Gevoelens voor je beste vriend

- Hoofdstuk 2.4 -

De jongens wouden naar de kroeg en met tegenzin ga ik mee. Ik loop de kroeg binnen en gelijk lopen we door naar de bar. De geur van alcohol en zweet overspoelt me. Ik schiet in de stress en grijp gelijk naar Raouls hand. Hij kijkt me vragend aan. 'Sorry' Zeg ik en laat zijn hand los. 'Kom hier maatje, maak je niet zoveel zorgen. We gaan het gezellig maken' Zegt jij enthousiast en slaat een arm om me heen. Ik als 17-jarige mag nog geen alcohol, dus bestel een cola. Ik lust toch al eigenlijk geen bier.

We zijn al best een tijdje in de kroeg, maar nog niemand is echt dronken. Iedereen is eigenlijk gewoon aan het dansen en praten of gooien hun derde glas achterover, zoals Koen. Robbie heeft nog maar 2 glazen op en Raoul 1. Ik zit hier nog steeds met hetzelfde cola glas, omdat ik geen dorst heb. Ik geef aan dat ik naar de wc moet en loop dan weg.

Als ik de wc uit loop, komt een random jongen naar me toe. 'Je ziet er single uit of niet?' Zegt hij, terwijl hij naar mijn lul kijkt. 'Ik eh heb een vriend' Zeg ik zacht. 'Sorry ik versta je niet' Zegt de jongen met een grijns. Hij begint over de stof heen te wrijven en mijn adem stokt. 'S-stop' Kraam ik uit. 'Wat zeg je?' Zegt hij, terwijl hij in mijn oor bijt. Ik schreeuw het uit. Hij bedekt mijn mond en stopt een hand in mijn broek. Hij begint opnieuw te wrijven over mijn lul en ik snak naar adem. Ik krijg amper lucht binnen en mijn adem zwakt af. Hij pakt mijn lul vast en begint me met 1 hand af te trekken. Het zweet druipt van mijn voorhoofd en ik snak hevig naar adem. Ik voel mezelf ligt worden en hou mezelf met moeite overeind. Opeens word de jongen van me afgeduwt en ik zak door mijn benen. Ik zie zwart voor mijn ogen en val dan weg..

Pov Koen:

Ik loop naar de wc's en zie dan Matthy tegen de muur aan gedrukt. Ik schrik als ik hem hevig naar adem hoor snakken. De jongen blijft hem betasten en trekt zich er niks van aan. Snel duw ik de jongen van hem af. Ik zie Matthy op de grond zakken en dan valt hij weg. Gelijk roep ik Robbie en Raoul. Ze komen aangerend en ik schud Matthy door mekaar. 'Wat is er gebeurd?!' Vraagt Robbie bezorgd. 'Hij kreeg te weinig lucht' Zeg ik. 'Hoe komt dat nou weer?' Zegt Raoul geschrokken. 'Ik weet het niet. Ik moest toevallig naar de wc en zag hem opeens staan met een jongen. De jongen had zijn mond bedenkt en zat met 1 hand in Matthy's broek, terwijl Matthy hevig naar adem snakte en hij hem bang aankeek.' Vertel ik. Robbie kijkt helemaal in shock naar de jongen. 'Was ik nou maar meegelopen toen Matthy zei dat hij naar de wc moest..' Zegt Robbie zacht. We kijken bezorgd naar de blondharige jongen die voor ons ligt, het zweet druipt van zijn voorhoofd en zijn mond hangt een beetje open. Robbie maakt zijn handen nat bij de wasbak en veegt met zijn natte handen het zweet weg. Opeens voel ik Matthy bewegen en hij schiet overeind, waarna hij hevig hoest en opnieuw hevig naar adem snakt. Ik schiet gelijk te hulp en aai over zijn rug. Matthy rilt bij de aanraking. 'Rustig Matt, je bent veilig' Zegt Raoul geruststellend. Gelijk haalt Matthy diep adem. Hij bijt op zijn lip en begint te wenen. Robbie knielt naast Matthy neer en trekt hem in zijn armen. 'Ik wil naar huis' Zegt hij snikkend. 'Dan gaan we toch naar huis?' Zegt Raoul. Ik en Robbie trekken Matthy overeind en we lopen naar de uitgang. Dit is de 2e keer dat Matthy aangerand is en ik voel me enorm schuldig dat ik dit niet heb kunnen voorkomen. Hij heeft al zoveel meegemaakt en nu dit weer..

Pov Matthy:

De beelden blijven maar door mijn hoofd spoken. Alles door mekaar. Dan weer de flashbacks van toen ik door Thomas werd aangerand en dan weer de flashbacks van net. Mijn been trilt en ik verstop mijn hoofd in mijn handen. We zitten in de auto op weg naar huis. Ik voel een hand op mijn rug en schiet gelijk omhoog. Robbie schrikt van mijn reactie. Ik kijk weer weg. 'Laat hem maar met rust Rob' Zegt Raoul die zijn blik op de weg houd. Ik ben doodop en laat me onderuit zakken. Ik sluit mijn ogen en schiet gelijk in een nare droom:

Zozo, was het wel zo verstandig dat je naar huis ging? Zegt Thomas die me tegen de muur drukt. Ik schrik en snak naar adem. 'Oh Matthy toch, ben je ook al niet veilig in je eigen huis? Je moest eens weten wat ik nu wel niet allemaal met je kan doen... Laten we beginnen met dit..' Zegt hij en grijpt keihard mijn lul vast.

