam yüzünden beni korkutuyordu. Aramızdaki bariyeri kırmak zordu.

Hızlanmış kalp atışlarımla neredeyse seke seke Harry'nin gri, Audi marka arabasına yaklaştığımda uzanıp kapıyı açtım.

"Selam!" Neşeli çıkartmaya özen gösterdiğim sesimle yerime oturduğumda kapı da hemen arkamdan kapanmıştı.

"Selam." Dudaklarındaki tebessümü fark ettim. Uzanıp yanağından öpüp geri çekildikten sonra o bana yaklaşmış ve kâküllerimin üzerinden dudaklarını tenimle buluşturmuştu. "Bugün ayrı bir güzelsin." Gözleri beğeniyle üzerimde dolaştı. "Hamilelik şimdiden seni bu kadar tatlı mı yaptı?" Muzip ifadesine hem gülüp hem göz belerttim. Elimi hafifçe koluna vururken arabayı çalıştırmıştı.