𝗕𝗹𝘂𝗲 𝗦𝗶𝗱𝗲 𝙆𝙞𝙢 𝙎𝙚𝙤𝙠𝙟𝙞𝙣

7. Yardım et

Başlamadan önce minik yıldıza basmayı unutmayın lütfen💜
Sınır:40 oy 250 yorum
İyi okumalar

"Kırmızı inciler yere damlarken gözlerimde sakladım sessiz hıçkırıklarımı.."

Benim öldürdüğümü düşünüyorlardı...

Hah ne sanıyorsun Ma Ri birilerinin yanında olacağını mı?
Aptalsın Ma Ri, aptalsın! Yeni tanıdığın insanlara güvenecek kadar aptal birisin! İnsanlara karşı soğuk duvarlarını yıkmak belki de kendini açmak üzereydin ama bugün her zaman yaptıkları şeyi yaparak hiçbir şeyi görmeden yargıladılar!

İnsanlar aptaldı! Birçok yanlış yapmalarına rağmen en masumları kendileriymiş gibi davranıyorlardı. Hatalarını bir başkasının üstüne atarak kendilerini teselli ediyor kendinden aşağıda gördüklerini hiç acımadan eziyor, yargılıyorlardı. Siz kimsiniz? Gerçekten sizle benim aramda ne varda hep köşeye atılan, suçlanan ben oluyorum.

"Hey! Taehyung-shi yoksa onu öldürdüğümü düşündüğünüz için mi bu haldesiniz? "

Duygudan yoksun bir şekilde cümlelerimi dizdiğimde bakışlarını kaçırmıştı.

"Geçen gün acılarını anlatmazsan kimse seni anlamaz demiştin değil mi? Söylesene tek laf etmeme izin verdiniz mi? Kendimi savunmama izin vermeden her seferinde beni yargıladınız."

Önümde duran Yoongi'yi kenara doğru iterek tam önlerinde dimdik durdum bu sefer susmayacaktım madem bana konuş demişlerdi o halde suçlarını bir bir yüzlerine vuracaktım.
Hoseok lavabonun mermerine kendini yaslayarak bakışlarını bağcıkları açılmış siyah spor ayakkabılarını indirmiş Taehyung ise suçluluk duygusu ile arada bana bakıp tekrardan gözlerini kaçırıyordu.

Her ne kadar birbirimizi tanımasak da ben onların birini öldürecek olmasına ihtimal vermezken onlar her zaman ezilen ben olmama rağmen bunu düşünmüştü! Ya diğer öğrenciler onlar üstüme daha çok gelmeyecekler miydi?

"Ma Ri bizi yanlış anladın."

Nasıl yanlış anlamış olabilirdim ki? Bakışları her şeyi anlatıyordu.
Onlarda benden nefret edecekti belki de şu an nefret etmeye başlamışlardır.

"Sizi nasıl yanlış anlayabilirim Hoseok?"

Derin bir nefes alarak yaslandığı mermerden ayrılarak tam karşıma geçti. Bedeni görüşümü kapattığı için Taehyung'u artık göremiyordum.

"O ölmüştü ve sen ortalıkta yoktun. Birinin sana da zarar vermiş olması beni endişelendirdi daha sonra seni bu halde görünce korktum, birinin sana zarar vermiş olmasından Korktum!"

Nasıl yani?  Benim için endişelendikleri için mi böylelerdi.
Onları yanlış anlayan bendim öyle mi? Ama benim için neden endişelensinler ki..

"Ben.."

"Bence sadece sen korktun Hoseok. O pisliğin endişelendiğini hiç düşünmüyorum!"

Yoongi burnundan sinirli bir şekilde nefes verdikten sonra sert adımlarla Taehyung'un yanına giderek köşeye yaslanmış Taehyung'un yakalarından kavrayarak kendine doğru çekmişti.
Ondan nefret ediyordu.

Taehyung bunu beklemediği için şaşırmış bir karşılık da  verememişti.

"Neden burdasın! Bizden uzak dur demedim mi?"

Yoongi gözü dönmüş bir şekilde neredeyse bağırır gibi konuşurken Taehyung onu takmayarak kafasını arkaya atarak kahkaha atmıştı. Böyle bir durumda kahkaha mı atıyor? Belki de sinirleri bozuk olduğu içindir en azından ben böyle düşünmek istiyorum.