"Ne bakıyorsunuz? Polisi arayın. Eve hırsız girdi."
"Ne! hırsız mı girdi ? "
"Siz neden böylesiniz peki ?"
"Bize sopayla vurup bayılttılar."
"Siz ikiniz eve hırsız girdiğinde oturma odasında ne yapıyordunuz?"
"Ne oldu abi kıskandınmı yoksa? Durmadan soru yağmuruna tutuyorsun."
"Bak Yağız benim bir daha ağzımı açtırma!"
Yağız ne yapmaya çalışıyordu? Bir türlü anlamıyordum. Azra kızarak konuşmaya başladı.
Diğer herkes gibi...
"Ya eve hırsız girmiş. Siz daha nelerle uğraşıyorsunuz? Ben polisi arıyorum ."
Polis eve gelmişti. Bize sorular sormaya başladı.
"Eve hırsız girdiğinde saat kaç sularındaydı?"
"Saat 02.30 du .Benim en son baktığımda ."
"Peki hırsıza dair bir ipucu tespit edebildiniz mi?"
"Hayır .Bize arkamız dönük olduğunda vurdu. Sonrasındada bayıldık zaten hiçbir şey hatırlamıyoruz ."
Azra ne çalmışlar diye yukarı bakmaya gitmişti.
"Sadece annemin mücevherlerini çalmışlar . Kasayı zorlamışlar ama açamamışlar."
"Polis bey teşekkür ederiz sadece mücevher çalmışlar Bir mücevher için de ortalığı ayağa kaldırmaya gerek yok teşekkür ederiz ilginiz için biz şikayetçi değiliz."
"Peki o zaman şikayetçi değilseniz sorun yok."
Polisler evden çıkmıştı. Ama niye polisleri çağırmadan ne olduğuna bakmamışlardı ?Galiba şaşkınkığa geldiler. Bunu sözlerimlede belirtmiştim. Ardından Azra konuşmaya başladı.
"Hırsız ne çalmış diye ararken bir not buldum not bıçağa saplanmıştı ve şunlar yazıyordu: "Şimdilik bu korku yeter Ama daha sonrasında ben bile ne yapacağımı bilemiyorum?Kerem Bey. "
" Bizi eve hırsız girdi diye korkuttu ama eve abimle sorunu olan biri girdi. "
"Kimle sorunun olabilirki?"
"Bende onu düşünüyorum Azra ama aklıma bunu yapacak biri gelmiyor ."
"Abi senin bugünlerde çok dikkatli olman lazım o yüzden yanından ayrılmayacağım."
"Tamam o zaman seni uzaktan takip eden korumalarında olur. "
"Bu konuyu aileye açmıyoruz. Azra korumalar felan yok. "
"Tamam aileye açmak olmasın ama korumaları Yağız annemgilden habersiz halleder."
"Tamam ben hallederim ."
Çok şaşırmıştım ve korkmuştum. Ya eve geldiklerinde zarar vermiş olsalardı .Kerem birine zararı dokunacak gibi durmuyordu . Demek ki geçmişte yaptığı bir hataydı . Ama şimdi bir müslümandı. Günahlarından arınmış tertemizdi.
Herkes oturmuş bir şeyler düşünüyordu. Yağız da çok korkmuştu. O da korkabiliyordu. Sonuçta o da bir beşerdi .Abisine zarar gelecek diye çok korkmuştu Abisine değer veriyordu. Keremde ona değer veriyordu . İkisi ne kadar kavga etsede Birbirlerini çok seven ve koruyan iki kardeştiler ...
Bugün de burda kalmaya mecburdum. Çünkü yurt kapanmıştı. Ve benim kalacak yerim yoktu. Ezan okunmuştu. Azra da bende kalkıp namazımızı kılmıştık. Kerem de farklı bir odada namazını kılıyordu. Çok mutluydum. Böyle ateist insanların bile hidayete ereceği duygusu yerleşmişti içime...
