05

14 9 0
                                    

Papungay -pungay kong kinuha ang cell  phone ko sa misa. Nagising ang diwa ko at parang humiwalay ang aking kaluluwa dahil sa pagkabigla sa nakita ko DAFak! not one, not two, not three but fifteen miscalls from mama. Patay ako nito, bumangon akong deretso talon sa kama papuntang CR. Maaga panaman pero kailangan kong e double, hindi triple pala ang galaw ko kasi si mama 'yon at walang rason rason sa kaniya.


Dumeritso na ako sa venue kung saan ang gaganapin ang party. Okay naman na ang lahat kahapon ko pa pina-asikaso sa mga organizer na inassign ko. Bale finishing na talaga kami ngayon.  Alas dose panaman magsisimula ang party.  After lunch nag sidatingan ang mga bisita ng couple celebrant. Nakatayo ako sa entrance ng venue kung saan ako ang sumasalubong sa mga bisitang dumadating. 


Tinignan ko ang lahat sa kani-kanilang mesa at mga inuupuan. Kwento at  tawanan tila naging mini reunion nila ito. Napansin ko ding may naka set-up na, banda sa bandang gilid. Kaya napakunot ako dahil wala namang banda na inilagay sa program.


"Magsisimula na tayo in five minutes," sabi ni Jax na kakarating lang sa tabi ko. Tumango naman ako sa kaniya. 


Umakyat si Mike at Sharline sa mini stage na ginawa namin. Nagsimula na silang mag welcome sa lahat. Nang matapos nilang e-introduce ang celebrant. Umakayat naman ang dalawa saka tumunog lahat ng baso katulad sa bagong kasal, sign na gusto nilang magkiss sina Mrs. and Mr. Gomez. Bahagya namang tumawa ang dalawa at humarap sa isa't-isa, they kiss passionately. Isa-isang lumapit ang kanilang kaibigan para bumati at magbigay ng mensahe sa mag-asawa. Nang matapos lahat bigla naman nagplay sa malaking screen ang video tribute ng kanilang mga anak. Bigla akong naka dama ng kung ano, nang marinig ko ang boses ni Charles.


"You all may wondering why I'm not on the video," sabi niya habang paakyat ng stage at lumapit sa kanyang lolo't lola. "Hi Kena!" Kumaway siya at lumipat sa akin ang tingin nang mga bisita mula sa kaniya. Napalunok ako sa subrang kaba at hiya dahil sa attention na naka tuon sakin. ". . . I'm back, hope still me! I'm sorry, please. . . hayaan mo akong makabawi sa 'yo. One chance ulit, Kena. . . just one chance," dagdag niya pa. 


Dito pa talaga? At ngayon pa talaga? Sa lola at lolo niya ang moment nato ba't inaa,gaw niya, kahit kailan talaga Charles pabida ka. Ngumiti ako ng plastic sa kaniya, yumuko ako at hinanap ang instagram. I sent a message to him, I'm not sure if mababasa niya ba ito o hindi.


'don't make a scene. Let's talk about it, privately'. 


Tinignan ko siya na kasalukuyang nakatingin nadin sa phone niya


CharlesYup: I'm sorry, Kena. I'm just so desperate. 


Napa hawak ako sa sintido ko at tumango. Buti nalang talaga open ang  venue kaya naka langhap agad ako ng hangin, I don't like attention I felt suffocated by it. Nakakasakal at nanghihina ako. Sakin dumeretso si Charles pagkababa niya.


 "Sorry about sa. . ." saka tinuro ang stage. "nadala lang ako." I can hear the sinserity on his voice. Baka nga, matagal din kaming hindi nagkita simula nong pumunta siya sa Austrilia. Nginitian ko naman siya at sinabing okay lang at na iintindihan ko. Sinabi niyapa sa akin na kakarating niya lang at dumiretso na dito akala nga niya hindi siya maka-abot. At siya din nag suggest sa lolo't lola niya na HSevent nalang magpapa organize ng event .

RhythmWhere stories live. Discover now