Dear self,Eyoo. I'm in a good mood today kasi maganda ang aking tulog, hehe. Linggo ngayon kaya walang pasok, walang gmeet, walang assignments— joke meron pa rin pala pero mamaya ko na lang gawin.
Nag-decide kami ng pamilya ko na magsimba ng umaga at napansin ko na parehong umiyak sa dasal sina Mama at Papa. Hindi naman ako nagkaroon ng lakas ng loob to ask them why. Kasi ang gusto ko sana, sila mismo ang magsabi sa akin but if they choose not to tell me well, that's fine. Tanggapin ko na lang kasi siguro, iniisip lang din naman nila ang kalagayan ko.
I know them kasi. Hindi nila ako gustong idinadamay sa mga problema nila and if they can fix it, then they will fix it together mas lalo na if may tampuhan sila gano'n. I was silently praying for my parents na kung ano man ang dahilan ng pag-iyak nila, palitan sana ni Lord iyon ng saya.
Anyways. Ito lang gusto kong ikuwento ngayon. Medyo marami pa kasi akong gagawin na school works, e. Unahin ko na lang muna ito, hehe. Will write again, soon. Babush.
yours truly,
Carissimi.
![](https://img.wattpad.com/cover/296703279-288-k231883.jpg)
BINABASA MO ANG
HMTS #3: Hold me, Love dearly. [COMPLETED]
RomanceA collab with Watty Scribe Support Group. *** Year 2020. When everything seems to be normal, living their busy life everyday. Carissimi, a senior high school student, was forced to delay her study due to u...