ရှာဖွေမိသောအပြာဇာတ်လမ်းရှည်များ

ဆောင်းမှာကြွေတဲ့နွေ

သည်တနွေ လေပွေနဲ့အတူ စိတ်ရူးတွေလည်း လွင့်မျောဆဲ။ သည်တမိုး မိုးစက်နဲ့အတူ လျှပ်လက်လို့ ချိန်းလိုက်တိုင်း အတိတ်ဟောင်းကိုပဲ လွမ်းမိတယ်။ သည်တဆောင်း ရာသီတွေ ဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း လယ်စောင့်တဲနားက သက်မချသံနဲ့ အဝေးကို ငေးနေဆဲပါ မိနွေရေ….။ သြော်… မိနွေ မိနွေ ဟူးးး အတိတ်ဆီသို့ ဖိုးထောင်စိတ်တွေ လွင့်မျောနေမိတာက တိုက်ဆိုင်မှုများစွာဖြင့် ကြုံဆုံရတဲ့ နေ့ရက်များမှာပေါ့။ ပူပြင်းလှတဲ့ နွေနံက်ခင်းတခုမှာ “သားဖိုးထောင်ရေ အိပ်ယာထလေ မိနွေတို့ ထင်းကောက်ထွက်ဖို့ စောင့်နေကြပီ” “ရတယ် ဒေါ်လေး အဲဒီအိပ်ပုတ်ကို မိနွေ သွားနှိုးလိုက်မယ်” ပြောရင်း ဖိုးထောင်အိပ်နေတဲ့ အိမ်နောက်ဖေးအဖီတဲအတွင်း မိနွေ ဝင်သွားချိန်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ရင်ဖိုထိတ်လန့်စရာလေ။နေ့ဖက်မှာ ပင်ပင်ပန်းပန်းလှုပ်ရှားရုန်းကန်ရပြီး အိပ်ရေးဆိုးတဲ့ဖိုးထောင်အိပ်နေပုံက ပူလွန်းတော့ ပုဆိုးက ခါးအထိလန်နေပီး သူ့ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့လီးကြီးက မိုးထောင်လို့နေတာကို မိနွေမြင်လိုက်ရတော့ “အို တကယ်အကြီးကြီးပဲ သူ့အကို ကိုဇော်ပြောတာ ဟုတ်သားပဲ” လို့ စိတ်မှာတွေးရင်း စောက်ဖုတ်က ကျင်ကနဲ တချက်ရှုံ့သွားပီး ရင်ဖိုလှိုက်မောရင်း အဖီတဲအပြင်ဖက် အသာလေးပြန်ထွက်ကာ ထရံကို တဖုန်းဖုန်းပုတ်ပီး”ဖိုးထောင် ဖိုးထောင် ထတော့ဟဲ့ ထင်းကောက်သွားရမယ် နောက်ကျနေပီ ” အသံနည်းနည်းမြှင့်နှိုးလိုက်မှ ဖိုးထောင်လည်း လန့်နိုးလာပီး “ဟင် ထပီ ထပီ မိနွေ” ဟု ကပျာကယာ အိပ်ယာထလိုက်မှ မိမိဖြစ်ပျက်နေတာကို မိနွေမြင်သွားပီလား တွေးရင်း မျက်နှာသစ်ပီး အမေထည့်ပေးလိုက်တဲ့ ထမင်းထုတ်လေးဆွဲရင်း မိနွေတို့နဲ့အတူ တောထဲ ထင်းကောက်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ကိုယ်စီကိုယ်စီ ထင်းခြောက်အတူကောက်ပီး နေလည်းအတော်လေးမြင့်လာတော့ ” ဖိုးထောင်ရေ၊ မိနွေရ၊ ထမင်းကြမ်းစား ခဏနားရအောင်ဟေ့” အေးမူရဲ့ ဆော်သြမှုကြောင့် ခဏအမောဖြေရင်း မနက်စာ ထမင်းကြမ်းကြော် ဝိုင်းဖွဲ့စားပီး အေးမူအလစ်မှာ “မိနွေ ဒီည ကိုဇော်က တွေ့ချင်လို့တဲ့” တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့၊ “ရှူး အိမ်ကအခြေအနေကောင်းရင် အေးမူအိမ် အလည်သွားမလို့ဆိုပီး ထွက်ခဲ့မယ်လို့ နင့်အကိုကို ပြောထားလိုက်” “အေးပါဟာ နင်တို့ကလည်း ယူမှာဖြင့်လည်း ခိုးပြေးကြဟာ ဘာတွေမှန်း မသိဘူး” “ကြားက အောင်သွယ်နေရတဲ့ငါ့ကို နင့်အဖေကြီက ရိပ်မိလား မသိဘူး။ တွေ့လိုက်တိုင်း ဘုကြည့် ကြည့်နေတယ်” “ဟယ် ဟုတ်ပါဘူး ဖိုးထောင်ရယ် အဖေက အဲလိုကြည့်နေကြပဲဟာ” “အင်းပါ နင်တို့ကို မိဘတွေ သဘောမတူတဲ့ကြားက ချိန်းပေးရတဲ့ ငါက ခေါင်းကျိန်းနေပီ” “သူများအချစ်ရေး ကူညီကောင်းပါတယ် ဖိုးထောင်ရယ်” “နင့်အတွက်လည်း အေးမူကို ငါပြောထားတယ် သိလား” ပြောရင်း ဖိုးထောင်ပေါင်ကို မိနွေပွတ်ရင်း ချော့လိုက်တော့ “အင်း အေးမူကို ငါယူဖို့အထိ စိတ်ကူးထားတာ””ဖွဂ့်မပြောရဲသေးလို့၊ ပီးတော့ တို့က ငယ်သေးတယ်လေ”“အမယ် ဘာငယ်တာလဲ? လူကဖြင့် အခုမှ ၁၆နှစ်တဲ့၊ အေးမူသာ နင်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်လို့ကတော့ မြင်ယောင်သေး။ အဟိ” “ဟင်! ဘာအဟိလဲ မိနွေ” “မနက်စောက ငါအိပ်နေတာ နင်မြင်သွားတာလား” “မြင်စရာလားဟဲ့ နင့်အကိုပြောလို့ သိထားတာ ကြာပေါ့” ဖိုးထောင်ကို လိမ်ညာပြောလိုက်ရပေမဲ့ မိနွေစိတ်ထဲ ပြန်မြင်ယောင်ပီး ကျက်သည်းများ ထလာရင်း ကျင်ကနဲ ရင်ဖိုမိပြန်တယ်။ “ဟာ မဟုတ်ကဟုတ်ကတွေ ဘယ်သူ့မှလျှောက်မေ၊ပြာနဲ့နော် မိနွေ” “တော်ကြာ ရွာထဲမှာ ငါ့ကြိုက်မဲ့သူ မရှိပဲနေအုံးမယ်” “အေးပါဟဲ့ ပြောစရာလား ဟိဟိ” မိနွေ လျှာလေးထုတ်ရင်း ဖိုးထောင်ပေါင်ကိုပုတ်းရင်း ပြန်ပြောလိုက်ချိန်မှာ “ဟဲ့ ဖိုးထောင်နဲ့မိနွေ တိုးတိုးလေး တွတ်ထိုးမနေကြနဲ့ ရွာပြန်နောက်ကျလိမ့်မယ်။ ထင်းပြန်ကောက်ကြစို့” “နင်တို့နှစ်ယောက်က ကြိုက်နေကျပီလား?” “အမလေးတော် သူကြိုက်နေတာ ငါ့မဟုတ်ဘူးဟေ့။ နင့်ကို နင့်ကို” အေးမူရင်ပတ်ကို မိနွေလက်ထောက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်တော့ “အိုတော် မိနွေကလဲ ဘာမှန်းမသိ ဟိုကဖြင့် တုတ်တုတ်တောင်လှုပ်တာ မဟုတ်ဘူး” ရှက်စနိုး မျက်နှာပေးဖြင့် အေးမူက ပြန်ပြောပီး ထင်းကောက်ရန် အဝေးသို့ပြေးသွားသော အေးမူနောက်ကျောကို ငေးကြည့်နေရင်း အေးမူရဲ့ဖင်သားလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေ လှုပ်ခတ်သွားတာကို မြင်မိလိုက်တော့”ဒီညအတွက်လည်း မှန်းထုလိုက်အုံးမယ် အေးမူရေ” လို့ စိတ်ကူးရင်း ပြုံးရွင်စွာဖြင့် ထင်းကောက်ရန် လူစုခွဲလိုက်ကြပေမဲ့ ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက ဆတ်ကနဲ တချက်တင်းတက်လာကို အနားမှာရှိတဲ့ မိနွေက အမှတ်တမဲ့ မြင်မိလိုက်ပြန်တယ်။“ဖိုးထောင်တော့ အတော်ထန်မှာပဲ”လို့ တွေးလိုက်ရင်း မသိသလိုပဲ နေလိုက်ပီး ထင်းခြောက်များသာ ဆက်၍ကောက်လို့ နေလိုက်တယ်။ ထင်းခြောက်များ ကောက်ယူပီး ရွာရောက်လို့ မှောင်ရီပျိုးစမှာပဲ “ဒေါ်ကြီး ညီလေးဖိုးထောင်ရှိလား” “အေး ရှိသကွဲ့. နောက်ဖေးအဖီထဲ လှဲနေတယ်ထင်ပါရဲ့” “ဟုတ် ဒေါ်ကြီး ကျုပ်ပဲသွားလိုက်မယ်”လို့ ပြန်ပြောရင်း ကိုဇော်တယောက် ဖိုးထောင်ရှိရာ အဖီထဲလေးထဲဝင်ရင်း “ညီလေး မိနွေက ဘာပြောလိုက်လဲ လာမယ်တဲ့လား?” အသံခပ်အုပ်အုပ်လေး မေးလိုက်ရာ “အိမ်က အခြေအနေကောင်းရင်တော့ ထွက်လာမယ်တဲ့” “ညီလေးပဲ အေးမူတို့အိမ်မှာ လသာသာ စကားထှာဖွက်မယ်ဆိုပီး သွားခေါ်ပေးပါလား။ ကူညီပါ ညီလေးရာ ။ ငါ မင်းကို