Can two prideful people survive loving one another despite of their differences?
This is my first ever Tagalog-English Story, I hope you like it... I will do a complete English translation of this after I finish this version, so for my international...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sam POV
Kakatapos lang namin kumain ni Tyler and Mommy Candy. Sarap na sarap pa si Mommy na kinakain yung blueberry cake na gawa ko dun sa living room habang ako naman eto busy na naghuhugas ng pinagkainan namin. Hindi ko na pinagawa ito sa mga katulong ni mommy kasi kaya ko naman, so why bother di ba!
Tyler: Babe! Hindi mo ba talaga ako kakausapin? Kanina ko pa napapansin na hindi mo ako kinikibo ah! Mommy doesn't notice it, but I do. I do notice it, babe! So tell me! What is your problem!
Aba talagang may gana pa syang tanungin ako ahh! Anong akala nya sa ginawa nya sakin, okay lang? Baliw ba sya?
Sam: Tyler! I'm busy can't you see? Kung hindi ka naman tutulong sa mga gawain ko, umalis ka nalang pwede? Nakakaistorbo ka eh!
I told him. He looked shocked by my attitude pero wala akong pakialam. Bahala sya jan!
Tyler: Tyler? Are you calling me, Tyler now! Babe! Ano ito? Bakit naging ganito ulit yung tawag mo sakin. Alam ko pagganyan ka na sakin , ibig sabihin medyo malaki na yung issue natin! Tell me, Sam! Tell me ano ba itong ikinakagalit mo sakin! It is because hindi ako nakauwi kagabi?
Nagulat ako sa sinabi nya kaya napatingin na ko sa kanya.
Sam: (Sinasabi sa isip) Ano? Hindi sya umuwi kagabi? Aba talagang ginagalit ako ng siraulo na ito ah!
I tried to calm myself kahit na sobrang galit na ako sa kanya. Nasa malapit lang si Mommy Candy, nakakahiya if magaaway kami dito. This is not the right time and place.
Sam: Wala, Tyler! I'm just busy with the dishes here! Kaya please naman! Just let me be!
Tyler: No! Hindi ako aalis dito hanggat hindi mo sinasabi kung ano ba talaga itong issue mo sakin! You know how much I hate it when you treat me like this.
Nakakairita na talaga sya! Pakiramdam ko any minute sasabog na ako! napagdesisyunan ko na lang na iwan muna yung ginagawa ko. I looked at him with full of disappointment in my eyes then, I step away to go to my room here.
Yes, I have my own room here. Mommy Candy decorated it myself pero hindi ko naman masyado nagagamit eto dahil nga sa room parin ako ni Tyler nagstay if andito kami sa family house nila.
Hindi ko alam na sa ganitong sitwasyon ko pala magagamit yung kwarto na yun.
Tyler: Now you're stepping away again! God! Sam! Ganito ka nalang parati!
He told me as I was walking away from him. I didn't answer him anymore and just continue to walk away.
Umakyat ako sa taas without looking back to see if sinusundan nya ba ako. I'm sure hindi!
Pero mukhang nagkamali ako kasi bago ko pa man maisarado yung pinto is anjan na sya at pumapasok na din sa kwarto ko. Kaya napaatras nalang ako para layuan sya. I saw him lock my door. I looked away pero ng marinig ko yung next na sinabi nya di ko na talaga kinaya.
