"...işte böyle böyle tanıştı seninle kalbinin diğer yarısı. Bir dalarak, bir çıkarak. Ehli değildi dalgalar, ehil değildim ben. Ama yine de kayıp gitmedin kalbimden sen. Biliyorsun bundan sonra ne olduğunu. Biliyorsun 'sen ve ben'e ne olduğunu, görd...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Hatırlıyorum siyah baykuşun gagasından bir günü. Bir mumun ışığında gibiydik ikimiz. Sen vardın, ben vardım. Geriye kalan her şey gereksiz. Bir nefes kadar yakındın bana. Bir nefes uzakta. Kalemin elindeydi yeniden. Kara tüylere bürünecek hatıraları çiziyordun bu sefer. Karışmam yasaktı. Kağıtlar amade.
Bir hataydı benimkisi. Direncimden sızan ufak bir damla. Tek bir hareket bile etmedin. Tepki vermedin. Biliyordun. Değseydi eğer dudağım dudağına, batacak dikeni çok iyi biliyordun.
Vahşi bir gülümseme yayıldı yüzüne.
"Yapamazsın." dedin
"Fakat göreceksem eğer cesaretime düşman gözlerini..."
"Yapmayacaksın." dedin.
"...pişman olmam unutmaya diline esaretimi."
Kalktın oturduğun tekliden. Yavaşça bana doğru bir adım attın. Tutup çenemden kaldırdın başımı gözlerine doğru.
"Eğer istiyorsan o şimşek yine gözlerine kök salsın..." Sakindin. Hala gülümser, hala tehlikeli.
"Acı parlak kolları ile ört sözlerini, öpemediğim dudaklarınla yak canımı."
Kara kanatların rüzgarıyla salınıyor işte özgürce Aşksiyahım.
***
Eğer bir bakarsak sevdanın tarihine, kendinden vazgeçenlerle doludur. Bu öğretir işte bize aşk ruhsal bir olgudur. Güzelliğinde değildir sevdalının. Sözlerinde değildir ağızların. Ne kadar şiir varsa sevgilinin güzelliğine dizilen, hepsi hoş ama hepsi boş.
Bir dön bak hatıralarımıza, etmiş miyim bedenine hiç methiye?
Dön bak bu yazımın başına, kendimi bozmuşluğum nerede?
Acıdım hep, yar diye birisini sevenlere. Kapılıp da çocukluğuna gözün, ardına körlüklerine. Ne değer katar gönülyüzüne ihtişamlı bir tavuskuşu? İki kanadı birden açılırsa uçabilir ancak gerçek bir kuş. İki yalım, iki kanat. Tek bedende buluştuğunda değmek istemez toprağa iki kalp, iki hayat. Uzaklar, uzaklar parlar o kuşun gözlerinde. Çırpmak ister kanatlarını sıfırıncı güne, aksın altından yıllar, yıllar.
