"ဟဲ့ သူရိန်တို့"
သူရိန်လည်းကစ်ကစ်ရဲ့နှိုးသံကြောင့်သူရိန်လည်းနိုးလာခဲ့တယ် ရင်ခွင်ထဲကပေါက်စကတော့အိပ်လို့ကောင်းနေတုန်း
သူရိန်လည်းပေါက်စခေါင်းကိုခေါင်းအုံပေါ်တင်ပြီး
"ဟာ လာပြီဟာ"
"ဘာလဲ အကျယ်ကြီးပဲအော်နေတာ ပေါက်စအိပ်နေပါတယ်ဆို ကောင်းကောင်းမအိပ်ရဘူး"
"အယ် နေ့လယ်စာစားဖို့လာနိုးတာ နင့်ကိုေကျွးချင်လွန်းလို့တော့မဟုတ်ဘူး ငယ်လေးအစာအိမ် ဖြစ်မှာဆိုးလို့ နှိုးပြီးအောက်ဆင်းခဲ့"
"အေးပါဟာ"
"ပေါက်စ"
"ပေါက်စ"
"ဟင်"
"နေ့လယ်စာစားမယ်ထတော့"
"ဟုတ်"
"ငယ်လေးလာထိုင်"
"ပေါက်စကိုယ့်နားထိုင်"
"ဟင့်အင်း"
နှင်းကအကို့သူရိန့်ဘေးကို၀င်ထိုင်ဖို့အတွက်ပြောနေတော့
"အကိုသူရိန်နှင်းထိုင်လို့ရတယ်မလား"
"မရဘူးညမ"
ဧကရီကပြောလိုက်တယ်
"ဘာလို့လဲ"
"သူ့နားမှာငယ်လေးထိုင်မှာ".
"သူမထိုင်ပါဘူးသူကစ်ကစ်နားထိုင်မှာ"
"ငယ်လေး သူရိန်နားထိုင်လိုက်နော် ကိုယ့်ယောင်္ကျားနားကိုယ်ထိုင်တာအကောင်းဆုံးပဲ"
"ဟာမမနော်မဟုတ်သေးပါဘူးနော်မမဧကရီစကားနားထောင်တာမလို့ထိုင်လိုက်မယ်"
"ဟာ ဟုတ်ပါပြီ"
"ကစ်ကစ်ကငယ်လေးကိုဧကရီနဲ့ပြိုင်လုရတော့မယ်ပေါ့"
"မလုကြပါနဲ့ရှင်"
"စားကြမယ်လေ"
"အင်း စားကြမယ်"
ထမင်းစားပွဲဝိုင်းကြီးကလည်းပျော်ရွှင်စရာစကားသံတွေနဲ့အပြည့်
စားပြီးနောက်
"ငယ်လေးတို့ပြန်မအိပ်နဲ့တော့နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အခုဘာလုပ်ကြမှာလဲ"
"ညနေကျရင် စားဖို့အတွက်သွား၀ယ်ကြမယ်လေ"
YOU ARE READING
♡︎No one can fix me♡︎ (Complete)
RomanceStart date- 1/24/22 End date-6/13/22 လပ်ထပ်ပြီးနောက်ပိုင်းရန်ဖြစ်လိုက်ပြန်ချစ်လိုက်ပုံစံလေး ဖတ်ကြည့်ပါရှင့် Uni and Zawgyi 🩷 normal fic Oc own creation
