30.Bölüm

396 39 60
                                    

By sunfcherry

Hem Seijun'un hem Baji'nin  üniversitesi bitmiş. Seijun banka borcunu da bitirdiğinde artık hiçbir yere borcu kalmamıştı.

Hem Seijun hem de Baji çalışacak bir yer bulmuş hatta çalışmaya başlayalı bir yıl olmuştu.

Günlerden salı idi. Seijun'un mesaisi bitmiş iş yerinden çıkmıştı. O sırada Baji ona mesaj atmıştı. Seijun mesajı okudu.

Kei ♡
Yarın izinlisin diye hatırlıyorum bu sebeple yarın benimlesin.

Seijun mesajı okuduktan sonra sırıtmış bir vaziyetle Baji'ye cevap yazdı. Ardından eve gitti ve yarın için hazırlık yaptı.

___________

Baji , onu evinden arabasıyla almıştı. Seijun arabaya bindiğinde Baji ona tek bir şey söyledi.

"Seni önceden gittiğimiz bir yere götüreceğim ama oranın ikimiz için de anlamlı olduğunu biliyorum."

O yer Sensoji Tapınağı idi. Seijun bunu oraya gittiğinde fark etmişti. Tapınağı bu sefer daha hızlı gezdiler sonrasında önceden geldiklerinde ziyaret edemedikleri restaurant ve büfeleri gezdiler. Acıktıklarında yiyebilecek bir şey alıp oturmak için o yere gittiler.

Sakura ağacının altında olan oturağa... Yemeklerini yediler , etrafı yine sessizlik sarmıştı. Baji yine sessizliği bozan kişi olmuştu.

"Buraya hatırlıyorsun değil mi ? Bu Sakura ağacını , bu sessizliği ve diğer her şeyi. Sana burada çıkma teklifi etmiştim. Sana 'benimle ol' demiştim. Hatırlıyorsun değil mi ?"

"Evet hatırlıyorum Kei. Her şeyi saniye saniyesine hatırlıyorum."

Baji , Seijun'dan cevap aldıktan sonra  devam etti.

"Seijun , bana birçok konuda yol gösterdin. Benim dünyamı genişlettin.  Belki farkında değilsin ama gülüşün , hafiften bir bakışın bile beni mutlu ediyor. Sensiz yapamam diyemem çünkü Tanrı bana ceza olarak 'sensizliği' verir diye korkarım. Bu yüzden sensiz ne yaparım diye düşünürüm... Seijun buraya ilk geldiğimizde sana bir soru sormuştum , şimdi yeniden bir soru soracağım."

Baji , at kuyruğu bağlamış saçından önüne gelen kısa tutamları kulağının arkasına itti. Derin bir nefes aldı , takım elbisesinin bir parçası olan siyah ceketinin iç cebinden bir kutu çıkardı. Şarap kırmızısı olan bir kutu idi. Kutuyu çıkarmasının ardından ayağa kalkan Baji , Seijun'un önünde eğildi. Elindeki şarap kırmızısı olan kutuyu açtı. İçinde güzel taşlarla süslenmiş bir yüzük vardı. Ardından Baji sözlerine devam etti.

"Hayatımın geri kalanında bana eşlik eder misin Seijun? Bana sensizliği tattırmazsın değil mi ?.."

Seijun hem kutunun içindeki yüzüğü gördüğünde hem de Baji'nin söylediklerini duyduğunda ne yapacağını bilemediğinden ilk olarak ayağa kalkmakla yetindi.  Kendini biraz daha iyi hissettiğinde konuşmaya başladı.

"Baji , seninle tanıştığımdan beri en çok yaptığım yüz ifadesi gülümsemekle şaşırmak olmuştur. Bana şaşkınlığın arkasından gelen bir mutluluk veriyorsun ve ben bunu düşündüğünden daha fazla seviyorum. Bende sensiz ne yapacağımı bilmediğimden sana bunu yaşatmam..."

Seijun aynı Baji gibi derin bir nefes aldıktan sonra son sözlerini söyledi.

"Hayatının geri kalanında sana eşlik etmeyi çok isterim."

Baji bu sözlerin ardından gözleri parlarcasına gülümsedi. Kutudaki yüzüğü alıp Seijun'un yüzük parmağına taktı. Ardından ayağa kalktı , Seijun'un yüzünü ellerinin arasına aldı ve "Teşekkür ederim."  sözlerini dudaklarından dışarıya bıraktı.

Ardından Seijun'a sarıldı , Seijun Baji'nin sarılmasına karşılık verdi. O anda orada geçen insanlar durumu anladıklarında genç çifti alkışladılar.

____________

Evlendikten İki Yıl Sonra

"Ne dedin sen ?!"

"Hamileyim dedim Kei."

"Ha ?! Nasıl oldu ?! Bir saniye evde misin sen ? Neredesin , geliyorum!"

"Sence nasıl olmuş olabilir Kei ?! Evdeyim ama işinden ayrılıp gelmene gerek yok."

"Ama ama-"

"Kei ama falan deme ! Of keşke eve geldiğinde söyleseydim."

"O zaman daha çok panik olurdum."

Seijun son birkaç gün mide bulantılarından dolayı hamile olduğundan şüphelendi. O yüzden en yakın eczaneye gidip hamilelik testi alıp geldiğinde şüphelendiği şey olduğunu fark etti.

Baji'yi o panikle arama ihtiyacı duymuştu ama Baji'nin bu panik olmuş halini gördüğünde yaptığı şeye pişman oldu.

Seijun ve Baji artık tamamen bir aile idiler. Büyük bir heyecanla dokuz ayın ardından doğacak çocuklarının heyecanını yaşıyordular...

Hayatta zorluklar ve dolambaçlar olabilir. Hayatın tadını çıkarmakla beraber bunlara sabretmek de önemlidir. Seijun , babasına verdiği sözü kendince tuttuğunu düşünüyordu. İyi olduğu bir işi , güzel bir eşi ve yakında aralarına katılacak bebekleri...

Hayat acı vericiydi ama yaşamaya devam edecek kadar da güzeldi.

The End

By sunfcherry

____________

Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi de bunun da bir sonu geldi...

Umarım beğenmişsinizdir... Son kez yorumlarınızı ve düşüncelerinizi bekliyorum aşklarım <33

Destekleriniz , ilginiz ve sevginiz için çok teşekkür ederim

Görüşmek üzere!

Wabi-Sabi | Baji Keisuke Where stories live. Discover now