Ik schiet wakker en snak hevig naar adem. De tranen lopen over mijn wangen en ik kijk naar mijn handen die helemaal wit zijn, omdat ik er zo hard in geknepen heb. Ze trillen als een gek. 'Matt, rustig. Het komt goed' Zegt Rob die me in zijn armen trekt. 'Laat me los' Schreeuw ik bang. Van schrik laat hij me los. Raoul parkeert de auto langs de kant. Ik snik hevig en hijg geschrokken na. De tranen rollen nog steeds over mijn wangen en iedereen kijkt me bezorgd aan.

Pov Raoul:

Ik kijk bezorgd naar een hopeloze Matthy die helemaal de weg kwijt is. Koen zit aan de linkerkant van Matthy en Robbie zit aan de rechter kant, waarbij de tranen al over zijn wangen lopen. We kijken elkaar hopeloos aan, omdat we niks kunnen beginnen. Als Robbie hem aanraakt, raakt hij al volledig in paniek. 'Matthy' Zeg ik voorzichtig. Hij kijkt gelijk geschrokken op. Hij ziet helemaal wit. 'We gaan naar huis, oké? Daar leg je ons alles uit' Zeg ik. 'N-niet naar huis' Zegt hij en barst in huilen uit. 'Matt, we moeten echt naar huis' Zegt Koen. 'Niet naar huis...' Zegt hij hopeloos. 'Maar Matt, Lieke is daar' Probeer ik hem over te halen. 'M-maar Thomas ook' Zegt hij en barst opnieuw in tranen uit. Robbie lijkt te snappen waar hij het over heeft en zegt: 'Het was een droom Matthy, een droom' Matthy zucht opgelucht, maar trilt nog steeds hevig. Ik besluit verder te rijden naar huis.

- tijdskip -

We stappen uit en Matthy slaapt. Ik besluit hem zachtjes op te tillen. Ik leg hem op de bank en sla een dekentje over hem heen. Ik wil hem liever nog niet naar bed hebben, omdat ik hem nog wil spreken met de jongens. Ik ga bij hem op de bank zitten. Ik leg zijn hoofd op mijn schoot en ga tv kijken.

Opeens schiet Matthy weer omhoog van een nachtmerrie. Hij snakt naar adem en ik duw hem terug op mijn schoot. Hij stribbelt tegen, maar weet ook dat ik toch te sterk ben. Opeens horen we de deur open gaan. Matthy draait zijn hoofd bang naar de deur. Lieke komt binnen en ziet mij met Matthy zitten. Gelijk kijkt ze me bezorgd aan en ik knik. Ik laat Matthy los en gelijk kruipt hij naar de andere kant van de bank. Ik zucht. 'Matthy schat, wat is er gebeurd?' Vraagt Lieke bezorgd en gaat bij Matthy zitten. Mattht barst in huilen uit. Robbie en Koen komen nu ook naar beneden en kijken ons bezorgd aan. Ze gaan in de stoelen zitten en kijken zwijgend naar Lieke die haar best doet om Matthy te laten praten. 'Hij is aangerand' Zegt Koen dan maar. Lieke schrikt en kijkt Matthy dan weer aan. 'Matt, echt?' Vraagt ze. Hij knikt. 'Je bent 17!' Zegt ze geschrokken. 'Ik had ook wel wat meer van jou verwacht hoor Roel. Hij is fcking 17!' Schreeuwt ze. Ik zwijg. De blonde jongen schrikt en trekt geschrokken zijn benen op, waarna hij opnieuw begint te snikken. 'Oh sorry Matt..' Zegt Lieke bezorgd.

'Kun je vertellen wat er gebeurde?' Vraagt Lieke even later als hij weer een beetje rustig is geworden. 'N-nou ik liep naar de wc's e-en' Begint Matt en hij legt het verhaal uit. Iedereen luistert aandachtig.

Als hij klaar is met zijn verhaal, zeg ik: 'Het spijt me echt Matt.. Ik had beter moeten weten. Je zag er al tegen op en dan nu dit..' Koen knikt en Robbie kijkt zwijgend naar de grond. 'Robbie, breng jij Matthy maar even naar boven. Hij moet een goede nachtrust maken. Ik praat met Roel hier wel verder over' Zegt Lieke. Robbie knikt en loopt naar Matthy toe, om hem over te nemen van Lieke. Matthy kijkt hem even bang aan, maar staat dan op. Ze lopen naar boven.

Pov Matthy:

Ik loop achter Robbie aan naar boven. We lopen onze kamer in en gelijk kleed Robbie zich uit en gaat in zijn boxer in bed liggen. Ik kijk zwijgend naar het bed en kleed me dan met tegenzin uit. Normaal gesproken zou ik dit helemaal niet erg vinden. Maar door al dit gedoe is het anders.. Ik ga naast Robbie in bed liggen en gelijk wil Rob me in zijn armen trekken. Ik huiver. 'Shh... Rustig maar Matt.. Ik doe je niks.. Je bent veilig hier..' Zegt hij sussend. Ik voel mijn ademhaling regelmatiger worden en val dan in een diepe slaap...

~Rustig Matt, je bent veilig..