" ပေါက်စစားလို့ရပြီနော်"
"ဟုတ်"
နှင်းကကြည်ဖြူကိုကြည့်မရတဲ့မျက်လုံးနဲ့ ကြည့်နေတာမလို့
"အကို ခွံ့ကျွေးပါလား ပူလို့"
"အာဘွားပေးရင် ခွံ့ကျွေးမယ်"
"ဟာ အကျင့်ယုတ်တယ်နော်"
"မပေးရင် မကျွေးဘူးကွာ"
"ဒီမှာမမကစ်တို့မနှင်းတို့ရှိတယ်လေ ရှက်စရာကြီး"
"မသိဘူးကွာ အာဘွားပေးမှ ခွံကျွေးမှာ"
"ညမလေး ကြည်ဖြူက ကလေးလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်မစားတတ်ဘူးလား"
"စားတတ်တာပေါ့ ဒါပေမယ့်ခွံ့ကျွေးမယ့်ယောင်္ကျားရှိနေတော့ချွဲရတာပေါ့"
"အကိုရေ စားပြီးရင် အာဘွားပေးမယ်လေ"
"ပေါက်စ ကိုယ့်ကိုလူလည်လုပ်တော့မှာ"
"တကယ်ပြောတာ"
"အဲ့တာဆိုလဲ ကိုယ်ခွံ့ကျွေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"
" ဟုတ်"
"မမကစ်နောက်တစ်ခါကောင်လေးရရင်ပေါက်စတို့ဆီလာခဲ့မယ်"
"အဲ့တာဆိုမမကစ်ကကောင်လေးရတော့မှာပေါ့"
"အင်း ဟုတ်တယ် ဟိဟိ"
"ကိုသူရိန် အလုပ်ကိစ္စပြောကြရအောင်"
"အလုပ်ကိစ္စက မနက်ဖြန်ရုံလာမှပြောကြရအောင်လားဗျ အခုအေးအေးဆေးဆေးစားကြပါ"
"အော် ဟုတ် မနက်ဖြန်လာခဲ့ပါမယ်ရှင့်"
"ကိုသူရိန်အဲ့တာဆို ညမနဲ့ကစ်ကစ်ပြန်လိုက်ပါဦးမယ်"
"ကောင်းပါပြီဗျ"
နှုတ်ဆက်နေတုန်း အမြန်လစ်ဖို့ပြင်နေတဲ့ပေါက်စကိုတေွ့တော့
"ဟိတ် ဘယ်ပြေးမလို့လဲ"
"ဘယ်မှပြေးပါဘူး ဒီတိုင်းအိမ်ပေါ်တက်ရင်ကောင်းမလားလို့"
"ကိုယ်နဲ့အတူတူတက်မယ်လေ"
"ရပါတယ် အလုပ်တွေဘာတွေရှိရင်လုပ်အုန်းလေ"
"လာအခန်းထဲသွားမယ်"
သူရိန်ကကြည်ဖြူကိုချီပြီးခေါ်သွားလေရဲ့
YOU ARE READING
♡︎No one can fix me♡︎ (Complete)
RomanceStart date- 1/24/22 End date-6/13/22 လပ်ထပ်ပြီးနောက်ပိုင်းရန်ဖြစ်လိုက်ပြန်ချစ်လိုက်ပုံစံလေး ဖတ်ကြည့်ပါရှင့် Uni and Zawgyi 🩷 normal fic Oc own creation