စာအုပ်ပေးဖတ်မယ်” စာအုပ်ဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်တော့ ဖိုးထောင်လည်း တက်ကြွလာပီး “ဟုတ် ကိုကြီး ညီလေးစာအုပ်ဖတ်တာ ဘယ်သူမှ မသိစေနဲ့အုံးနော်”ဟု ပြောရင်း ခြေလှမ်းတို့က မိနွေအိမ်ကို ထွက်ခွာခဲ့ပီလေ။” မိနွေရေ မိနွေ မိနွေရှိလား အဒေါ်” “ငါ ဒီမှာ ဖိုးထောင် ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ” မှင်သေသေနဲ့ ပြန်မေးတော့ “အေးမူတို့မှာ လသာသာနဲ့ စကားထှာဖွက်တိုင်း ကစားမလို့၊ နင်လိုက်မလားလို့ ငါလာခေါ်တာ”လို့. အသာလေးမျက်စိမှတ်ပြတော့ မိနွေလည်း “အမေ သမီးလိုက်သွားအုံးမယ်နော်”ပြောလိုက်ရာ “အေး ညမနက်စေကြနဲ့နော် ။ အပြန်လည်း လိုက်ပို့ပေးလိုက်နော် ၊ဖိုးထောင်” “ဟုတ် ဂျီးတော် သွားပီနော်”ဟု ပြောပီး ဖိုးထောင်နဲ့အတူ မိနွေလည်း အတူတူလိုက်လာရင်း အမြဲခိုးပီး ချိန်းတွေ့နေကြ ဖိုးထောင်ရဲ့အဖီထဲဆီသို့ တိတ်တိတ်ကလေး ဘယ်သူမှမရိပ်မိအောင် သွားနေရင်း “ဟဲ့ဖိုထောင် ဖြည်းဖြည်းသွားပါဟဲ့ ။ အမှောင်ရိပ်ကလည်း ခိုသွားအုံး သူများတွေမြင်သွားမှာလည်း ငါရှက်တယ်”ပြောရင်း ဖိုးထောင်အနားကပ်ပီး လမ်းအတူတူလျှောက်လိုက်ရာ ဖိုးထောင်ရဲ့တထောင်က မိနွေနို့အုံတင်းတင်းလေးကို ထောက်မိပီး ဖိုးထောင်စိတ်တွေ ဖျင်းကနဲ ကြွတက်လာပီး နေ့လည်က အေးမူရဲ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို ပြေးမြင်လိုက်တာ လူပျိုရိုင်းရဲ့လီးကြီးက ပုဆိုးကြားမှာ တင်းကနဲဖြစ်လာတယ်။အိမ်ခြံရှေ့ရောက်တော့ အမေ့အရိပ်အခြေအနေ မတွေ့တော့ မိနွေကို ကိုဇော်စောင့်နေတဲ့ အဖီထဲလေးထဲ ပို့ပေးရင်း “ကိုကြီး မိနွေရောက်ပီ ကျနော့ပေးစရာရှိတာ ပေး ။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်လည်း ပြောကြအုံး ။ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ အမေအိပ်နေပီထင်တယ်” အသံခပ်အုပ်အုပ်ပြောပီး ကိုဇော်ရဲ့သူငယ်ချင်း မြို့ပေါ်က ငှါးလာတဲ့ အပြာရောင်မျက်နှာဖုံးစာအုပ်သေးသေးလေးကို လှမ်းယူရင်း “အေးမူတို့အိမ်ဖက် ခဏသွားပီ” လိမ်ညာပြောဆိုကာ ခြေဖွဖွနင်းပီး တဲအတွင်းက အကိုကြီးကိုဇော်နဲ့မိနွေတို့ရဲ့ ချစ်ကြည်နူးနေပုံကို သူတို့မမြင်အောင် ခိုးးခြောင်းကြည့်ဖို့ အိမ်အောက်ကို တွားသွားပီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်လေ။ “လွမ်းလိုက်တာ မိနွေရယ် ရှူး” “အို အကိုကလည်း တွေ့တာနဲ့ မိနွေကို အတင်းဖက် တအားနမ်းတော့တာပဲ ။ ဒီမှာ အသက်ရှူကြပ်ပီး အနေရခက်တယ်ရှင့်” “ချစ်လို့ပါ မိနွေရယ် ပြွတ် ပြွတ်” ကိုဇော်လည်း မိနွေနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ရင်း နို့အုံလေးကို အကျႌပေါ်က အုပ်ကိုင်ပွတ်ချေရင်း “နွေလေး အကျႌချွတ်မယ်နော် ။ နို့လေးတွေ ကိုကို တဒာားစို့ချင်ပီ””“အာ ကိုကိုရယ် မသိဘူးဟာ မိနွေ အနေရခက်တယ် ။ ဟိုဟာတော့ မလုပ်ရဘူးနော် ။ မင်္ဂလာဦးညမှ ကိုဇော်ကို ခွင့်ပြုမယ်” ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့ တီးတိုးချစ်ရည်လူးနေသံကို မမြင်ရပေမဲ့ ကြားနေရတဲ့ ဖိုးထောင်မှာတော့ ပုဆိုးထဲကလီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အေးမူရဲ့ဖင်လှလှလေးကို မှန်းကာ ဖွဖွလေး ထုနေလိုက်ရင်း
“အမလေး ကိုကို မိနွေ အနေရအရမ်းခက်တယ် ။ ဖြည်းဖြည်းစို့ပါနော် အ အ ရှီးးး လက်က ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ကိုကိုရယ် မိနွေဟာအထဲမှာ သေးပေါက်ချင်သလို ခံစားရတယ် အိ အ ရှီးး” ကိုဇော်လည်း ချစ်သူမိနွေရဲ့နို့တွေစို့ရင်း စောက်စိကို လက်မနဲ့ပွတ်ကလိရင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းက လက်ညိုးလေးကို
ခပ်သွက်သွက်လေး ကစားပေးလိုက်ရာ မိနွေလက်တွေက ကိုဇော်လည်ပင်းကို တအားဖက်တွယ်ရင်း ခါးကြီးကော့တက်လို့ ခြေဖျားတွေ ကွေးသွားရင်း ဖင်ဆုံကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ကာ “အီးကနဲ”ညည်းညူ၍ ပီးမြောက်သွားပီလေ။“နွေလေး ကောင်းလား “ “အင်း ကိုကို လူကို နှုံးသွားတာပဲ” “အဲဒါထက်ကောင်းတာ နွေလေး ခံစားဖို့ ဒီနှစ်ဆောင်းရောက်လို့ လယ်တွေသိမ်းပီးရင်  လက်ထပ်ကြရအောင်နော်။ လောလောဆယ် ကိုဇော့်ကို ကြင်နာပေးအုံးနော်” ပြောရင်း ပုဆိုးချွတ်ထားတဲ့ လီးပေါ်ကို မိနွေလက်ကလေး တင်ပေးလိုက်ရာ
“ဟိ ကိုကို့ဟာလည်း အတော်တင်းနေပီနော်”ပြန်ပြောရင်း ဖွဖွလေး ထုပေးနေစဉ် မနက်စောကမြင်ခဲ့ရတဲ့ ဖိုးထောင်လီးကြီးကို စိတ်ထဲ မြင်ယောင်လာပီး ကိုဇော်လီးထက် ပိုကြီးပိုတုတ်တာ တွေးရင်း ကိုဇော်လီးကို တအားဖျစ်လို့ ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးနေမိစဉ် “ဒား”ဟူသော အသံနဲ့အတူ ဗြစ်ကနဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ရင်း “ကောင်းလိုက်တာ နွေလေးရယ် ။ ဒီညလုပ်ပေးတာက အရင်ကထက် ပိုကောင်းသလို ခံစားမိတယ် မိနွေရယ်” မိနွေပါးလေးကို အနမ်းခြွေရင်း ကိုဇော်အသံကြားရင်း အပြင်က ခိုးပီးနားထောင်နေတဲ့ ဖိုးထောင်လည်း သုတ်ရည်တွေကို မြေပေါ်သို့ ပန်းထုတ်ရင်း အေးမူကို အမြန်ချစ်ခွင့်ပန်ဖို့ ဆုံးချက်ချလိုက်ပီလေ။ဖိုးထောင်တယောက် အကိုဝမ်းကွဲ ကိုဇော်တို့စုံတွဲ ချစ်ရည်လူးတဲ့ အသံတွေရယ် မျက်နှာဖုံးအပြာထဲက ကာမဆက်ဆံနည်းတွေ ဖတ်ရင်း ဂွင်းထုလိုက် လေ့လာမှတ်သားလိုက်ဖြင့် တကယ့်လက်တွေ့ ကာမဆက်ဆံကြည့်လိုစိတ်တွေ ထကြွလာပီး ရင်ထဲကကျိတ်ပီး ချစ်နေရတဲ့ အေးမူကို ဖွင့်ပြောဖို့ မိနွေလည်း ပြောခိုင်းပီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ချစ်ကြိုက်နေကြောင်း ဖွင့်ဟလို့ ချစ်ခွင့်ပန်လိုက်ရာ မခူးခင်က ညွှတ်ချင်နေတဲ့ အေးမူလည်း ဖိုးထောင်အချစ်ကို
လက်ခံပြီး အသိအမှတ်ပြုလိုက်ရာ ကိုဇော်နဲ့မိနွေလို လူခြေတိတ်တဲ့ ညနက်တွေမှာ အေးမူတို့အိမ်နောက်ဖေးက မန်ကျီးပင်ရိပ်နဲ့ နွားစာတဲအတွင်း အခါအခွင့်သင့်သလို ခဏခဏချိန်းတွေ့ပါများပီး ဖိုးထောင်ရဲ့ လေ့လာစမ်းသပ်တဲ့ အပွတ်အသပ် အကြင်နာတွေအကြားမှာ အရိုင်းစပယ်
