UNTIL TOMORROW (SEASON 1) (COMPLETE)

CHAPTER 28

8:43 pm nang makarating kami dito sa isang sikat na pasyalan dito sa batangas. Ang ganda dito sobra pa sa sobra, akala mo ay may fiesta dahil sa daming tao at pwedeng kainan.

Sa street na 'yon ay andoon ang mga bilihan ng kung ano ano, sa bawat gilid naman nayon ay para bang iyon tambayan ng barkada o pamilya na pwedeng mag picnic. May linawag naman doon na nangagaling sa bawat poste. Maingay dahil sa mga tugtugan at masaya rin kahit papano.

Dito sa street na nakahilira ay puros mga pagkain, tulad nalang ng mga street food at lugawan. Halos magkakatabi ang mga ito at lahat ng taong andooon ay kumpulan sa dami.

Sa medyong gitna naman may mga fast food meron sa labas ng mga upuan at lamesa kapag gusto mo roong kumain. Magkakatabi rin ang mga convenience store.

Sa dulo naman na iyon ay ang mga nagtitinda ng mga damit, short o kung ano ano para ba iyon tiangge.

Ang gandang pasyalan dito, hindi nakaka boring kahit na mag isa ka lang ay ramdam mong ang saya kung titignan mo sila.

Hinawakan ni Nath ang kamay ko at dinala sa isawan. Hindi ako pala kain ng street food dahil hindi ako pinapayagan noon nila mommy, dahil ang akala nila ay madumi ito.

Maraming klase ang andoon, hindi ko pamilyar ang iba. Nang nakita ni Nath ang kunot na noo ko habang nakatingin doon ay nasisigurado nyang wala akong kaalam doon miska isa.

Noong high school ako ay niyaya naman ako ni Zairah na kumain sa ganito, ngunit ganon nalang ang pag hindi  ko dahil baka magkasakit ako sa ganoong pagkain.

“Hindi ka pa nakakain ng ganito?” asik nya nang makita akong nakatitig lang sa mga pagkain.

“Nah, mom doesn't allow me to eat these kinds of food”

He chuckled “Rich kid ka talaga”

“Sila yon, hindi ako. Tska gusto ko naman eh, kaso sabi ni Mom baka daw magkasakit ako after I ate like that”

“Wala pang nagkakasakit sa mga nakakain nito”

“Whatever, by the way, can you just tell what those are” hindi ko parin sya tinitignan dahil sa tutok doon.

“Gutom kana noh? Di mo man lang ako sinulyapan kahit isang sigundo” dinig ko pang utas nya.

Napatingin naman ako na nakabusangot at kunot noo.

“Gutom kana nga” at biglang tumawa “Ang tawag dito ay isaw, betamax, helmet, kwek-kwek, fishball, squidball, chikenball, kikiam, crab claw at hotdog. Hmm.. ano pa ba hindi ko nababanggit? Ahh... ayon sa dulo, yung paa ng manok, yung laman masarap yan, tapos ayun yung tainga tapos ayon pa yung palaka tapos posit” mahaba nyang sagot sa tanong ko, napamaang lang ang labi ko dahil sa hindi ko masundan ang sinabi nya sa sobrang daming mga yon. At yung iba pa ay kakaiba sa paningin ko.

“Eh?” sagot ko dahil sa walang masabi.

“Oh diba, hindi mo nasundan”

“Ang bilis mo kayang magsalita and why the other you mentioned are weird” sabi ko na pahina ng pahina ang boses para maibulong yun sa kanya na kami lang nakakarinig.

“Anong weird?” taka nya.

“those name, betamax? It's dugo right?” kompirma ko.

Agad syang tumango and ngumisi.

Sunod ay nag order na sya ng pagkain nya, halos lahatin nya iyon dahil sa ang tagal na rin daw nung huli nya iyon nakain, kaya namiss nya iyon. Ako naman ay pili lang ang kinain dahil sa hindi ko gusto ko ang itsura ng mga iyon lalo na ang palaka at pusit na nakatusok sa stick. Isa pa ayung dugo, kaya ang pinili ko nalang ay yung isaw na tinuro nya nung una at ang hotdog.