ΕΡΩΤΑΣ, Ο ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ

Τα όνειρα γίνονται πράξη

Αθήνα, Ιούνιος 2010

Η Ελένη βγαίνει χαρούμενη από το γυάλινο κτίριο του τηλεοπτικού σταθμού, στο Μαρούσι. Είναι ενθουσιασμένη. Λίγα λεπτά πριν έπεσαν οι υπογραφές και το όνειρο της ζωής της αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.

Ο πρόεδρος του καναλιού δέχτηκε το σενάριο της, ο σκηνοθέτης των μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών είπε το "ναι" , οι ηθοποιοί επιλέχθηκαν με επιμέλεια και από μέρα σε μέρα ξεκινούν τα γυρίσματα της νέας, πολλά υποσχομενης σειράς. Της δικής της σειράς.

-Τι θα λέγατε να πηγαίναμε για ένα κρασάκι να γιορτάσουμε την έναρξη; πρότεινε ο Λουκάς, ο σκηνοθέτης.
-Γιατι όχι, απάντησε εύθυμα η Ελένη.

Μαζί τους ήταν οι δύο ηθοποιοί που θα ενσάρκωναν τους βασικούς ρόλους, το πρωταγωνιστικό ζευγάρι της σειράς, η Τερέζα και ο Αλέξανδρος.
Αρχικά, φάνηκαν διστακτικοί με την πρόταση. Σα να είχαν κάτι άλλο κατά νου. Τελικά, δέχτηκαν και η ιδιαίτερη αυτή παρέα βρέθηκε να διασκεδάζει σε ένα κουτουκακι, στη γειτονιά της Τερέζας, στην Πλάκα.

-Ελενη, το σενάριο είναι μαγικό. Όλες οι ιστορίες είναι ενδιαφέρουσες αλλά ο έρωτας αυτών των δυο ανθρώπων είναι συγκλονιστικός.
-Χαιρομαι που σου άρεσε Αλέξανδρε, αυτό σημαίνει ότι θα τον ενσαρκώσεις με αγάπη και μεράκι.
-Θα ήθελα να πάω σε αυτόν τον τόπο,να γνωρίσω αυτούς τους ανθρώπους. Θα με βοηθούσε πολύ να συνδεθώ με την ηρωίδα μου, να τη γνωρίσω καλύτερα.
-Θα γίνει άμεσα, Τερέζα μου. Ούτως ή άλλως, μεγάλο μέρος των γυρισμάτων έχω προγραμματίσει να γίνει εκεί. Ελπίζω ότι όλοι οι ήρωες θα δεχτούν να μας μιλήσουν και να μας δώσουν συμβουλές.
-Με μεγάλη τους χαρά, Λουκά, φτάνει βέβαια να είναι εν ζωή, γιατί κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει εδώ και χρόνια, είπε η Ελένη.

-Ειναι η πρώτη σου δουλειά ε; τη ρώτησε ο Αλέξανδρος.
-Ναι, η πρώτη. Ήρθα στην Αθήνα για σπουδές και πριν καλά καλά δώσω το πρώτο μου μάθημα άρχισα να γράφω την ιστορία μου.
-Ωχ, να φανταστώ δεν πήγε καλά η εξεταστική ε; είπε γελώντας, αφήνοντας την να δει το πανέμορφο ολόλευκο χαμόγελο του.
-Καλα το φαντάστηκες, ευτυχώς στην επαναληπτική του Σεπτέμβρη με έστρωσε ο παππούς μου στο διάβασμα και έτσι πέρασα κανένα μάθημα.
-Ο παππούς σου ο Λάμπρος, εγώ δηλαδή.
-Ακριβως, του απάντησε παιχνιδιάρικα.

Η Τερέζα έπαιζε αμήχανα με το κινητό της. Που και που τους έριχνε κλέφτες ματιές, χωρίς να προσπαθήσει να μπει στην κουβέντα. Κάποιο μήνυμα που διάβασε τη δυσαρέστησε και φάνηκε αμέσως στην έκφραση της.
-Τι συμβαίνει; Δεν αισθάνεσαι καλά; Έγινε κάτι; τη ρώτησε ανήσυχος.
Του εγνεψε αρνητικά αν και ήταν παραπάνω από εμφανές ότι κάτι την είχε ταράξει.