ရမၼက္ဆန္စြာ ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကို အငမ္းမရဆို႔ေနတဲ့ ေမာင္ဟာ ေဆးအ႐ွိန္ေတာ္ေတာ္တတ္ေနပုံရသည္ ထယ္လဲ ေမာင့္ ဆံပင္ေတြၾကားလက္ထိုးကာ ေမာင္ျပဳသမွ် ခံေနလိုက္ေတာ့သည္
ခ်ယ္ရီသီးေတြကေနတဆင့္ ဝမ္းဗိုက္ေပၚေရာက္လာတဲ့ေမာင္အနမ္းေတြ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ေလ်ွာကာ ထယ္ရဲ႕ ခ်ည္သားေဘာင္းဘီေလးကိုပါဆြဲခြၽတ္လိုက္တဲ့ေမာင့္ေၾကာင့္ ထယ္မ်က္ႏွာပူေပမဲ့ ဘားမွေတာ့မေျပာခဲ့ ထယ္လဲ႐ွက္စိတ္ေၾကာင့္ ေမာင့္ကိုေတာင္ေသခ်ာမၾကည့္မိေတာ့ ေမာင္ဟာေလ ထယ့္ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ ဆို သူအရမ္းလိုအပ္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ ထယ္နာက်င္မႈမ႐ွိေစရန္ အရင္ေတြးေပးတတ္သည္ ထယ့္တြင္းေပါက္ထဲကို အရင္ဆုံး လက္ခလည္တစ္ေခ်ာင္းထည့္ကာ အတြင္းထုတ္ပုံမွန္ေလးလုပ္ေပးေနေတာ့ အစကေတာ့နည္းနည္းနာေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း သာယာမႈဘက္သို႔ကူးေျပာင္းလာကာ ၿငီးသံသဲ့သဲ့ပင္ထြက္လာသည္ ဒါကိုၾကားေတာ့ေမာင္ ကလက္ညိဳးနဲ႔ လက္သႂကြယ္ပါထည့္ကာ လက္၃ ေခ်ာင္းနဲ႔. ပုံမွန္ေလး အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးသည္ ထယ္လဲ နာက်င္မႈေတြေပ်ာက္ၿပီး မိန္းေမာေနခ်ိန္မွ ေမာင္က လက္သုံးေခ်ာင္းလုံးကိုျပန္ထုတ္လိုက္တာေၾကာင့္ ေအာက္ပိုင္းက လစ္ဟာသြားရသည္
tae: ေမာင္ဘာလို႔ထုတ္လိုက္တာလဲ
jk: ကိုကုိကလဲ လက္နဲ႔ဘဲ ၿပီးေတာ့မို႔လား ေမာင့္ဟာထည့္ရအုံးမယ္ေလ ကိုကိုနာရင္ကြၽန္ေတာ္က္ုိကိုက္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကုတ္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္လိုက္ေနာ္
tae: ဟင္ နာမွာလား နာမွာဆိုမလုပ္နဲ႔ေတာ့
jk: မဟုတ္ဘူးေလ မလုပ္လို႔ေတာ့မရဘူးေလ ကြာ ေမာင္အရမ္းေနရခက္ေနၿပီ ကိုကိုကလိမ္မာပါတယ္ေနာ္ မနာေအာင္လုပ္ေပးမယ္
tae: omm ပါၿပီးေရာ
ကိုကိုကလက္ခံတာနဲ႔ jk လဲ ေအာက္ကေဘာင္းဘီေရာ အတြင္းခံေကာခြၽတ္ကာ ထယ့္ေပါင္ေလးနွစ္ေခ်ာင္းကို အနည္းငယ္ ျဖဲကိုင္ကာသူ႔အရာကို ထယ့္ရဲ႕တြင္းေပါက္ေလးမွာေတ့လိုက္သည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းရင္ပိုနာမွာဆိုးတာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ဝင္သြားတာနဲ႔ တစ္ခါထဲေစာင့္ထည့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ကခံရတဲ့ထယ့္မွာ ေက်ာေကာ့ကာ မ်က္ရည္ေလးမ်ားပင္ၾကလာရသည္
YOU ARE READING
ထယ်ချစ်ရပါသောမောင် (Completed)
Fanfictionမထင်မှတ်ဘဲတွေ့ဆုံခဲ့ရတဲ့ လူတစ်ယောက်က ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့အရေးပါဆုံးလူသားဖြစ်လာခဲ့တယ် ချယ်ရီတွေကြားက ကောက်ရခဲ့တဲ့ မောင့်ကိုထယ်က ချယ်ရီလေးတွေထက်ပိုချစ်တယ်