အေးမူတယောက် သာယာနစ်မွန်းလို့ ချစ်တဲ့သူဖိုးထောင်အား ဘဝကိုပုံအပ်လိုက်ရင်း သောက်လေသမျှ အငတ်မပြေတဲ့ ဆာငန်ရေကို နွားစာတဲထဲမှာလည်း ချစ်ရည်လူး ယာတောအတူသွားရင်း လယ်စောင့်ထဲမှာ လူလစ်တိုင်း ချစ်ခြင်းပြိုင်ကြရာဝယ် သူတို့နဲအမြဲလိုလို အတုသွားအတူလာများတဲ့ မိနွေလည်း
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူတို့ဆက်ဆံတာကို ရိပ်မိလာတယ်။မိနွေလည်း ကိုဇော်နဲ့ အခွင့်သာသလို ချိန်းတွေ့နေပေမဲ့ သူ့ရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို မင်္ဂလာဦးညမှ ပုံအပ်ဖို့ အားတင်းထားလည်း မြင်ဖူးထားတဲ့ဖိုးထောင်လီးကြီးကို ပြန်တွေးတိုင်း စိတ်ထဲမှာ အမည်ဖော်မရတဲ့ခံစားမှုတခု ဖြစ်ဖြစ်လာပီး စောက်ဖုတ်ကလည်း ကျင်ခနဲဖြစ်တတ်နေတာ ကြာခဲ့ပီ။ ကိုဇော်နဲ့ချိန်းတွေ့ဖို့ ကြို/ပို့လုပ်ရာ ညတွေမှာလည်း မိနွေက ဖိုးထောင်ဒာား ပွတ်သီးပွတ်သပ်တွေ လုပ်မိနေတတ်တယ်။ ဖိုးထောင်လည်း အကို့ချစ်သူ ငယ်သူငယ်ချင်းမို့ မဖြစ်သင့်မှန်း
သိပေမဲ့လည်း တခါတလေ မိနွေခါးလေး ပြန်ဖက်မိရင်လည်း ငြိမ်နေတတ်တဲ့ မိနွေကို သွေးတိုးစမ်းချင်လာခဲ့တယ်။ “မိနွေ နင်တို့လည်း ယူကြတော့လေ ။ ငါနဲ့အေးမူတော့ နောက်ထပ် ၂ နှစ် ၃နှစ်ဆို လက်ထပ်ဖို့ စိတ်ကူးထားတယ်” “သိပါတယ် ဖိုးထောင်ရယ် အေးမူ နင့်အပေါ် ဘယ်လောက်ထိချစ် ဘယ်လိုထိ တန်းတန်းစွဲနေတာ အေးမူပြောထားလို့ အကုန်သိ၊ ဟိ ဟိ” “အာ အေးမူတော့ လုပ်ချလိုက်ပီ ။ တွေ့မှ နာပီသာမှတ်” “ဟိ ဟိ အေးမူကလည်း အဲဒီနာတာလေးကို သဘောကျတာတဲ့” “ဟာ ပြောမိမှ ပိုဆိုးနေပီ နင်လည်း အကိုကြီးကို နာအောင်လုပ်ခိုင်းပေါ့” “နင့်အကိုကြီးက ငါ့ကို တန်ဖိုးထား သစ္စာရှိတယ် သိလား ။ နင်တို့လို ယွပိုးထမနေဘူး ဟွန်း” “အေးပါဟာ ငါ ရိပ်မိပါတယ် ။ ငါသာအကိုကြီးနေရာဆို နေနိုင်ပါဘူး။ ဟီးး” ” မသာ ကောင်စုပ် နင့်အကိုကြီး တိုင်လိုက်မှာနော် “ “ဟာ အကိုကြီးတော့ မတိုင်ပါနဲ့နော်။ ငါက သူ့ငယ်ချင်းမလို့ စတာပါ၊ တော်ကြာ ကိုဇော့်လက်သီးစာ ငါ မိနေပါ့မယ်” “မသိဘူး တိုင်မှာပဲ”ဟု ပြန်ပြောခဲ့ပေမဲ့ တကယ်တမ်းကျ မိနွေ ပြန်မပြောခဲ့ပါ။မိုးနှောင်းလို့ ကောက်လှိုင်းတွေ သိမ်းနေတဲ့တရက်မှာတော့ ဖိုးထောင်၊အေးမူနဲ့မိနွေတို့ အတူတူတလင်းသိမ်းလို့ နေ့လည်စာစားပြီးချိန်မှာ အေးမူက ဖိုး ထောင်ကို အသာလက်တို့ပီး “ဖိုးထောင် အိမ်ကအမေမှာလိုက်လို့ ကိုဇော်တို့လယ်ကန်သင်းဘောင်က ကန်စွန်းရွက် သွားခူးမလို့ ။ နင် ငါ့ကို ကူခူးပေးဖို့ လိုက်ခဲ့အုံး” “အင်း သွားကြမယ်လေ။ ငါလည်း နွားတွေ စားကျက်ပြောင်းရမှာနဲ့ အတော်ပဲ” ချစ်သူနှစ်ဦး ဘာကြောင့် အတူတူထွက်သွားတာ မိနွေ ရိပ်မိတယ်လေ၊ သူတို့ထွက်သွားပီး ဆယ်မိနစ်ကျော်လောက်မှာ ကိုဇော်တို့ လယ်စောင့်တဲအနား ခြေသံဖော့ဖော့လေး နင်းလျှောက်ပီး တဲအတွင်းကို
ခြောင်းကြည့်လိုက်စဉ်မှာ တွေးတင်ထားသည့်အတိုင်းပဲ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ပက်လက်လှန်နေတဲ့ အေးမူရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖိုးထောင်က ထမ်းထားပီး အကျႌလန်နေတဲ့ အေးမူရဲ့ နို့တွေစို့ရင်း ဝါးကြမ်းခင်းလေး တကျွိကျွိမြည်နေအောင် ဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ မိနွေ မြင်ရလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ယားသလိုလို ခံစားမိလာတယ်။ ဖိုးထောင်လီးကြီး ဝင်ထွက်လိုက်တိုင်း အေးမူစောက်ဖုတ်က တစွပ်စွပ်အသံလေးတွေက မိနွေအတွက် ရေဆာသလို လှိုက်မောလာပီး လက်ကအလိုလို စောက်ဖုတ်ကို လုံချည်ပေါ်က အုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်မိလာတယ်။ “အမလေးးး ကိုရယ် ဖြည်းဖြည်းလေး ဆောင့်ပေးပါအုံး အား ရှီးး” ခေါင်းလေးတခါခါနဲ့ ညည်းနေတဲ့ အေးမူရဲ့အသံက ဖိုးထောင်အတွက် စိတ်ပိုကြွလို့ လိုးချက်တွေက တဖြန်းဖြန်းမြည်အောင် ပိုသွက်လာပီး “အ. အမေ့ ကို့ အမလေးး အမလေး ” အသံတွေက မိနွေအဖို့ ဒူးတွေညွတ်ခွေပီး နို့အုံတွေပါ တင်းလာပီး ရင်တွေတုန်လာခဲ့ပီလေ။ “ကောင်းလိုက်တာ မူရယ် ရှူးး ။ကို့ကို လေးဖက်ကုန်းပေးအုံး” တဲအတွင်းက ကာမဘုံမှာ စိတ်နစ်နေတော့ အပြင်ကခိုးကြည့်နေတဲ့ မိနွေကို မသိရှာပေမဲ့ မိနွေတယောက်တော့ အေးမူစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ ဖိုးထောင်လီးကြီးရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေမြင်ရတိုင်း စောက်ဖုတ်အဝက ရှုံ့သွားပီး အရည်တွေစိမ့်ကျနေပီ။လေးဘက်ကုန်းထားတဲ့ အေးမူခါးကို ဖိကိုင်ပီး နောက်ကိုပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးကြီးဆောင့်သွင်းတိုင်း စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတွေ ချိုင့်ဝင်သွားပီး လီးကြီးအထုတ်မှာ လီးနဲ့ကပ်ပါလာတာတွေက မိနွေရဲ့စိတ်ကို ညို့ယူနေတယ်လေ။ တချက်တချက် ဘူကနဲ လေပြန်သံတွေ ထွက်လာပေမဲ့ တဟင်း  ဟင်း ညည်းပီး အလိုးခံနေတဲ့ အေးမူကိုလည်း အံ့သြနေမိတယ်။ ” အ အမလေး ကို အေး အေးမူ ပီးချင်ပီ ဆောင့် ဆောင့်”  “အားး အ ကိုလည်း ပီးး ပီးး” အေးမူဖင်သားတွေနဲ့ ဖိုးထောင်ဆီးစပ်တို့ တဖြန်းဖြန်း ရိုက်သံနဲ့အတူ ဖိုးထောင်လည်း တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ တုန်သွားပီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှောက်ရက်လဲသွားတဲ့ အေးမူရဲ့ကျောပေါ်ကို ရှူးကနဲ နှာမှုတ်သံနဲ့ ထပ်ရက်ဖြစ်သွားတဲ့ သူတို့နှစ်ဦးကို ကြည့်ရင်း မိနွေလည်း လယ်စောင့်တဲထရံကို ယောင်ရမ်းကိုင်မိသည်အထိ
