I Love That Psychopath

Chapter 4

"NASAAN tayo? Tsaka kaninong bahay 'to?"

"It's mine." sagot niya na ikinanganga ko.

Weh? For real? Gusto kong itanong sa kanya pero hndi ko na lang itinuloy.

"Sayo 'to? Grabe ang ganda." manghang sabi ko habang nililibot ang paningin. "Eh bakit mo nga pala ako dinala dito?" 

"Simple, because starting today you will be my lovely wife." nakangiti nitong saad, teka! Hndi maiproseso ng utak ko.

"Teka, Luca nong isang linggo mo pa lang akong niyayang maging girlfriend mo tapos ngayon asawa naman? Aba! Nahihibang kana ba? Hndi mo ba alam na may mga pangarap pa akong gustong matupad? Gusto ko pang makatapos nang pag-aaral ko at makahanap ng desernting trabaho." mahabang lintanya ko sa kanya na ikinatawa niya. Ano? Tatawa tawa lang siya? Aba! Lahat na lang ba talaga sa kanya ay biro?

"Hindi na ako natutuwa sa mga pangti-trip mo Luca, i am not a toy na aangkinin mo na lang na parang sayo. Na gagawin mong pagmamay-ari mo. Pinalagpas ko ang gusto mong maging girlfriend mo ako dahil ang akala ko ay matatapos at magsasawa ka din sa pangti-trip mo sa akin. Pero this is too much Luca. Ang pag-aasawa ay hindi minamadali, ang pag-aasawa o ang pagiging mag-asawa ya para lamang sa dalawang taong totoong nagmamahalan. Hindi kagaya nitong set-up natin. We are not in love to each other!"

"Don't over react babe, makakapag aral ka pa naman, matutupad mo pa naman ang mga pangarap mo. The only difference is, you're going to live in the same house as mine. We will live together, eat together, i'll share what's mine to you and you will do the same to me." paliwanang nito sa akin na akala naman nito ay papayag ako. "And oh i forgot, of course we will shower together to preserve water." nakangising sabi nito at kumindat pa.

Nawawala na nga siguro ang utak neto, teka nga at hanapin ko.

"Luca i am not joking. Please magseryoso ka naman!"

"I am not joking either hon. Do you think i'm joking or do you think i'm just teasing you? No i am not! I am serious as hell Akira."

"Ewan ko sayo Luca, ang kitid talaga nang utak mo eh no? Teacher ka paman din tapos simpleng mga pinagsasabi ko hindi mo maintindihan. Paano ang nanay ko ha? Ano na lang ang sasabihin non na maaga kong pinawara ang sarili ko dahil lang sa mayamang lalake? At isa pa ayaw kitang maging asawa. Hindi ako nag-agree na maging asawa mo. At hinding-hindi iyon mangyayare Luca." mahabang lintanya ko na ikinadilim nang kanyang aura.

"About your mother, she will going to live with us. Andyou will be your wife whether you want it or not. Whether i have your permission or not. The moment you let me touch you and make you mine, you really are mine." walang emosyong saad nito at agad pumanik sa taas. Naiwan tuloy akong mag isa dito at nakatanga nang dahil sa sinabi niya.

Wala na talagang pag-asa ang lalakeng 'yon. Baliw na talaga siya, ang sarap niyang bigwasan. Sana man lang makaramdam siya sa mga sinabi ko. Sana man lang pagbalik niya dito ay marealize niya nang hindi talaga kami pwede dahil teacher ko siya at estudyante niya ako. Sana isipin niya iyon para naman hindi siya mukhang tanga na pinipilit ako sa lahat ng mga bagay na gusto niya at involve sa buhay niya. Nagmumukha siyang kulang sa aruga at atensiyon nang mga magulang niya dahil sa ginagawa niyang ito.

Umupo na lang muna ako sa malaki at magarang sofa niya na parang ayaw ko pang idikit ang pwet ko dahil baka mamaya eh madumihan ito. Nagpalinga-linga hanggang sa may narinig akong door bell sa labas. Tiningnan ko naman si Luca kung pababa na pero wala parin kaya napagdesisyonan ko na lang na tumayo at buksan ang pinto.

Pagbukas ko nang pinto ay iniluwa nito si mama na agad akong niyakap habang humihikbi kaya agad ko naman itong niyakap pabalik. Nag-aalala kung bakit siya umiiyak at kung paanong napunta siya dito.