🩸12🩸

28K 1.6K 710
                                    


🩸Bölüm Sınırı:
430 vote 430 yorum

🩸Bölüm Şarkısı:
Pera~ Uyu Bebeğim

Arkadaşlar artık bu kitabı okuyan her kişi lütfen beğenip
yorum yapabilir mi?

Arkadaşlar artık bu kitabı okuyan her kişi lütfen beğenip yorum yapabilir mi?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

  

Kirli alfabelerinin arasında sıkışıp kalmış benliğime yağmur damlaları birer birer sıçrarken Andaç, kucağında bir bebek gibi tuttuğu benimle aracına doğru yöneldi. "İyi olmak istediğini biliyorum,Ahu." dedi erkeksi sesiyle.

Gerçekten kim iyi olmak istemezdi ki? Bende istiyordum. Şu içimdeki acının yerini mutluluk alsın istiyordum fakat bir şeylere dayanacak gücüm kalmamıştı.

Ruhum gibi bedenim de ölüyordu.

Hayata gelme amacım elimden alınmıştı. Sizce böyle hissetmem normal değil miydi?

Anne olamayacaktım. Yaşasam hep bir şeyler eksik ve yarım kalacaktı. Bunun oldukça farkındaydım.

Andaç'ın pahalı arabasının kapısını açıp bedenimi yavaşça koltuğa yerleştirmesiyle ağırca yutkundum.

Çenem istemsizce titrerken uzun parmaklarıyla yüzümü kavradı. Büyük avuç içlerinin yanaklarımda oluşturduğu sıcakla biraz olsun ısınmaya başlarken dolgun dudaklarını alnıma aniden yapıştırdı.

Andaç Rohat Sezginay'ın dudakları alnıma mühürlendi.

Mühürlenen yerden yükselen yangın ateşiyle kalbim kasılmaya başladı. Sanki daha önce onun dudakları tenime değmişti. Tenim onu tanıyordu. Andaç dolgun dudaklarını alnımdan çekmeden yavaşça konuştu.

"Ahu sen cayır cayır yanıyorsun." O konuştukça dudakları kıpırdanıyor ve tenime sürtünüp duruyordu.

Büyük ellerinin dirseklerimi kavramasıyla ağırca yutkundum. Andaç parmaklarını yavaşça üstüme yapışan kapüşonluya sürtmesiyle alnımı yakan alev tüm bedenime saniyesinde sıçradı.

Cayır cayır yanıyordum. Bu yangının sebebi ise Andaç'tı.

Ölmeden önce onun dokunuşları hissetmek beni garip hissettiriyordu.
Kapalı olan fermuarımı bir klips gibi sıkıştıran parmaklarıyla kalın bileğini güçsüz bir şekilde kavradım.

Onun nabzı, parmaklarımın içinde atsa da hissedemiyordum.

"Neden?" diye fısıldadım. Sorum karşısında geri çekildi, Andaç Rohat Sezginay.

Ş E H V E T L İHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin