Yıldızların altında birkaç masal dinlemek ister misin tatlım?
Sana ninni söyleyebilirim.
Kalp atışlarını duyabiliyorum. Heyecanlısın.
Benim kadar olmasa gerek?
Denemeli miyiz?
Boşversene! Bunun için fazla utangaçsın.
⋇⋆✦⋆⋇ ⋇⋆✦⋆⋇ ⋇⋆✦⋆⋇ ⋇⋆✦⋆⋇ ⋇⋆...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Karbondioksit...
Dünya yaşamında çokca bulunan gaz.
Ağaçlar ve okyanuslar karbondioksiti içine çekme görevi görür.
Ağaçlar karbondioksit alarak oksijene çevirir ve dünyaya yaşam olarak sunar.
Okyanuslar ise karbondioksiti sonsuza dek en derinliklerine hapseder.
Sen ağaçtın. Senin özgünlüğün ağacın görevini görmekti.
Bu karanlık havada, gece yarısını geçmiş olan saatlerde yine dışarı çıkmış ortamdaki karbondioksidi içine çekmekle meşguldün.
İnsanlar seni gariplerdi. Kitaplardaki gibi havalı bir özgünlüğünün yoktu.
Ağaçların çektiği karbondioksitlerden 91 kat daha fazla kapasiteye sahiptin. Şey, şuanlık sadece 7 katına çıkabiliyordun.
Ağaçlar o kadar çok fazla karbondioksit emiyorlardı ki ilk öğrendiğinde küçük bir şoktan dolayı özgünlüğünü yanlış kullanmıştın. Azıcık karbondioksit fırlatmış olabilirdin.
Ancak şuan özgünlüğünü iyi bir şekilde kullanabiliyordun. Hatta oksijene çevirme evresine girmiş ve yaşama katkı bile sağlamıştın.
Ve şuan tekrar aynısını yapıyordun.
İnsanlığın sonu olabilecek bu gazı içine çekiyordun. Sana yan bir etki vermiyordu... Fazla almadığın sürece.
Karbondioksidin nerdeyse %70'i fosil yakıttan geliyordu. Çoğu zaman bunlarla ilgili protestolara katılmış sokaklara çıkmıştın. Çoğu zamanda sizi durdurmak için yakıcı spreyler, sular ve barikatlar kullanılırdı.
Sizin amacınız sadece yok olmanın eşiğine gelicek olan dünyaya, içindeki canlılara yardım etmekti, duyarlı olmaktı.
Vücudundaki enerji hızla emilirken gözlerini açtın hızla ve ayağa kalktın.
Burnuna yanık kokusu gelirken gökyüzüne baktın. Bu karanlık havada bile ay ışığı gündüzü andırıyordu.
Dumanlar gökyüzünü hızla kaplıyordu.
Dumanın yerini takip ederek yanan yere ulaştın.
Senin yaşlarında siyah saçlı bir çocuk yanan ormanın içinde öylece duruyordu.