ညွှတ်ခွေကျသွားခဲ့ပီ။ “ချွတ်”ကနဲ အသံသဲ့သဲ့ကို မှိန်းနေရင်းနဲ့ ဖိုးထောင်ကြားမိလိုက်ပေမဲ့ ထမကြည့်တော့ပဲ မိနွေဖြစ်မှာ သိနေတော့ “အေးမူ ကိုလိုးပေးတာ ကောင်းလား? ကိုတော့ လိုးကောင်းလွန့်လို့ အေးမူကို လက်ထပ်ချင်လှပီ” “အင်း ကို ကောင်းလည်းကောင်း နာလည်နာတယ်။ ကို တအားဆောင့်
လိုက်တိုင်း ကို့ဟာကြီးက အေးမူရဲ့ဟွာထဲ ပြည့်ကြပ်ပီး သားအိမ်အထိ အောင့်ကနဲ ကျင်ခနဲ့ဖြစ်ပီး အေးမူတကိုယ်လုံး နတ်ပူးသလို အကြောစုံ
တုန်ခါသွားတယ်။ အေးမူလည်း ကိုနဲ့အတူတူ နေချင်ပီ၊ ကိုကျွေးနေတဲ့ ဆေးကဒ်လည်း မစားချင်တော့ဘူး ကို” “နောက်နှစ် ဝါမဝင်ခင် နားဖောက်ပီး
သီတင်းကျွတ်မှာ လက်ထပ်ကြရအောင်နော်။အခုလိုလေး အေးမူရဲ့ဖုတ်ထဲ တရားဝင် အကြာကြီး စိမ်ထားလိုက်ချင်ပီ”  “ဟွန့် ကိုပို ဖယ်တော့၊ ဟိုမှာ မိနွေက ကြာနေလို့ လိုက်လာမှ မြင်လို့မကောင်း ဖြစ်နေအုံးမယ်” မိနွေ အကုန်လုံး မြင်ခဲ့ကြားခဲ့ပီး တလင်းပြင်ကို ပြန်သွားတာ ချစ်တလင်းမှာ ချစ်ခြင်းပြိုင်ရင်း ကြည်နူးနေတဲ့ အေးမူ မသိရှာ။ မိနွေရင်ထဲမှာတော့ သစ္စာရှင်ကိုဇော်ဆီ အတွေးရောက်လိုက် ဖိုးထောင်နဲ့အေးမူတို့ရဲ့ ကာမဆက်ဆံပုံတွေ ပေါ်လာလိုက်နှင့် နီးစပ်ဖို့ ခက်ခဲလွန်းတဲ့ ရှေ့ရေးကို အတွေးနယ်ချဲ့ရင်း ထိုင်နေစဉ် “ဟဲ့ မိနွေ ဘာတွေ တွေးပီး ဘာတွေ ငေးနေတာလဲ” အေးမူအသံကြားမှ အတွေးအာရုံတွေ သတိပြန်ဝင်လာပီး “ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး အေးမူရယ် ။ အိမ်ကလည်း ကိုဇော့်ကို နွမ်းပါးချို့တဲ့တော့ သဘောမကျ ။ ကိုဇော်ကလည်း သတ္တိနည်းတာလား၊ တွေဝေတာလား ဝေခွဲမရတော့ ငါတို့ရဲ့ရှေ့ဆက်ရမဲ့ခရီးကို စဉ်းစားနေတာပါ အေးမူရယ်” “ကိုကြီးကိုဇော်လည်း မထုံတက်သေးနဲ့ ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး ။ ငါ မေးတော့ အခု နွေမဝင်ခင် နင့်ကို တောင်းရမ်းမယ် ပြောတာပဲ ။ နင့်မိဘတွေက သဘောမတူရင် ခိုးပြေးဖို့အတွက် မြို့က အကိုကြီးရဲ့ သူငယ်ချင်းကို မော်တော်ကားစီစဉ်ခိုင်းထားတယ် ပြောတာပဲ” “နင့်အိမ်က သဘောမတူရင် ခိုးရာနောက်သာ လိုက်တော့ မိနွေ ။ အေးမူတို့လည်း နောင်နှစ်ဝါကျွတ်ရင် လက်ထပ်ဖို့ တိုင်ပင်ထားပီ” “အေးပါဟယ် နင်တို့က အခုတောင် လက်ထပ်နေချင်ကြပြီမလား ။ မသိ ခက်မယ်နော် ကောင်မ ။ ပြော မပြောချင်ဘူး ဟွန်း” “ဟိ ဟိ နင်ကလဲ တို့က တအားချစ်ကြလို့နော်” မိနွေအား ရှက်စနိုးဖြင့် အေးမူက ရိုက်ပုတ်ကျီစယ်လိုက်ရာ ဖိုးထောင် မကြားအောင် အေးမူအနားကပ်ပီး မိနွေက “ဖိုးထောင်ကို ချစ်တာလား? ဖိုးထောင်ရဲ့ထောင်နေတာ ချစ်တာမလား?ကောင်မ တအားယွနေ ။ သူငယ်ချင်းချင်း လာဖြီးမနေနဲ့ ဟွန်း” “ဟိ ချစ်လို့ ဘဝကိုပုံအပ်ထားတာပါနော် ။ သူ့ အပြုအစုကောင်းတော့ပိုပြီး ချစ်ခင်စွဲလန်းနေ ရတာလေ ။ နင်လည်း ကိုဇော့်ကို ပြုစုကြင်နာခိုင်းဖို့ မြန်မြန်လက်ထပ်ကြတော့” “ဟိတ် ဟိုနှစ်ယောက် တိုးတိုးလေးနဲ့ ဘယ်သူ့အတင်းပြောနေကြတာလဲ? နေစောင်းတော့မယ် အကုန်သိမ်းဆည်းပြီး လှည်းပေါ်တင်ထားနှင့် ။ ငါ နွားတွေ သွားကောက်လိုက်အုံးမယ်ဟေ့” သုံးယောက်သား ကိုယ်စီ လုပ်ဆောင်စရာများအပြီး ရွာသို့ပြန်ခဲ့ကြပီလေ။ နောက်တနေ့မနက်မှာတော့ “မိနွေရေ မိနွေ” အိမ်ရှေ့က အေးမူခေါ်သံကြောင့် “ဘာတုန်းဟဲ့ အေးမူ ။ စောစောစီးစီး” “ငါ ဒီနေ့ အမေနဲ့ ဟိုဖက်ရွာ ခဏသွားစရာရှိလို့ဟဲ့ ။ အဲဒါကြောင့် နင်နဲ့ဖိုးထောင် ယာတောထဲ သွားနှင့်နော် ။ ညနေပိုင်းလောက်မှ လှည်းနဲ့ ငါလိုက်လာခဲ့မယ်။ အဲဒါ လာပြောတာ မိနွေ” “အေးပါဟယ် ဖိုးထောင်လည်း ငါပြောပီး သွားလိုက်ကြမယ် စိတ်ချ။ တလင်းသိမ်း လက်စသတ်ဖို့ကလည်း နည်းနည်းပဲ ကျန်တော့တာပဲလေ။ ငါတို့နှစ်ယောက်နဲ့ ရပါတယ် အေးမူရယ်” “အင်းပါ ငါ သွားပီနော် မိနွေ” ပြန်ထွက်သွားတဲ့ အေးမူကို ငေးကြည့်ရင်း မနေ့က အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်လည်သတိရမိပြီး မိနွေရင်ထဲမှာ လှိုက်ဖိုမောရင်း သက်ပြင်းလေး မျှင်းမျှင်းချမိလိုက်တယ် ။လယ်တလင်းရောက်လို့ ဖိုးထောင်နဲ့မိနွေလည်း တလင်းကို လက်စသိမ်း သိမ်းဆည်းနေရင်း “မိနွေရေ အကိုကြီးတော့ နင့်ကိုခိုးပြေးဖို့ မြို့က သူ့သူငယ်ချင်းကို ကားစီစဉ်ခိုင်းထားတာ ဘယ်လိုအခြေအနေရှိပီလဲဟ” “ဆောင်းမကုန်ခင် လယ်လုပ်ခတွေရတာနဲ့ ခိုးမယ်ပြောတာပဲ ။ အခုတောင် ပိုက်ဆံပိုရအောင်  ပွဲစားကိုဘအောင်နဲ့ လုပ်အားစိုက်ပီး နောက်လိုက်အကူလုပ်ပါ အချိန်ရသလို လုပ်ပေးနေတာ အဆင်ပြေပီး နည်းနည်းတော့ စုမိဆောင်းမိပြီတဲ့” “ဝမ်းသာပါတယ်ဟာ မြန်မြန်ယူကြတော့ မိနွေ ။ ငါ့အကိုကြီးလည်း အနေအေးလွန်းတော့ နင်ကယ်မှပဲ လူပျိုဘ၀ ကျွတ်တော့မှာဟ” “ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါက ကိုဇော့်ကို လက်တွဲသွားမှာပါ ဖိုးထောက်ရယ်” “ငါ့အကိုကြီး ကံကောင်းပါတယ် ။ ငါသာ အကိုကြီးနေရာဆို အခုချိန်ထိ စောင့်မနေဘူး” “ဟွန်းနော် ဖိုးထောင် ။ ကိုဇော့်က နင့်လိုမဟုတ်ဘူး။ မသိခက်မယ်နော်၊ ဖိုးထောင်” မိနွေရဲ့ မျက်စောင်းနဲ့အတူ အဓိပ္ပါယ်ပါသော စကားလုံးများက ဖိုးထောင် ရှက်သွားပီး သွားကြီးဖြီးလို့ တဟီးဟီးရယ်ပြလိုက်ရတယ်။ “ဟောတော့ အချိန်ခါမဟုတ် မိုးတွေ ညို့လာပီ ဖိုးထောင်ရေ “ “ဟာ ဟုတ်သားပဲ ။ မြန်မြန်အုပ်ဆိုင်းပီး အေးမူလာတဲ့အထိ စောင့်ရမှာပဲ” “မိုးရွာရင် ခိုဖို့ ကိုဇော့်တို့ လယ်စောင့်တဲပဲ နီးတယ်နော် ။ ငါက မိုးရွာတာထက် လျှပ်စီးလက် မိုးခြိမ်းတာ ကြောက်တယ် ဖိုးထောင်” “ငါရှိပါတယ်ဟ မိနွေရယ် ။ အခုတောင် မိုးက ကျလာပီ ။ လာ လာ မိနွေ အကိုကြီးတို့တဲမှာ မိုးခိုပီး အေးမူကို စောင့်ကျရအောင် “ နှစ်ဦးသား အပြေးတပိုင်းဖြင့် ခပ်သွက်သွက် သွားရင်း တဲအတွင်းအရောက်မှာ မိုးက အငြိုးနဲ့ရွာသည့်အလား သည်းသည်းထန်စွာ ရွာသွန်းလို့ ဝင်းကနဲ လျှပ်စီးတချက် လက်လာပီး “ဂျိ န်း”ကနဲ မိုးခြိမ်းသံက မိနွေတယောက် “အမလေး” ယောင်ရမ်းအော်မိလိုက်ပီး အနားမှာရှိတဲ့ ဖိုးထောင်လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။“မကြောက်ပါနဲ့ မိနွေ ။ ငါရှိပါတယ်ဟ ။ အချိန်အခါမဟုတ် တလင်းဖျက်မိုးကလည်း တအားရွာလိုက်တာ” ညည်းတွားသံနဲ့အတူ မိနွေအား အားပေး စကားပြောနေစဉ် “ဂျိန်း ဂျိန်း ဒလိန်း” ဆက်တိုက်မိုးခြိမ်းလိုက်ရာ ဖိုးထောင်ကို မိနွေဖက်ထားမိအောင် ကြောက်လန့်ဖွယ် ခြိမ်းလိုက်ရာ မိမိအား ဖက်ထားတဲ့မိနွေခါးကို ဖိုးထောင်လက်တွေက ပြန်ဖက်မိပြီလေ။ “တအားကြောက်နေလား မိနွေ ။ ငါ ဖက်ထားမယ်နော် ။” ခေါင်းလေးညိမ့်ပြရင်း အသားတွေ တုန်နေတဲ့ မိနွေကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားလိုက်ရာ အထိအတွေ့တို့က မနေ့ကပဲ ဒီတဲအတွင်းမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာကို နှစ်ဦးလုံးအတွက် သတိရစရာ ဖြစ်လာပီလေ ။ ” မိနွေ” တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်သံကြောင့် ခေါင်းလေးမော့ပီး ကြည့့်လာတဲ့ မိနွေမျက်ဝန်းတွေကို ဖိုးထောင် ရင်ဆိုင်ကြည့်လိုက်ရင်း လက်တွေက မိနွေတင်ပါးကို ပွတ်နေမိရာ မိနွေလည်း ညိမ်ခံနေမိတယ်။ ဖိုးထောင်လက်တဖက်က မိနွေမေးစေ့ကို ကိုင်သည်အထိ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပီး “မိနွေ”လို့ ထပ်ခေါ်လိုက်ရာ “ဟင်”ဆိုတဲ့ တခွန်းထဲသော အသံနဲ့ အရည်လဲ့နေတဲ့ မိနွေမျက်ဝန်းတွေကြောင့် တလှုပ်လှုပ်လေး ဟနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိုးထောင် ပြွတ်ကနဲ တအားစုပ်ယူရင်း မိနွေကို ကွပ်ပျစ်ပေါ်ဖက်လှဲရင်း လက်တဖက်က အကျႌပေါ်မှ နို့အုံကို အုပ်ကိုင်ပွတ်ချေနေလိုက်ရာ “ဖိုး ဖိုးထောင် မလုပ်သင့်ဘူးလေဟာ”လို့ ငြင်းဆန်ပီး ရုန်းနေပေမဲ့ မိနွေလက်တွေက အားမပါလှ ။မိနွေပြောသမျှ ဘာမှမကြားသလို စိတ်အမှောင်ဖုံးနေတဲ့ ဖိုးထောင်က နှုတ်ခမ်းစို့လိုက် နို့တွေကို ပွတ်ချေရင်း ပါးတွေနမ်းရင်း အောက်ကလီးကြီးက ခွဖက်ထားတဲ့ မိနွေပေါင်သားတွေကို ထိုးကလိနေသလိုဖြစ်နေတာ မိနွေမသိစိတ်တို့က တအိအိ ညည်းလာရာ အတွေ့အကြုံရှိထားတဲ့ ဖိုးထောင်လက်တွေက မိနွေအကျႌကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ထားပီး ဘရာစီယာကို ပင့်တင်လို့ လုံးဝန်းနေတဲ့ နို့အုံကို အုပ်ကိုင်ပီး နို့သီးရဲရဲလေးကို ပြွတ်ကနဲ ငုံစို့ပီး လျှာနဲ့ဝိုက်ကလိလိုက်ရာ “အမလေး ဖိုးထောင် မလုပ်ပါနဲ့ ။ ငါ ငါတို့ အခုလို မဖြစ်သင့်ဘူးလေ” လို့ ပြောနေပေမဲ့ ဖိုးထောင်ရဲ့ နို့သီးကို လျှာဝိုက်စို့လိုက်တိုင်း မိနွေရင်ပတ်က
ကော့ကော့ ပေးနေမိတယ် ။ ဖိုးထောင်လက်တဖက်က မိနွေရဲ့လုံချည်စကို ဆွဲချွတ်ပီး စေ့ထားတဲ့ ပေါင်ကြားကို နို့စို့ရင်း ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ခပ်ဟဟဖြစ်သွားတဲ့ မိနွေပေါင်ကြားအတွင်း ဖိုးထောင်လက်က အမွေးမကြမ်းသေးတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပီး ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်စိကို ဖိပွတ်ပေးလိုက်ရာ “အင့်”ကနဲ ညည်းတွားပီး ပေါင်နှစ်ဖက်က ကားထွက်သွားပီး ဖင်ကြီးက အလိုလိုကော့ပေးနေပီလေ။ စောက်စိကို လက်မနဲ့ပွတ်ကလိရင်း အရည်စိမ့်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတွေကို အထက်အောက်ပွတ်ကလိပေးလိုက်ရာ မိနွေလက်တွေက နို့စို့နေတဲ့ ဖိုးထောင်ခေါင်းက ဆံပင်တွေ ဆုပ်ကိုင်နေရင်း တအိအိ အသံနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုက်ရင်း ခေါင်းကို ခါရမ်းနေအောင် ခံစားနေပီ။အထှာနပ်နေတဲ့ဖိုးထောင်လည်း နို့စို့နေရင်းက မိနွေဗိုက်သားပြင်ကို စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထောင်မပြီး မိနွေစောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ အောက်ကနေ ပင့်ယက်ပီး စောက်စိကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ညှပ်ရင်း အစိကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကလိပီး ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်ရာ”အမလေး ဖိုးထောင် ရှီးး” ခေါင်းလေးမော့တက်သွားအောင် ညည်းတွားရင်း ခြေဖျားတွေ ကုပ်ကွေးရင်း ဖင်ကြီးကြွတက်လာကာ မိနွေလက်က ဖိုးထောင်ဆံပင်ကို တအားဆွဲယူလိုက်ရာ “ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ဖိုးထောင် အ အိ” ဖိုးထောင်လည်း ကွပ်ပျစ်အောက်မှ နွေမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းထားရင်း စောက်ဖုတ်နခမ်းသားရဲရဲကို အသာဖြဲပြီး လျှာဖြင့် ဖုတ်အဝကနေ စောက်စိအထိ ပင့်ယက်လိုက်ရင်း ပြူးထွက်နေတဲ့စောက်စိကို နှုတ်ခမ်းနှင့်ဖိညှပ်ကာ စောက်စိကို လျှာနှင့် ဝိုက်ကလိပေးလိုက်ရာ “အမလေး ဖိုးးထောင် ရှီးး”ဆိုပီး ညည်းတွားရင်း တကြိမ်တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ကာမ အရသာကြောင့် ခြေဖျားတွေကွေးပီး ပေါင်တွေက အလိုက်သင့်ပိုကားပေးလာပီး ဖင်ကြီးကော့တက်အောင် စောက်ဖုတ်အယက်ခံနေရင်း မိနွေလက်တွေက ဖိုးထောင်ဆံပင်တွေ ဆုတ်ကိုင်ကာ ဖိုးထောင်ပင့်ယက်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို
ကော့ကော့ပေးနေမိပီလေ။ မိနွေခေါင်းလေး ဘယ်ညာခါရမ်းရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ယားယံလာပီး တခုခုကို တောင့်တစိတ်က “ဖိုးထောင်ရယ် ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ။ အမလေးး ရှီး ဟင်းး” မိနွေအဆင်သင့်ဖြစ်နေပီဆိုတာ အရည်တွေရွဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ မိနွေရဲ့လိုလားတောင့်တ ညည်းညူမှုတွေ အတွေ့အကြုံရှိနေတဲ့ ဖိုးထောင်သိလိုက်တော့ မိနွေပေါင်တွေ ထမ်းဖိထားရင်း လီးကြီးကို အရည်တွေရွဲနေတဲ့စောက်အကွဲကြောင်းပေါ် ဖိကပ်ကာ မိနွေရဲ့နို့တွေကို ဖိုးထောင်ရင်ဘတ်နဲ့ ကပ်ထားရင်း မိနွေပခုံးနှစ်ဖက်ကို အောက်မှလျိုဖက်ပီး လီးထိပ်ဖြင့် စောက်စိကို ပင့်ထိုးကလိပေးလိုက်ရာ
