ဂန္တဝင်ဂိုဏ်းချုပ် အတွဲ(၁) Unicode(1-113)

အပိုင်း ၉၉ : စွန့်စားမှုကြီးရင် ဆုလာဘ်ကလည်း ကြီးမယ်

အပိုင်း ၉၉ : စွန့်စားမှုကြီးရင် ဆုလာဘ်ကလည်း ကြီးမယ်

တောင်ကုန်းလေးလောက် အရွယ်အစားရှိတဲ့ ဧရာမ အနက်ရောင် ဓားကြီးဟာ… ကောင်းကင်ကို ဖြတ်တောက်ပစ်ချင်နေတဲ့အတိုင်း လေပေါ်ကို ထိုးတက်သွားခဲ့ပါတယ်။

စဉ်းလဲရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဒီအနက်ရောင် ဓားကြီးနဲ့ ထိတွေ့လိုက်တဲ့ ခဏမှာပဲ… သူဟာ ဖုန်မှုန့်တွေ အဖြစ်ကို တစ်စစီ ရောက်ရှိပြီးမှ သွားခဲ့တယ်လေ။

ပြင်းထန်သောမုန်တိုင်း အဖွဲ့အစည်းက ကျင့်ကြံသူ အားလုံးတို့ဟာ… သူတို့ရဲ့ ခေါင်းတွေကို မော့ကြည့်လိုက်ကြပြီး… အပေါ်ဘက်ဆီက ကောင်းကင်ယံကို ကြည့်လိုက်ကြပါပြီ။ အဲ့ဒီမှာ… ဧရာမ ဓားကြီးဟာ မိုးပေါ်က ထူထဲလှတဲ့ တိမ်ထုကြီးကို ဆွဲဖြဲပစ်ခဲ့ပြီး… အားလုံးရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို နွေးထွေးတဲ့ နေရောင်ခြည်တွေဟာ ဖြာကျပြီးမှ လာခဲ့ပြီလေ။

သူတို့ဟာ မြူခိုးမြူငွေ့တွေနဲ့ အမြဲတမ်း ပိတ်ဖုံးနေခဲ့တဲ့… ဒီရှေးဟောင်းကမ္ဘာ စိမ့်မြေရဲ့ အထဲမှာ နေရောင်ကို မမြင်ခဲ့ရတာ… ဘယ်နှစ်ရက် ဘယ်နှစ်လ ရှိသွားပြီဆိုတာကို မိုးနတ်မင်းကြီးမှပဲ သိနိုင်ခဲ့မှာပါ။

ကလေးလေးတွေဟာ ပျော်ရွှင်မြူးတူးပြီး အော်ဟစ်ခုန်ပေါက်နေကြတဲ့ အချိန်မှာ… လူကြီးတွေကတော့ မျက်ရည်တွေနဲ့ အော်ပြီးမှ ငိုချင်နေခဲ့ကြပါတယ်။

ယွဲ့ဟုန်ယန်နဲ့ အပေါင်းပါတို့ကတော့ အကုန်လုံး သူတို့ရဲ့ ခေါင်းပေါ်က ကောင်ကင်ကြီးကို အံ့ဩထိတ်လန့်စွာနဲ့ပဲ ငေးမောပြီးမှ ကြည့်နေကြလို့ပါ။

ဒါက ဒီလိုလေးပဲ ပြီးဆုံးသွားတာလား?

သိပ်မကြာခင်ကပဲ… ဂင်္ဂါသဲနှုန်းဝင်္ကပါဟာ တစ်စစီ ပြိုကွဲသွားခဲ့ပြီး… တောင်ထိပ်ဖျားကလည်း ပြိုကျသွားခဲ့တာပါ။ တောင်ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ထဲက လူတွေအားလုံးကလည်း… ရန်သူရဲ့ လူသတ်ဓားရဲ့ အောက်မှာ လည်စင်းခံနေကြရပြီး… အသတ်ခံရတော့မလို ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့လည်း… အခုအချိန်မှာတော့… ကျင့်ကြံသူပေါင်း ၃၀၀၀… ရှန်းဝူ အင်မော်တယ် သတ်ဖြတ်ခြင်း ဝင်္ကပါနဲ့ ဗိုလ်ချုပ်စဉ်းလဲတို့ဟာ တကယ်ကိုပဲ ဒီလိုမျိုးနဲ့ ကျဆုံးသွားခဲ့တာလား?