10cm(Completed)

Part 1

ကားလေးက ရှမ်းပြည်နယ် ကျိုင်းတုံမြို့ကိုကျော်လွန်လာပြီး ကြိုဆိုပါ၏ လွိုင်မွေမြို့ ဆိုသည့်ဆိုင်းပုဒ်လေးကိုမြင်ရသည်။ကျိုင်းတုံမှထွက်ခွာလာပြီး တစ်နာရီခွဲအကြာတွင်တော့ ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်ထက် ၅၅၄၂ပေမြင့်သည့်လွိုင်မွေမြို့ကိုရောက်ရှိလာပြီ။လင်းလက်လုလင် လက်မှနာရီလေးကိုကြည့်လိုက်၏။နေ့လည်ဆယ့်နှစ်နာရီထိုးပြီ။

ဒီဇင်ဘာလဖြစ်၍နေ့လည်ခင်း အချိန်တွင်ပင် လေထုကအေးစိမ့်စိမ့်။လင်းလက်လုလင်အနွေးထည်ဇစ်ကို လည်ပင်းအထိဆွဲတင်လိုက်သည်။

လင်းလက်လုလင် ကားပြတင်းပေါက်မှ တောင်ပေါ်မြို့ငယ်လေးကိုငေးကြည့်သည်။လူဦး‌ရေနည်းပါးသည့် လွိုင်မွေမြို့လေးကတကယ့်ကိုအေးချမ်းပါသည်။လမ်းလေးတွေကသပ်ရပ်နေကာ ချယ်ရီပင်တွေကိုနေရာအနှံ့တွေ့နိုင်ပြီး သစ်သားအိမ်လေးတွေကလည်းသိပ်ကိုနွေးထွေးသည်။လွိုင်မွေမြို့ဈေးလေးက နေ့လည်ခင်းအချိန်ဖြစ်၍ လူသူနည်းပါးနေပြီးအေးချမ်းလျက်ရှိသည်။

ကားလေးက ပန်ဝိုင်နှစ်ချင်းဘုရားကျောင်းကိုကျော်လွန်လာကာ ခြံဝင်ပေါက်တွင်ပန်းရင့်
ရောင်စက္ကူပန်းပင်ကြီးနှစ်ပင် ခပ်ငိုက်ငိုက်စိုက်ထားသည့်အိမ်ရှေ့တွင်ရပ်လိုက်သည်။စက္ကူပန်းပင်တစ်ပင်၏ဘေးတွင် လမ်းဘက်ကိုမျက်နှာမူထားသည့်အညိုရောင်သစ်သားခုံတန်းရှည်လေးရှိသည်။

ပန်းရင့်ရောင်စက္ကူပန်းတချို့က ထိုခုံတန်းရှည်ပေါ်ကြွေကျနေ၍မြင်ကွင်းကနူးညံ့လို့နေသည်။လင်းလက်လုလင် Camera ထုတ်ကာ ခုံတန်းရှည်လေးကို ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။

လင်းလက်လုလင် ခရီးဆောင်အိတ်ကိုမကာ ခြံထဲဝင်ခဲ့၏။ခြံဝင်ပေါက်မှအိမ်တံခါးအထိ အုတ်ခဲများကိုလမ်းလေးသဖွယ် သပ်သပ်ရပ်ရပ်စီထားသည်။ခြံဝန်း‌လေးက အတော်ကျယ်ကာ အုတ်လမ်းလေးဘေးတွင်ကော်ဖီပင်များစိုက်ထား၏။လင်းလက်လုလင် အုတ်လမ်းလေးပေါ်လျှောက်သွားပြီး အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်။

အိမ်လေးက တိုက်အိမ်တစ်ထပ်တိုက်လေးဖြစ်ကာ နွေးထွေးမှုများဖြင့်ပြည့်နှက်နေသည်။လင်းလက်လုလင် အိမ်ထဲဝင်သွားသည်နှင့် ဒေါ်နန်းဟန်လီက လင်းလက်လုလင်ရင်ခွင်ထဲပြေးဝင်၏။