《Beauty-ChaerJi》

《17》

Hi-🍫

Düzenli bölüm atmak haram herhalde. Okuyuculara Allah sabır versin yoksa ben iflah olmam.

Uzun bir bölüm oldu umarım sıkılmazsınız.

Ve 1.k için teşekkür ederimmm💝

➷.・゜゜・➷.・゜゜・➷.・゜゜・➷

Okula girdiklerinde ilk dersin bitmesine az kalmıştı. Tenefüsü beklemeyi tercih ettiler ve biraz dolanıp kantinde oturdular.

Zil çalar çalmaz Yeji Chaeryeong'un sınıfına gitti. Kızın gelip gelmediğini merak ediyordu çünkü sabah onu hiç görmemişti. Sınıfa girdiğinde Chaer'i göremedi. Tam o sırada Ryujin ve Chaeryeong sınıfa giriyorlardı. Arkası dönük olan Yeji onları gördüğünde şaşırmıştı. Onlar neden çift gibi giyinmişti?

"Günaydın Yeji."

"Günaydın Chaeryeong. Neredeydin?"

"Bugün biraz geç geldim. Sonra ayrıntılı anlatırım."

"Şimdi ne yapacaksın?"

"İçeri geçeceğim. Aslında çantamı bıraktıktan sonra yanına gelecektim ama..."

"Tamam o zaman çantanı bırak ve gel."

"Bir sorun mu var Yeji? Acelecisin."

"Yok hayır. Bir sorun yok."

"Peki." dedikten sonra çantasını yanındaki lacivert saçlı kıza uzattı

"Ryujin çantamı sırama bırakır mısın?"

"Ver."

Çantayı alıp sınıfa giren Ryujin'den sonra Chaerji ikilisi de sınıftan çıkmıştı. Merdivenlerden inerken konuşmaya başladılar.

"Kantine gidelim mi?" diye bir teklif sundu Yeji.

"Gidelim."

Chaeryeong'un verdiği cevaba şaşırdı. Önceden kantine gittiğini hiç görmemizi çünkü.

"Kantini sevmediğini düşünmüştüm. Yani yanlış anlama-"

"Haklısın, sevmiyordum. Sadece kantini değil genel olarak kalabalık ortamları sevmiyorum. Nedenini biliyorsun. Ama bu sabah geç geldik Ryujin ile. Ve kantine gitmek zorunda kaldım. Yoksa müdür bizi yakalardı. Hem kalabalık değildi, birkaç kişi vardı."

Yeji onu onaylayan mırıltılar çıkarırken bir yandan da içten içe kıskanıyordu. Kızıl saçlı kızın her anısında kendisi olsun istiyordu. Yapacağı tüm ilkleri birlikte yapmak istiyordu.

Chaeryeong'un korkusunu yenerek bir adım atmasına sevinse de bastırdığı kıskançlığı kendisini açığa çıkarıyordu. Yine de belli etmemeye çalıştı.

Kantine girdiklerinde Yeji, "Bir şeyler almak ister misin?" diye sordu.

"Maskemi çıkartabileceğimi düşünüyorum Yeji. Ben sadece oturacağım."

"Tamam."

İkisi de bir şey almadan köşedeki masallardan birine geçip karşı karşıya oturdular.

"Kendine neden bir şey almadın?"

"Bir şey yersem tek başıma yemek istemem. Ben de bunu sevmiyorum." tırnaklarını masaya vurarak ritim tutturuyordu.

"Her neyse Chaeryeong. Birkaç şey sormak istiyorum ama nasıl soracağım bilmiyorum." dedi gözünü masadan atırmadan.

Chaeryeong oturuşunu düzeltip "Çekinmeden sor lütfen Yeji. Bu samimiyete ulaştığımızı düşünüyorum." dedi.