5. Bölüm

844 53 4
                                    

Her şey çok hızlı gelişiyordu. Bahçeden hastaneye gireli yaklaşık 15 dakika oluyordu ve ben iyice streslenmiştim.

Normalde sonuçlar en fazla 1 hafta sonrasında açıklanacaktı. Beklemek istemiyordum çünkü gece uykularım bu sefer hiç olmayacaktı.

Düzenim bozulmuştu.

Onlara karşı içimde bir nefret vardı ya da ön yargı, şu an ikisini ayırt edebilecek kadar boş bir kafaya sahip değildim.

Karşımızda oturan aileyle ailem tanışmıştı. Yasir Bey hakim, eşi Banu Hanım da eski modeldi. Daha çok ailemle konuşmuşlardı ama arada sohbete (?) beni de katmayı unutmamışlardı.

Şimdi ise herkes evine gidecek haftaya bugün tekrar burada buluşulacaktı. Sanırım geçireceğim son haftamdı ailemle.

Bana yaptıklarını hiç unutmamamıştım. Unutamamıştım. Sadece unutmuş gibi davranmıştım ama bir yerde mutlaka patlak verecektim, o da bugündü.

Yasir Bey babamla tokalaşmak üzere elini uzatınca babam da uzatmak zorunda kaldı. Aslında tutmayacaktı büyük ihtimalle çünkü adamın eli havada kalacaktı. Bu da babama göre güç gösterisiydi işte.

Aynı şekilde Banu Hanımda anneme elini uzatınca, annemden beklenilemeyecek bir naziklikle elini tutmuş ve "Haftaya bugün görüşmek üzere," demişti. Ardından Yasir Bey'e başıyla selam verip, karıştığım kıza gülümsemişti.

Oysa bana hiç böyle davranmazdı.

Nasıl desem; yıllardır onların yanında kalan bendim ama bana ufacık bir tebessümü bile çok görmüşlerdi ama daha yeni tanıştıkları öz kızlarına olan ilgisi beni sinirlendirmişti sadece.

Sinirlenmek hakkım mıydı bilmiyorum ama içimdeki bir yerde bir yanım hep buruktu ve burukta kalacaktı.

Bunu sadece onlar düzeltebilirdi ama bu saatten sonra düzeltmelerine de gerek yoktu çünkü onlara karşı ördüğüm duvarın saydamlığı geçeli çok olmuştu.

Banu Hanım ve Yasir Bey ban dönüp, "Haftaya görüşmek üzere Güzin." Dediler.

Yutkunup gözlerimi kırpıştırdım ve "Görüşmek üzere." Diye mırıldanıp çoktan ilerleyen ailemin yanına gitmek için onlara arkamı döndüm.

Bana ikinci adımla seslenmişlerdi.

Kimse daha önce bana Güzin dememişti.



•••

Aradan geçen 3 gün süre sonunda nihayet okullar açılmıştı

Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.

Aradan geçen 3 gün süre sonunda nihayet okullar açılmıştı. Haftanın ilk günüyle birlikte kendimi oldukça enerjik hissediyordum. Saat sabahın 7'si idi.

Yatağımın üzerine çıkardığım kombini beğeniyle süzüp işlerimi halletmek adına banyoya gittim. Banyo yapsam okula yetişebilir miydim acaba?

YalanDove le storie prendono vita. Scoprilo ora