“အဟင့် အ ” ညည်းတွားရင်း လီးထိပ်ကို စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ တည့်သွားအောင် အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးမိနေတယ် ။ညည်းတွားနေတဲ့ မိနွေနှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိုးထောင် kissစုပ်လိုက်ရင်း စောက်ရည်တွေကပ်လာတဲ့ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်နခမ်းသားပေါ် ပွတ်ဆွဲပင့်ထိုး ကလိပေးနေရင်းမှ လီးထိပ်က စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ တည့်သွားချိန်မှာ ခါးအားနည်းနည်းသုံးကာ ဖိသွင်းလိုက်ရာ “ဗြစ်” “အမေ့” ညှင်းသွဲ့သွဲ့ အော်လိုက်ရင်း မိနွေလက်တွေက ဖိုးထောင်ကို တွန်းရင်း “နာတယ် ဖိုးထောင် အု အု” စကားမပြောခွင့်မရအောင် နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိုးထောင်kissဆွဲပီး မိနွေနို့တွေကို ရင်ဘတ်နဲ့ဖိပွတ်အောင် ဖက်ထားရင်း စောက်ဖုတ်ထဲဝင်သွားတဲ့ လီးထစ်ကို နည်းနည်းဖိသွင်းလိုက် ခဏလေးငြိမ်ပီး စိမ်ထားကာ kissဆွဲလိုက် လည်ပင်းတွေ ယက်စုပ်လိုက် လီးကြီးကို နည်းနည်းဖိသွင်းလိုက် လိုးပေးနေစဉ် လီးတဝက်ခန့်အရောက်မှာ မိနွေရဲ့အပျိုစင်တံခါးက တားဆီးနေတာ ဖိုးထောင်ထိမိခံစားပီး တင်းကြပ်စီးပိုင်နေတဲ့ မိနွေးစောက်ဖုတ်အတွင်း လီးကြီးကို ခဏစိမ်ပီး နို့တွေစို့ပေးလိုက်ရာ မိနွေတယောက် ကာမအရသာကို နာကျဉ်မှုရောယှက်ပေမဲ့လည်း ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာ ခံစားနေမိပီလေ။ ခဏစိမ်ထားတဲ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ညှစ်ဆုပ်လာချိန်မှာ လီးကို နည်းနည်းလေးထုတ် ညင်ညင်သာသာလေး ဖိသွင်းပီး လေး ငါးကြိမ်လောက် လိုးပီးချိန်မှာ မိနွေကိုတအားဖက်ထားရင်း kissဆွဲပြီး လီးထစ်ကို စောက်ဖုတ်အဝနားထိ ပြန်ထုတ်ပီး ခါးအားသုံးကာ တချက်ထဲ ခပ်ဆပ်ဆပ် ဖိလိုးလိုက်ရာ “ဖေါက်” “အု အင့်” မိနွေရဲ့ရုန်းကန်မှုနဲ့အတူ ဖိုးထောင်လီးကြီးလည်း မိနွေစောက်ဖုတ်အတွင်း တဆုံးဝင်သွားပီး မိနွေလက်သည်းတို့က ဖိုးထောင်ကျောပြင် အသားထဲထိ နစ်ဝင်သွားတယ်လေ။ “နာလိုက်တာ ဖိုးထောင်ရယ်”ပြောရင်း မျက်ဝန်းအိမ်မှ ဘာကြောင့်ရယ်မသိ မျက်ရည်စတို့ စီးကျလာပေမဲ့ ဖိုးထောင်ကတော့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးစိမ်ထားရင်း နို့သီးတွေ ပွတ်ကလိုက် နို့အုံကို ကိုင်ထားရင်း လည်ပင်းနဲ့နားရွက်ကို စုပ်နမ်းကာ ကာမခလုပ်တွေကို အဆင့်ဆင့်ဖွင့်ပေးနေပြန်ရာ စောက်ဖုတ်အတွင်းက ငြိမ်နေတဲ့ ဖိုးထောင်လီးကို ညှစ်ဆုပ်ရင်း မိနွေဖင်ကြီးက ကော့ကော့လာပီး တဟင်းဟင်း တအိအိ ညည်းသံပေးလာရာ ဖိုးထောင်လည်း လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လိုးပေးနေလိုက်ရာ လီးဝင်သွားတိုင်း စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတို့ ချိုင့်ဝင်ပါသွားပီး လီးကြီးပြန်အထုတ်မှာ စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတို့ လီးကြီးနဲ့ကပ်ပါလာပြီး လိုးဆောင့်တိုင်း တစိစိ တစွပ်စွပ်နဲ့ အသံတွေမြည်လာကာ မိနွေလည်း လိုးသွင်းတဲ့အချိန်မှာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို လီးကြီးထိုးခွဲတဲ့အရသာနဲ့ လီးကြီးပြန်ထုတ်သွားတိုင်း ဟာတာတာဖြစ်သွားပီး ကျွတ်ထွက်မှာ စိုးရိမ်သည့်အလား ဖင်ကြီးကို အလိုလိုကော့ပေးနေမိတယ်။စောက်ရည်များရွဲနစ်၍ လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာတော့ ဖိုးထောင်လည်း ဖြည်းဖြည်းမှ နည်းနည်းသွက်လာပီး လိုးဆောင့်ရင်း “ကောင်းလိုက်တာ မိနွေရယ် ။ ငါ တအားလိုးကောင်းလိုက်တာ ရှူး” စကားလုံးကြမ်းတွေနဲ့အတူ ဖိုးထောင်လိုးဆောင့်ချက်တွေက “အိုး” “ဖတ်” “ဗြစ်” “စိ” အသံတွေနဲ့ ရောယှက်ကြားယောင်နေတဲ့ မိနွေကာမစိတ်တွေလည်း တအားကြွတက်လာပီး “အိ အ အမလေး” ညည်းသံတွေပေးရင်း ဖင်ကြီးကော့ကော့ပီး အလိုးခံနေလိုက်ရာ
“အမလေး တမျိုးကြီးပဲ ဖိုးထောင်ရယ်” “အား ရှူး မိနွေ တအားကောင်း မိနွေ သေးပေါက်ချင်သလိုဖြစ်ရာရင် ပေါက်လိုက်နော်။ အားးး” ဖိုးထောင်ရဲ့လိုးဆောင့်ချက်တွေလည်း ပိုသွက်လာရာ “အိ! အမလေးး အားး ရှီးးး” မိနွေခေါင်းလေး တခါခါနဲ့ ခြေဖျားတွေကွေးပီး ဖိုးထောင်ကျောပြင်ကို တအားဖက်တွယ်ရင်း ဖင်ကြီး တဆတ်ဆတ်ကော့ကာ “ဟင်း ဟူး ” ညည်းတွားရင်း ငြိမ်ကျသွားရာ မိနွေ ပီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်တဲ့ ဖိုးထောင်လည်း တအားလိုးဆောင့်ရင်း မိနွေရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လရည်များ ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ပန်းထုတ်ရင်း “အားး ဟူးး ဖလူးး”သက်မောချသံနဲ့အတူ မိနွေကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားရင်း ကာမခရီးတို့ လမ်းဆုံးခဲ့ပီလေ။သုတ်ရည်နွေးနွေးတို့ ပက်ဖျန်းမှုက မိနွေစောက်ဖုတ်အတွင်း အရသာတထူး ပေးစွမ်းသလိုဖြစ်သွားပီး၊ ဖိုးထောင်လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတို့က ညှစ်ယူပေးနေမိပြန်တယ်။ “ငါ့စိတ်တွေ လွတ်သွားတယ် မိနွေ။ အခုလိုမှားယွင်းအတွက် နင်ပေးမဲ့အပြစ်လည်း ငါ ကျေနပ်စွာ ခံယူမှာပါ “ “ငါက နင့်အကို့ပေါ်သစ္စာမဲ့မိပီလေ။ အခုလိုဖြစ်ကြတာလဲ ငါကိုယ်တိုင် လက်ခံမိလို့လေ။ လက်ခံမိတယ်ဆိုတာလည်းး” မျက်ရည်စလေးနဲ့ စကားရှေ့မဆက်တဲ့ မိနွေကို ဖိုးထောင်က စူးစိုက်ကြည့်နေရင်း “ဘာဖြစ်လို့လဲ ပြောလေ မိနွေ” မိနွေလည်း သက်ပြင်းချရင်း ငြိမ်သက်နေပီး “အေးမူခဏခဏပြောတော့ နင့်ရဲ့အပြုအစုအယုအယ အထိအတွေ့ကို ငါ့မသိစိတ်က လိုချင်မိနေတာ ငါ့ကိုယ်ငါတောင် မသိခဲ့ပေမဲ့ တကယ့်လက်တွေ့မှာ ခွင့်ပြုသလိုဖြစ်သွားတာလေ။ ဒီတခါပဲ မှားပါရစေတော့ ဖိုးထောင်။ အခုလိုဖြစ်သွားခဲ့တာလည်း ဘယ်သူမှ မသိပါစေနဲ့။ မေ့လည်း မေ့ထားပေးပါ ဖိုးထောင်။” “သြော် မိနွေရယ် ။ ငါ ဘယ်သူ့မှမပြောပါဘူးဟာ။ ဒါပေမဲ့ အကိုကြီး ကိုဇော်အပေါ် မတရားသလိုဖြစ်သွားခဲ့ပီ။ “ “ကိုဇော့်အတွက် နင်စိတ်မပူပါနဲ့။ ငါ့ကိစ္စ ငါ့ဘာသာ ဖြေရှင်းမှာပါ။ မိုးလည်းစဲပီ။ အေးမူလာကြိုတော့မှာမသိဘူး သွားကြရအောင်” လယ်စောင့်တဲ့အပြင်မှာ အစောက သည်းထန်စွာရွာပေမဲ့ အခုတော့ ဖြိုးဖြိုးဖျောက်ဖျောက် မိုးပေါက်ကျသံလေးနဲ့ ဖွဲဖွဲမျှရွာကျလို့ တိတ်ဆိတ်နေပေမဲ့ နှစ်ဦးသားရင်ထဲမှာတော့ မေ့မရနိုင်သောဖြစ်ပျက်မှုအတူ အတွေးကိုယ်စီလွင့်မျောရင်း အေးမူရဲ့လှည်းကိုသာ စောင့်ကြိုနေမိပြီ။မိနွေလည်း ဖိုးထောင်နဲ့မှားယွင်းမိပြီး တစ်ပတ်ခန့် ယာတောကို အကြောင်းပြချက်မရှိပဲ မသွားတော့သဖြင့် ဖိုးထောင်မှာ စိုးရိမ်ပူပန်မိပီး မိနွေနဲ့ကာမ ဆက်ဆံခဲ့တာကို အတွေးထဲဝင်လာတိုင်း  မဖြစ်သင့်တာသိရက်နဲ့ တခါတလေပြန်တမ်းတမိရာ အေးမူနဲ့သာ အချစ်စစ်ပွဲတွေ အခါခါနွဲလို့ လက်မထပ်ခင် ကိုယ်ဝန်မရှိရအောင် မြို့ပေါ်ရောက်ချိန်မှာ သန္ဓေတားဆေးကို ဝယ်ယူရာ မိနွေကို သတိရပီး ဆေးတကဒ်ပိုဝယ်ခဲ့ပြီး မိနွေကို ဆေးစားဖို့အတွက် ကြံဆောင်ရအုံးမည်။ မြို့ပေါ်မှာ ပွဲစားအလုပ်တဖက်ဖြင့် အကိုကြီးကိုဇော့်ကို တွေ့ရတော့ ဖိုးထောင် မျက်နှာမထားတတ် ဖြစ်နေပေမဲ့ အကိုကြီးကတော့ ဘာမှမသိသလို ပုံမှန်အနေအထားနဲ့ ဖိုးထောင်အား “ညီလေး မြို့ပေါ်လာတာနဲ့ အတော်ပဲ။ ငါ့ညီလည်း အတော်စွံနေတယ်ကြားတယ်နော။ အေးမူနဲ့ဘယ်တော့
ယူကြမှာလဲ” “နောင်နှစ်လောက်မှ အကိုကြီးရာ။ ပိုက်ဆံလေးစုလိုက်အုံးမယ်။ ငယ်လည်းငယ်သေးတယ်လေ ဟီးး ဟီးး” “ဘာငယ်တာလဲ ဟင်း ညီအကိုချင်း မသိခက်မယ် ငါ့ညီ ။ သြော် ဒါနဲ့ မိနွေအတွက် စာယူသွားပေးအုံး။ အရေးကြီးတယ်နော်။ ရွာရောက်တာနဲ့ မိနွေကို ဆက်ဆက်ပေးလိုက်နော်။ သူ့ဆီက စကားကြောင်းပြန်မှာလဲ အကိုကြီးဆီ မြို့ပေါ်လာမဲ့စိတ်ချရသူကို ချက်ချင်းပါးပေးအုံးနော် ညီ” “ဟုတ် ဟုတ် အကိုကြီး ။ ကျနော်ပြန်ပီနော် နောက်ကျနေရင် ကားမမှီမှာစိုးလို့” ဖိုးထောင်လည်း ကိုဇော်ပေးလိုက်တဲ့စာအိတ်ကို သေချာထည့်သိမ်းပီး ရွာသို့ပြန်ခဲ့တယ်။ညနေမှောင်ရီပျိုးစအချိန်မှာတော့ ဖိုးထောင်တယောက် မိနွေတို့အိမ်သို့ ရောက်လာပီး “အဒေါ်. ဂျီးဒေါ်ထွေး မိနွေရှိလား” “ရှိပါ့တော် ဖိုးထောင်။ လက်ထဲကဂျိုင့်က ဘာတုန်းဟဲ့ “ “အဒေါ်စားဖို့ ကြက်ကာလသားချက် ယူလာတာ ။ အခုည ကိုသာကျော်တို့အိမ်မှာစုပြီး ပျော်ပွဲစားလုပ်မလို့လေ အဒေါ် ။ အဲဒါကြောင့် မိနွေလာမလား လာမေးတာ” “မိနွေသာ သွားမေးချေ။ ဟဲ့ မိနွေ ဒီမှာ ဖိုးထောင်ရောက်နေတယ်” ဖိုးထောင်လည်း ဂျီးဒေါ်ထွေးအား ဟင်းဂျိုင့်ပေးပီး မိနွေဆီသွားပီး “မိနွေ ဒီညတလင်းသိမ်းပွဲ ပျော်ပွဲစားလုပ်မလို့ အေးမူလည်း လာမယ်ပြောတယ် နင်လာမှာလား” “အင်း ခဏလောက်ပဲ လာဖြစ်မယ်မလား မသိ။ နင်တို့က အသောက်အစားတွေ ပါသေးတယ်မလား။” “ထန်းရည်လောက်ပဲ ပါတယ်ပါဟ ။ နည်းနည်းလေးပါ ။ တခါတလေမို့ အပျော်သက်သက်ပါ မိနွေရယ်။ နင်တို့မိန်းကလေးတွေက မုန့်လုပ်စားပီး စကားထှာဖွက်ကြလေ။ ရော့ အကိုကြီးပေးလိုက်တဲ့စာ” ဂျီးဒေါ်ထွေး မကြားအောင် အသံတိုးတိုးဖြင့်ပြောပြီး စာအိတ်ကို လက်ကျိတ်တိုးပေး၍ “ညပိုင်းကျ နင်လာမယ်ဆိုရင် အေးမူတို့အိမ်ဖက်က လာခဲ့နော်” “အဒေါ် ကျနော်ပြန်လိုက်အုံးမယ်” “အေးဟဲ့ ဖိုးထောင် ညကျရင် ပျော်ပွဲစားလုပ်တာတော့လုပ်ပါ စကားများရန်မဖြစ်ကြနဲ့အုံးနော်” “ဟုတ် ဟုတ် အဒေါ် စိတ်ချပါ ။ အပျော်သက်သက်ပါ အဒေါ်” ဒီလိုနဲ့ညဦးပိုင်း လသာသာမှာ ပျော်ပွဲစား သောက်စား ကစားကြအပြီး အေးမူလိုက်ပို့ပီး “ဖိုးထောင် ရော့ ဒီစာကို ကိုဇော့်ပေးလိုက်ပါနော်” “အင်း ပေး ။ နင့်ကိုလည်း ငါ ပေးစရာတခုရှိတယ်ဟ။အိမ်ခဏလိုက်ခဲ့ပါအုံး မိနွေ။” “ဘာပေးမှာမလို့လဲ ငါ မလိုက်ချင်ဘူး ဖိုးထောင်။ အိမ်ပြန်တော့မယ်” “မလိုက်လို့မဖြစ်ဘူး မိနွေ။ ဟိုနေ့ကကိစ္စအတွက် နင့်သောက်ဖို့ ဆေးဝယ်လာတာ အိမ်မှာကျန်ခဲ့လို့”ထန်းရည်နံ့နဲ့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တဲ့ ဖိုးထောင်စကားက မိနွေရဲ့ရင်မှာ လှိုက်ဖိုရပြန်ပီ။ “ခဏလေးလိုက်ခဲ့နော် မိနွေ”အသနားခံပြောရင်း မိနွေလက်ကိုဆွဲကာ ဖိုးထောင်အိမ်သို့ တိတ်တဆိတ်ဝင်သွားပြီး အဖီတဲအတွင်းအရောက် မိနွေကို ဖိုးထောင်က အမှတ်မထင် ဆွဲဖက်ကာ “ငါ မေ့မရဘူး မိနွေရယ် ရှူး ရှူး ပြွတ်” “အို့ အွင့် အု အု” ဖိုးထောင်ရဲ့ ထန်းရည်အရှိန်နဲ့ လက်ရဲဇက်ရဲ နမ်းရှုံ့kissဆွဲခြင်းကို အငိုက်ခံရတဲ့ မိနွေလည်း ကာမအတွေ့ထူးကို သိရှိထားတော့ ငြင်းဆန်ပီး ရုန်းကန်ပေမဲ့လည်း အားအင်မပါလှ။ “အို လွှတ်ပါ ဖိုးထောင်ရယ်။ ငါတို့က မဖြစ်သင့်ဘူးလေ ဟင့် အွန့်” ဖိုးထောင်လည်း “မဖြစ်သင့်တာ ငါလည်း သိပေမဲ့ နင့်ကို မေ့မရဘူးဟာ။ ပြွတ် ပြွတ်” မိနွေကို kissဆွဲကာ နို့တွေကို ပွတ်ကိုင်ရင်း ကွတ်ပျစ်ပေါ်ကို ဖက်လှဲလိုက်လိုက်ပီး မိနွေကိုခွလျှက် စောက်ဖုတ်ကို လုံချည်အပေါ်က အုပ်ကိုင်ပီး ပွတ်ပေးလိုက်ရာ “အို့ အမေ့ ဖိုးထောင်” မိနွေရဲ့ညှင်းသဲ့သဲ့ ညည်းတွားသံလေးက ဖိုးထောင်အတွက် မီးစိမ်းပြနေပီဆိုတာ သိလိုက်တော့ လုံချည်ကို ချွတ်ပီး စောက်ဖုတ်ကို ခဏမျှယက်ပေးလိုက်ရာ အရည်တွေရွဲပီး
