Hiraya

Chapter 14: Safe Space

"Kasali ka sa first five next game. Ikaw magiging outside hitter"

Natigilan ako ng ilang segundo sa sinambit nito at sa'ka unti unting kumunot ang noo.

"Why?" Tanging natanong ko. I'm confused here. Akala ko ba banned ako?

"Anong why? Ayaw mo ba?"

"No, it just that, you said I'm prohibited to play this season"

"Nakinig ka ba nung disciplinary meeting sa committee? Warning lang binigay sa'yo at ako lang nagdesisyon huwag ka muna maglaro ngayon pero injured si Kia kaya ikaw papalit sa kaniya"

Ang gulo naman nitong coach ko.

"Okay, coach. I'll do my best"

"Mag practice kana. Galingan mo gaya ng pagsapak mo dun Kay Vin"

"Coach naman" pinaalala pa.

"Sige na at mag training kana dahil may laro sa susunod. Easyhan mo lang at baka ma injured ka pa" I nod at tumalikod na ngunit nagsalita pa ulit ito. "Nga pala, Xy. Tell your dad, salamat sa sponsor sa pagpaparenovate ng court"

I scoff. So, that's why. Saktong nag vibrate phone ko at binasa ang message ni dad na ipapasundo ako mamaya at kakausapin sa bahay.

~~~~~

Evening came and I'm tired from the practice but I'm getting suffocated by the silence in our dining area. It's making me exhausted even more.

Kami lang tatlo nila dad since nasa sariling bahay kami namin at katabi lang nito ang mansion ni Grandpa.

"Mom, Dad. I'm sorry" Ani ko dahil wala ata silang balak magsalita at kumakain lang habang hindi ko malunok ang akin.

"Para saan?" Seryosong tanong ni dad.

Nakakatakot talaga pag ganito na 'yung aura niya.

"Because I didn't told you and made you worry"

"Bakit nga ba hindi mo sinabi sa amin?"

"Because I know for sure you'll be worried like right now" nakadungo kung tugon

"Xyriena, walang kaso sa amin kung saan ka pupunta. Ang sa amin lang, mag iingat ka. Our concern is your safety, baby"

"I'm sorry, mom. I'll be careful next time. I promise"

"Sinamahan mo lang daw kaibigan mo. Ayan din ang lagi mong kinukwento. Sigurado ka bang kaibigan lang 'yan?"

"Dad -----"

"Answer me honestly, Xyriena" binitawan ko muna ang hawak kong tinidor then lumunok ng laway.

Minsan lang ganito si dad at hindi ako sanay.

"I like her, a lot" I heard them sigh

"Ano ang napapala mo diyan? Nasasaktan ka na naman and worse, physically this time. Sumama ka nalang sa amin. Continue your study abroad" pati si mom nagulat din sa sinabi nito

"Dad, ayoko. I already like it here and nakapag adjust na'ko"

"Gusto mo dito o gusto mo lang makasama 'yang nagugustuhan mo? May pag asa ka ba diyan? Nilalayo na kita sa sakit kung ayaw niya sa'yo. I'm saving you for another heartbreak, anak"

Mukhang ako yata ang kelangan ng alak ngayon.

"I'm fine, dad. I can handle myself"

"Xy, may point ang dad mo. Why don't you just continue your studies and sport there? Concerned lang kami sa'yo at baka matulad ka na naman ng dati"