4.Bölüm

689 61 11
                                    

By sunfcherry

Seijun sarı saçlı çocuğun teklifini kabul etti. Kendisi ikinci defa teklifi reddedeceğini düşündü ama nedense bir anda kendini teklifi kabul etmiş halde buldu. Bu arada sarı saçlı çocuğun adının Chifuyu olduğunu öğrendi.

Seijun bu teklifi kabul ettiği için hem pişman hem de mutluydu. Çünkü karşısındakiler Tomanlılardı , onu koruyabilirlerdi. Tekrar söylesek sorun olmazdı bunlar Toman idi. Başı  daha kolay belanın içine girebilirdi.

Bundan sonrasında her şey kadere bağlıydı.

Seijun kendisinin nerede kalacağını düşünürken kendini bir deponun önünde buldu. Seijun şaşkındı bunu yine de belli etmiyordu. Garajın kapısı  açıldığında içinde motosikletler vardı. Bir dakika , burada mı kalacaktı?

"Tabii ki de burada kalmayacaksın Sato."

Bu Keisuke'nin sesiydi. Keisuke sanki Seijun'un içini okumuştu. Keisuke garajın içinde ilerlemeye başladı. Köşede bir kapı vardı , o kapıyı açtı ve  gel komutunu verdi. Seijun ise denileni yaptı.

Kapının ardına baktığında içinde yukarıya çıkan bir merdiven olduğunu fark etti ve üçü birlikte o merdivenleri çıkmaya başladılar.

Merdivenleri çıktıklarında karşılarına yeniden bir kapı çıktı. Bu kapıyı anahtarla açtıklarında kapının sahibinin bir oda olduğunu fark etti. Odanın içine girdiklerinde oda iki koltuk bir orta büyüklükte bir kitaplık bir de uzun bir masa vardı. Koltuklar karşılıklı duvarların önüne konulmuştu raf camın yanındaki duvara konuşulmuştu. Masa ise oda ile küçük muftağı ayırmayı sağlayan duvarın önüne konulmuştu. Küçük mutfakla birlikte küçük bir banyoda vardı odada.

Seijun odayı süzmesiyle burası eskiden gerçekten bir odaydı burayı sonradan "ev" yapmaya çalışılmıştı. Seijun'a burası yeterliydi hatta artardı. Ah  şimdi de buranın kirasını ödemeye çalışmak vardı... Her neyse en azından kalacak bir yeri vardı şükür etmeliydi.

En sonunda Keisuke konuşmaya başladı ,

"Evet , burada kalacaksın. Tüm eşyaların yanına aldığın bu üç kutu mu ?"

"Evet , sadece bunlar."

"İyi , yardıma ihtiyacın var mı ?"

"Hayır yok teşekkürler."

"Peki öyleyse , gidiyoruz Chifuyu."

İki genç adam tam evden çıkıyorlardı ki genç kız onları durdurdu ve Keisuke'ye bir soru sordu ,

"Hey bir saniye ödemem gereken kirayı söylemedin , ne kadar ödemem gerekiyor ?"

"Kira ödemen gerekmiyor. Zaten iki çeteye de borcun var."

Seijun duraksadı ve konuştu ,  "Benim sadece bir çeteye borcum var."

"Sadece borcun olduğunu bildiğin bir çete var diye sadece bir çeteye borcun olduğu anlamına gelmiyor."

Bu söz Chifuyu'ya aitti. Sonrasında Keisuke onayladı ve konuşmaya başladı.

"Evet. Senin daha doğrusu babanın Toman'a da borcu var , bir can borcu."

"Wabi-Sabi şirketi iflas edince baban Toman'la iş birliği yapacaktı. Ama baban Tenjiku çetesiyle aramız bozuk olduğundan Tenjiku çetesi babanı tehdit etti. Ve babanın kendilerinden borç almasını sağlamasıyla beraber babanı kullandılar ve babanın da işin içinde olduğu bir kavgada Toman'dan biri öldü. Güya ölüm olmayacaktı olursa her şeyi baban üstlenecekti. İşte bu yüzden baban bize bir can borçlu."

Bunlar Keisuke'nin son sözleriydi. Sonrasında ise oradan ayrıldılar. Seijun bir kez daha hayattan büyük bir darbe yemişti. Bir kez daha hayata lanet okumak istemese de o laneti okudu. Keisuke belki de gerçekten iyi biriydi ama bunu şuan ki yaptıklarıyla bilemezdi. Belli ki Seijun'un burada olma sebebi onlara olan can borcuydu. Belki de her şey bir çıkara bağlıydı. Ve bu çıkarda yanan Seijun Sato'ydu.

_____________

Evet bu bölümde böyle idi.

Bu bölüm önceki bölümden biraz daha kısa çünkü önceki bölümün çok uzun olduğunu hatırlıyorum?

Destek amaclı vote ve yorum atmayı unutmayın ♡

Wabi-Sabi | Baji Keisuke Where stories live. Discover now