တအိအိလေး တိုးတိုးလေးညည်းရှာနေတဲ့ မိနွေပေါင်တွေထမ်းပီး စောက်ဖုတ်အဝကို လီးတေ့ပြီး လိုးသွင်းလိုက်ရာ “အားး ရှီးး” စီးကြပ်လှတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိုးထောင်လီးကြီးက အတွင်းသားတွေ ထိုးခွဲပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ အရသာက နှစ်ဦးလုံးအတွက် ကာမမီးတွေ မငြိမ်းသတ်နိုင်အောင် တောက်လောင်ကြပီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြင့် ခရီးဆုံးထိတိုင် အပေးအယူမျှမျှဖြင့် ဆင်နွဲကြပီလေ။နှစ်ဦးသား ကာမဆန္ဒပြည့်ဝလို့ ပြီးမြောက်သွားချိန်မှာ တယောက်နဲ့တယောက် ထပ်လျှက်ဖက်ထားရင်း အနားယူချိန်ဝယ် “ဖယ်တော့ ဖိုးထောင် ငါ ပြန်တော့မယ်။ ပေး ဆေးကဒ်” “မဖယ်ချင်တော့ဘူး မိနွေရယ်။ အခုလိုလေး ဖက်ထားခွင့်ရှိချင်တယ်” “မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဖိုးထောင်ရယ်။ နင်လည်းငါ့ကိုချစ်တာ  မဟုတ်သလို ငါလည်း နင့်ကိုမချစ်ဘူး ဖိုးထောင်။ ဒို့နှစ်ယောက်လုံးက မထင်မှတ်ပဲ  ကြုံခဲ့ရတဲ့အတွေ့မှာ သာယာနေမိတာလေ။ ရှေ့ဆက်ပီး ဒီလိုမဖြစ်သင့်
မကြုံဆုံသင့်တော့ဘူး။ ရှေ့လာမဲ့လပြည့်ကျော် ဥပုဒ်ညမှာ ကိုဇော့်နဲ့ ခိုးရာလိုက်ဖို့ နင့်ဆီပေးတဲ့စာမှာ အချိန်းအချက်လုပ်ပြီးပီ။ ရှေ့ဆက် အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ပီး ဖြစ်ခဲ့တာတွေ မေ့ထားကြရအောင်နော်” မိနွေရဲ့ အသံတုန်တုန်လေးကို ဖိုးထောင်ကြားလိုက်ရတော့ “ဟူးး အင်းပါ မိနွေရယ်။ အခုလိုဖြစ်ရတာလည်း ငါ့အမှားတွေပါ။ ငါ ဆင်ခြင်ပါ့မယ် မိနွေရယ် ။ ရော့ ဆေးကဒ်” မိနွေကို ဆေးကဒ်ပေးပြီး အိမ်အထိလိုက်ပို့ကာ သာလွန်းတဲ့လပြည့်ညရဲ့ လဝန်းကြီးကို ဖိုးထောင် ငေးမောရင်း ညနက်ထိတိုင် အတွေးစိတ်တို့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့ အကိုကြီးကိုဇော်သိခဲ့ရင်ဖြင့် တွေးတောရင်း ညနက်ခဲ့ပြီလေ။တပတ်ခန့်အကြာမှာတော့ မနက်စောမြူနှင်းဝေ ရောင်နီသန်းချိန်မှာ “ဟဲ့ ဖိုးထောင် သား ဖိုးထောင် ထစမ်းအုံးကွဲ့” အမေရဲ့ ငိုသံပါပါ အိပ်ယာလာနှိုးတော့ ဖိုးထောင်လည်း အလန့်တကြား နိုးထရင်း “ဟုတ် အမေ ထပြီ ထပြီ ။ အမေ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်” စောစောစီးစီး မျက်နှာမကောင်းလှတဲ့ အမေ့ကိုကြည့်ရင်း
ဖိုးထောင် ပြန်မေးလိုက်ရာ “အီ”ကနဲ ငိုချရင်း “ညက ငါ့တူ နင့်အကို ငဇော်နဲ့မိနွေတို့ ကားတင်ခိုးပြေးတာ လမ်းမှာကားမှောက်လို့ နှစ်ယောက်လုံး ပွဲချင်းပီး ဆုံးသွားပီတဲ့ သားရေ။ အခုပဲ မြို့ဂတ်က ရဲအုပ်လေး လာပြီးအကြောင်းကြားလို့တဲ့ အီး ဟီးး” ငိုနေရင်းပြောနေတဲ့ အမေစကားတွေကြောင့် ဖိုးထောင်ရင်ထဲ အံ့သြမှုများစွာဖြင့် နင့်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပီး “အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား အကိုကြီးနဲ့မိနွေရယ်။ ဒါဆို မြို့ပေါ်ကို သားလိုက်သွားအုံးမယ်နော် အမေ” “အင်း မင့်ဘကြီးတို့ အခုသွားတော့မှာတဲ့ အမေ့ကို လာပြောသွားတယ်။ ငါ့တူကြီး ကံမကောင်းရှာပါဘူးကွယ်” တရှုံ့ရှုံ့ငိုကြွေးနေတဲ့ အမေ့ကို ထားခဲ့ပြီး ဘကြီးအိမ်သို့ အပြေးတပိုင်းခြေလှမ်းတို့ဖြင့် သွားရင် မြို့ပေါ် သို့ ခရီးနှင်ကြခဲ့ကြပြီး ဆေးရုံရင်ခွဲရုံအတွင်းက ကိုဇော်နဲ့မိနွေတို့ရဲ့ ရုပ်ကလာဒ်ကို သေချာမြင်လိုက်ရတော့ ဝမ်းနည်းစွာ မျက်ရည်ကျနေမိပြီး ကိုဇော့်ရုပ်အလောင်းအနားကပ်ပီး လက်ဖဝါးတွေ ဆုပ်ကိုင်ရင်း “ကျနော် မိနွေနဲ့မှားခဲ့တာ အကိုကြီး သိသည်ဖြစ်စေ မသိသည်ဖြစ်စေ ခွင့်လွတ်ပါ။ အကိုကြီး ခွင့်မလွတ်နိုင်ရင်လည်း နောင်ဘ၀ သံသရာမှာ ညီလေးပြန်ဆပ်ပါ့မယ် ကိုကြီး” စိတ်ထဲက တောင်းပန်ရင်း “ကံဆိုးလှချည်လား ကိုကြီးရယ်။ ကောင်းရာသုဂတိ လားလို့ ရောက်ရာဘုံဝမှာ အခုလိုအဖြစ်မျိုး မကြုံတွေ့ပါနဲ့လို့ ညီလေး ဆုတောင်းပေးနေမှာ” ပြောပြီး မျက်ရည်မိုးတွေ ရွာသွန်းရင်း နဖူးပြင်မှာ ဒဏ်ရာသေးသေးလေးနဲ့ အိပ်စက်နေသလိုနေရှာတဲ့ မိနွေနဖူးပြင်လေးကို စမ်းပြီး “အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား မိနွေရယ်။ချစ်သူနဲ့ပေါင်းဖက်ကံ ပါမလာတဲ့ နင့်အတွက် စိတ်မကောင်းဘူး မိနွေရာ ဖြစ်လေရာဘဝတိုင်းမှာ နင်တကယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့ စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ကျန်းမာစွာနဲ့  သက်ဆုံးတိုင် ပေါင်ဖက်နိုင်ပြီး အခုလိုအဖြစ်မျိုး မကြုံတွေပါစေနဲ့လို့ ငါ ဆုတောင်းပေးနေပါ့မယ် မိနွေရေ” စိတ်ထဲကစကားတွေ တီးတိုးရေရွတ်ရင်း “ကံမကောင်းရှာပါလား မိနွေရယ်”လို့ တိုးတိတ်စွာ ညည်းတွားရင်း အံကျိတ်ထားသည့်ကြားက မျက်ရည်စက်တို့က ကျဆင်းရပြန်ပြီ။ နွေဆိုတဲ့စာကားလုံးလေးကြားမိတိုင်း နွေရောက်လေတိုင်း လျှပ်စီးလက်လို့ မိုးခြိမ်းသံကြားရတဲ့နေ့ရက်တွေ၊ ဆောင်းဝင်လို့ တလင်းသိမ်းတဲ့အချိန်ကာလ၊ လမင်းကြီး ထိန်ထိန်သာတဲ့ လပြည့်ညတွေ၊ မြူနှင်းဝေတဲ့ နံနက်လင်းချိန်တွေ၊ အချိန်ကာလတွေ တိုက်ဆိုင်မှုရှိလေတိုင်း သက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချလို့ အဝေးကို ငေးမောတတ်နေတာ ဖိုးထောင်တယောက်ပါ။ ၃-နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်ကာလတို့ ရာသီစက်ဝန်း ရွေ့ပြောင်းလို့ လာခဲ့ပြီး မိုးဥိးကျအချိန်လေးမှာ လျှပ်စီးရောင် တဝန်းဝန်း မိုးခြိမ်းသံ တဂျိန်းဂျိန်း မိုးသည်းတဲ့ညနေချိန်လေးမှာ “ဂျိန်း” “အဲ့ ဝူဝဲ ဝူဝဲ” မိုးခြိမ်းသံနဲ့အတူ လသားအရွယ်ကလေးငိုသံက ပြိုင်ဆိုင်နေသည့်အလား ဆူညံနေပြီး “ကိုဖိုးထောင် ကိုဖိုးထောင် ထင်းထွေ ကျမ သိမ်းလိုက်မယ်။ တော့သားလေး လာထိန်းကူပေးအုံး။ အခုလို မိုးခြိမ်းတိုင်း ငိုတတ်တဲ့ ရှင့်သားလေးက ရှင်ထိန်းမှ အငိုတိတ်တတ်တာ သိရက်နဲ့ မြန်မြန်လာ” ဖိုးထောင်လည်း သိမ်းလက်စ ထင်းတွေထားခဲ့ပြီး ငိုကြွေးနေတဲ့ သားငယ်လေးကို ပွေ့ချီချော့မြူရင်း မွေးရာပါ သားငယ်ရဲ့နဖူးပြင်က အမာရွတ်လေးကို ငေးကြည့်ရင်း မိန်းမအေးမူ ပြောသလို သူတို့သားလေဟာ မိနွေလူဝင်စားဖြစ်ခဲ့တာသေချာလို့ စကားပြောတတ် အရွယ်ရောက်လို့ စကားပြောခဲ့ရင် ဖိုးထောင်ရဲ့အတိတ် အရိပ်တစ္ဆေတွေက ခြောက်လှန့်ရင်း ဟူးးး