《Beauty-ChaerJi》

《6》

♤♤♤

Öğlen arasına gireli yaklaşık 20dk oluyordu ama Yeji ortalıkta yoktu. Chaeryeong oturduğu sırada kıpırdandı. Bir iç çektikten sonra pencereden dışarı bakmaya başladı. Bir süre sonra duyduğu sesle sınıf kapısına doğru baktı; Yeji gelmişti "Chaeryeong?"

"Yeji ben de seni bekliyordum. Chaer Yeji'nin yanına giderken, Yeji mahçup bir şekilde konuştu;

"Çok beklettim mi?"

"Hayır çok olmadı."

"Kusura bakma."

"Sorun değil Yeji."

Arka bahçeye geçene kadar havadan sudan konuştular. Chaeryeong şimdiye kadar düşünmediği şeyi düşünüyordu; maskesini nasıl indirecekti? Buraya kadar gelmişken de geri gitmek olmazdı. Bir bahane de yoktu aklında. Yeji etrafı kontrol ederken konuştu "Kimse yok," saatine baktı "zile de daha altmış dakika var." öğretmenler için konulan banka oturacakken Chaer onu durdurdu "Islak görünüyor." daha sonra elini bankın üstünde gezdirdi "Islak değil ama çok soğuk."

Yeji üzerindeki hırkayı çıkarttı ve banka serdi üzerine oturduktan sonra yanını patpatlayıp Chaer'e gelmesini söyledi. Chaeryeong oturmadan önce tek kolunu kendi hırkasından çıkarttı ve Yeji'ye uzattı. "Üzerinden çıkartma ben üşümüyorum." bunun üzerine esen rüzgarla titredi. Chaer kızı utandırmamak için gülmedi ama maske altından gülümsemesini de durduramadı. "En azından eşit şartlarda oluruz." diyerek oturdu. Bu sefer hırkayı üstünden tamamen çıkartıp ikisinin üzerine koydu. Yeji'nin omzunu tam örttüğünden emin olduktan sonra kolunu omzundan indirip kendi tarafına çekti.

Yeji güzel kokuyu ve esen rüzgarın tadını çıksrırken yanındaki kızın karşıya boş gözlerle baktığını gördü. "Chaeryeong, maskeni çıkarmayacak mısın?"

"Aslında maskemi çıkartmak beni rahatsız ediyor." Chaeryeong'u sabah çok istekli görmüştü, şimdi o isteğin ve hevesin son bulmasını, gözlerindeki parıltının sönüşünü görmek Yeji'yi üzmüştü.

"Şöyle yapalım; maskenin tek ipini çıkart ben de saçımı öne getireceğim olur mu?" Chaer sessiz kalınca tekrar konuştu "Senin olduğun tarafa da bakmam."

Yeji bir cevap beklemeden bir eliyle omzundaki hırkanın düşmemesi için fermuarını tutarken bir eliyle de parmaklarını saçından geçirip Chaer'in olduğu tarafa attı. Chaeryeong'un yüzünü göremiyordu.

"Beni görebiliyor musun?" Chaer Yeji'ye baktığında gözlerini göremedi.

"Yalnızca gözlerini göremiyorum."

"Güzel," dışarının havasını içine çekebildiği kadar çekti ve sesli bir şekilde bıraktı "ah bu kokuya bayılıyorum. Sen de alıyor musun Chaeryeong?" Chaer gergin bir şekilde maskesini çıkarttı yüzü gözükse bile Yeji'nin ona bakmayacağını biliyordu. O da Yeji gibi kokuyu içine çekti. Yüzüne çarpan rüzgarla daha da rahatladığını hissetti. Ard arda esen rğzgarla yüzüne değen siyah-pembe saçları da hissedince gerildi ve endişe içinde Yeji'ye baktı. Rüzgar nedeniyle saçı gözlerinin önünden çekilen kız, gözlerini sıkı sıkıya kapalı tutuyordu. İlk defa birinin yanında gerilmeden ve sonrasını düşünmeden rahatça oturabiliyordu Chaer. Çok şaşırmıştı, bu hissi tatmayalı kaç ay oldu? Ya da kaç yıl?

"Yağmurlu havaları sever misin?" gelen soru üzerine konuştu;

"Çok severim ama gök gürültüsünden korkarım. Aslında yüksek seslerden korkarım." bir taşla iki kuş, bir soruyla iki cevap, diye geçirdi içinden Yeji. Bunu öğrendiğim iyi oldu. Hep sakin tuttuğu ses tonunu daha da alçalttı, bundan sonra da daha özen göstereceği ve üzerinde duracağı bir konu bulmuştu. Chaer'in korkmasını istemezdi.