3 MONTHS

4

Adrian's shaking of my arm brought me back to sanity. Kanina pa nila ako napapansin na wala sa sarili. I really can't get what that woman said out of my mind.

Isa na ba ako sa mga babae mo?

Dapat nga happy ako kase nabigay ko na 'yung ring, but after what she said hindi na ako pinatulog ng mga salita niya magdamag. Paano niya kase nalaman 'yun after kong ibigay sa kaniya 'yung ring e sekreto namin'g gawain ng barkada ko 'yun.

"Ano bang nangyayari sa'yo, Josh?" Martin asked.

"Nothing, it's just...basta!" suddenly my mood switched. Kung kanina tulala ngayon naiinis silang tinignan. Sabay-sabay pa silang napangiwi.

"What the hell is your problem?" saad ni Miguel.

"Nothing, I don't have a problem"

"Then why are you acting like that?"

"What do you mean like that? I'm already like this!"

"Why the heck are you yelling at me, Josh?"

"I'm not yelling, Miguel"

"Woah. Woah, awat na chill. Guys calm down" kaagad ng pag-aawat ni Adrian.

Napahilot ako sa sentido ko before sighing. Silence. "Nabigay ko na 'yung sing-sing-"

"WHAT!?/ REALLY!?" hindi ko pa nga natatapos sasabihin ko react agad sila.

Abot tenga pa mga ngiti ng mga manyakis na 'to, pero naglaho rin mga ngiti nila nang mapansing hindi ako ngumingiti. Ewan ko ba, pakiramdam ko bad idea na pinagpustahan namin ang babae na 'yun.

"Oh, why is your face like that?" pinagkunutan ako ng nuo ni Martin.

Saglit ko lang s'yang tinignan bago nag-iwas ng tingin "Nothing"

"Why don't you seem happy? Why? Inlove ka na ba sa babae na 'yun kaya ka nagsis-"

"Oh shut up!" tinaasan ko ng boses si Adrian dahil sa sinabi niya, nginisihan ako ng gago.

"So, what's the next plan?" pag-iiba ni Miguel.

Nagkatinginan kaming apat, sa isip nag-uusap.
.
.
.

Para na naman kaming naglalaro ng hide and seek nito. Hindi ko na naman makita ang babae na 'yun na hindi ko pa alam ang pangalan.

I tried to go there on the rooftop but she wasn't there. Napaka challenging yata ng panliligaw na 'to, tago-taguan, parang feelings lang.

Hingal na hingal na lang ako'ng nakapunta dito sa field malapit sa playground nitong elementary building. I stopped for a moment I rested my palm here on the trunk of the tree while panting.

Aksidente akong napalingon sa kung saan, may napansin akong tao na nakaupo dito sa duyan. Sa ibaba mismo ng puno na tinutukuran ko natatanaw ko siya sa 'di kalayuan. Nahinto siyang iinom sana ang tubig sa tumbler niya.

Maybe she felt someone was looking at her so she also turned to me where I was positioned. Our vision hit which caused me to inhale my own breath. It was as if I forgot to breathe for a moment when I saw her lifeless eyes and face.

Finally.

Wala sa sarili ko'ng tinaas ang isang kamay sabay kaway sa kaniya ng konti. I forcely smile at her. "Hi" tipid ko'ng sabi.

Binalik niya lang sa harap ang tingin niya na parang walang nakita o narinig bago tinuloy ang pag-inom ng tubig. Binaba niya ang tumbler niya sa damuhan, katabi niya. Hinawakan ang mga chains sa duyan at tumunganga na naman sa mga ulap.

"Hey" I stated before I sat beside her.

Naglagay lang siya ng earphones sa tainga niya na animo'y ayaw niya akong pakinggan. Nasundan ko ng tingin ang sing-sing na suot niya. I don't why, pero no'ng makita ko ang sing-sing na binigay ko ay naghahalong guilt at saya ang naramdaman ko.