Part-5

4.9K 134 3
                                    

မင်္ဂလာဆောင်နေ့တွင်

မေမေတို့သူတို့အသိတွေနဲ့နှုတ်ဆက်နေတုန်း

ကြည်ဖြူတို့ကတော့စထွက်ဖို့အတွက်ပြင်ဆင်နေကြတုန်းပေါ့

မမကစ်ကကြည်ဖြူ့အနားလားကာ

"ငယ်လေး လှနေရောပဲ"

"ဟာမမကစ်မြှောက်နေပြန်ပြီ"

"သူရိန် နင်က ချောနေရောပဲ"

"သိတယ် "

"အမလေး မလှဘူးငါလျှောက်ပြောတာနွားရဲ့"

ကစ်ကစ်တို့စကားပြောနေတုန်း နှင်းကခပ်လှမ်းလှမ်းကနေမျက်နှာတည်ကြီးနဲ့ကြည့်နေ‌တော့

"‌ဟဲ့ နှင်း အဲ့နားမှာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ"

"ဘာမှမလုပ်ပါဘူး လာသွားရအောင် ခန်းမထဲမှာစောင့်နေမယ်"

"နှစ်ဖက်မိဘများ အဆင်သင့်နေရာယူပေးကြပါခဗျ"

စင်ပေါ်မှာသူရိန်နဲ့ ကြည်ဖြူ အတူလက်ကိုကိုင်ထားကြတယ်

"ကလေးမ ကြောက်လို့လား"

"ဟာ မကြောက်ပါဘူး"

"ဟက်"

"ရယ်စရာကောင်းနေလို့လား"

မဂ်လာဆောင်မှာတောင်ရန်တွေ့နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့သတို့သမီးလေး

သူရိန့်ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုတွေ ကမျက်နှာမှာတင်ထင်းပးဟက်နေတာပေါ့ ကြည်ဖြူကလည်းပျော်ရွှင်နေတယ်လေ သူမငယ်ငယ်က‌တည်းကကြိုက်ခဲ့ရတဲ့အကိုကြီးကိုပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတာပဲလေ

ဧည့်သည်တွေကိုလိုက်နှုတ်ဆက်ပြီးနောက်
ဖေဖေနဲ့မေမေတို့က ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ပြောတော့

"သတို့သမီးကသတို့သားလက်ကိုချိတ်ပေးထားနော်"

"ဓာတ်ပုံရိုက်မယ်"

"ချလပ်"

"ဂုဏ်ယူပါတယ် ကြည်ဖြူမရေ "

သူငယ်ချင်းတွေအစုလိုက်လာပြီးပြောကြတယ် သူတို့နဲ့လည်းဓာတ်ပုံတွေရိုက်ပြီးနောက်

သူရိန်ကနေ

"ဧည့်သည်တွေလည်းပြန်ကုန်ပြီလေ ကိုယ်တို့လည်းပြန်ရအောင်"

♡︎No one can fix me♡︎ (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon