Wanna Get Drunk And Nasty

9

Τζένη

Από τη στιγμή που είδα τον Νίκο στο κλαμπ ειθελα να του σπάσω το κεφάλι,βασικά από την στιγμή που μας τον γνώρισε η Αλεξία.
Αλλα υποθέτω στη αρχή ήταν ένα δικό μου προσωπικό θέμα που δεν τον συμπαθούσα.
Δεν θα τον συμπαθούσα πότε το είχα καταλάβει αλλά σήμερα, τώρα τη γαμημενη τη στιγμή που τολμήσε να περπατήσει στο κλαμπ με άλλη......
Και μετά ήταν η στιγμή που ο πούστης είχε το θράσος να της μιλήσει μετά από αυτό που έκανε.
Και ειξερα από την στιγμή που αφησα το χέρι μου να γλιστρήσει από την μέση της πως δεν έπρεπε να την αφήσω και ήταν δικό μου λάθος.
Δεν έπρεπε να την αφήσω.
Δεν έπρεπε να την αφήσω γαμωτο.

Και όταν την είδα στην τουαλέτα σε αυτά τα χαλια πώς δεν το αφήσω έτσι.
Η Αλεξία ας έκανε ότι ειθελε για να τον εκδικηθεί αλλά είχα και εγώ την δικιά μου εκδίκηση αλλά προς το παρόν θα εμένα δίπλα της.

Έπιασα τα μαλλιά της για να μην πέφτουν μπροστά στο πρόσωπό της όσο έκανε εμετό ενώ με την παλάμη μου την χαϊδεύα στην πλάτη και ύστερα από λίγο χαλάρωσε εντελως στα χέρια μου καθώς σταματησαν οι συσπάσεις.

"Όλα καλά"

"Σςςς"

"Ηρεμήσε"

Αλλά σύντομα κατάλαβα πως δεν είχε ηρεμησει αλλά λιποθυμήσε και έκανα την προσευχή μου να είναι από το ποτό και όχι από κάτι που της έκανε αυτός.

"Αλεξία!"την ταρακουνησα αλλά δεν κουνήθηκε καθόλου.
Πέρασα το χέρι της γύρω από τον λαιμό μου και το δικό μου χέρι γύρω από την πλάτη της καθώς την πήρα μαζί μου και βγήκαμε από το μαγαζί.

Την άφησα μέσα στο αμάξι μου, δεν είμουν σίγουρη αν έπρεπε να οδηγήσω αλλά είμουν ή μόνη που δνε την είχε βαρέσει τόσο.
Πήγα να βρω την Στέλλα να την ενημερώσω πως θα γυρνούσα την Αλεξία και να γυρίσει με τις άλλες αλλά δεν την βρήκα πουθενά και δεν μου φάνηκε απίθανο αφού βρήκε τον Κώστα.
Της έστειλα ένα μυνημα καθώς και στη Κάτια και την Ζωή για να μην μας ψάχνουν.
Καθώς έφευγα το μαγαζί το μάτι μου πήρε το Νίκο.
Έτοιμη να βγω από το μαγαζί γυρνάω κια κατευθύνομαι απειλητικά γρήγορα προςτο μέρος μου καθώς του δίνω μία μπουνιά στο μάτι αφήνοντας ένα επιφώνημα πόνου και την κοπέλα δίπλα να ανησυχεί με το καθίκι που έμπλεξε.
Πριν προλάβει να κάνει κάτι φεύγω από το μαγαζί γιατί έχω αφήσει την Αλεξία που ούτε και γι αυτό δεν ξέρω αν έπρεπε να την αφήσω στο αμάξι στην κατάσταση της ακόμη και για πέντε λεπτά αλλά έψαχνα τα κορίτσια μέσα στο κόσμο και να την σέρνω και αυτή θα ήταν χειρότερα.
Το σπίτι της ήταν αρκετά πιο μακριά από από δικό μου κια δνε ειθελα να οδηγώ κια πολύ ενώ έχω πιει άλλο το ότι δεν με είχε βαρέσει τόσο.
Οπότε  πήρα την απόφαση να πάω στην Αλεξία σπίτι μου, λίγο τραβηγμένο γιατί δεν είμουν σίγουρη αν θα άντεχα να την δω ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και αν σκεφτώ πράγματα που δεν αρμοζαν για μια φίλη.
Την βγάζω από το αμάξι και μπαίνουμε στην πολυκατοικία μου ελπίζοντας πως δνε θα συναντήσουμε κανένας απο τους αδιακρίτους γείτονες  που μου έτυχαν.

Και τώρα το δύσκολο ερώτημα.
Της βγάζω τα ρούχα και τις βάζω δικά μου πιο άνετα ρούχα ή την αφήνω να κοιμηθεί με το φόρεμα;

Είναι επικίνδυνα ελκυστικό να ακουμπάω το δέρμα της και το ξέρω πως και εγώ είμαι γυναίκα αλλά απλώς δεν μπορώ.

Γαμωτο γιατί δεν το είχα σκεφτεί.

Γιατί Τζένη αγάπη μου η καρδιά και το ανώμαλο μυαλό σου παιει πάντα εκεί.

Αφήνω την Αλεξία να ξαπλώσει στο κρεβάτι μου και τρέχω στην ντουλάπα ψάχνοντας σαν μανιασμενη μια oversized μπλούζα και όταν την βρίσκω και την αρπάζω λες και είναι το τελευταίο κομμάτι σοκολάτας που έμεινε.
Πάω στην Αλεξία και την σηκώνω απαλά και περνάω την μπλούζα πάνω απο το κεφάλι της. Ευτυχώς η μπλούζα φτάνει τουλάχιστον μια παλάμη πάνω από το γόνατο.
Και όσο της κατεβάζω το φόρεμα είναι ότι πιο δύσκολο να μην αγγίξω το δέρμα της να μην νοιώσω την ζεστάσια και του και δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχω αυτή τη στιγμή την Αλεξία μαζί μου και έχω την ευκαιρία να την αγγίζω ακόμη κια υπο αυτές τις συνθήκες και αφήνω τον ευατο μου να φανταστώ την Αλεξία να ξυπνα και να μου ζητάει να την φιλήσω κια να την αγγίξω.

Την  βάζω κάτω από τα σκέπασματα και ξέρω πως κάπου εδώ πρέπει να την αφήσω,να βγω από το δωμάτιο και να κοιμηθώ στο καναπέ ξέροντας πως έχω την Αλεξία σπίτι μου, πως την απατά ο γκόμενος της και πως της αρέσουν μάλλον οι κοπέλες.

Αφήνω το κεφάλι μου να ακούμπησει στο μέτωπο της όπως όταν χορεύαμε πριν από λίγες ώρες.Και δεν μπορώ να αντισταθώ από το να την φιλήσω κια να την αγγίξω.

Αφήνω έναν αναστεναγμό αγανάκτησης.

Δεν πρέπει να το παραδεχτώ αλλά νοιώθω καλά δίπλα της ,ασφαλής,και νομίζω πως κια αυτή νοιώθει, ίσως δεν θα έπρεπε.

Η σκέψη μου συνήθως

"Γιατί μου το κάνεις αυτό;"ψιθυρίζω κια ύστερα σηκώνομαι και φεύγω από το δωμάτιο