Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
_______________________________________
"Dalga mi geçiyorsun?" Arka koltukta oturmuş suanki manzaraya gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırmıştım.
Lila cidden Diego'yu komisyona getirmişti.
"Kendi ekibini kurabileceğimi söylemiştin" Annemin gözleri Lila'nin kazağına takılı madalyonla yanında duran Diego arasında gidip geliyordu.
"Evet ama bunu kastetmiştim."
"Malum veledin kardeşini işe alacaksan o rozete hazır değilsin." Söylediği şeylerin sonuna doğru sesi yükselmeye başlamıştı ve bu ses tonu gerçekten sinirli olduğunu gösteriyordu.
Yavaş hareketlerle masaya oğru hareket etmeye başladım ve tam Diego'nun sandalyesinin arkasına geçtim.
"Bölüyorum ama gitmem lazım." Diego tartışan iki kadının arasına girip yavaşça sandalyesinden kalkmaya başladığında Lila ve annem "Kes sesini" diye bağırdılar. Odadaki gerilim artarken Diego'nun sertçe omzundan tutup sandalyesine geri oturttum.
"İç güdülerime güvenmezsen çalışamam." Lila annemi ikna etmeye çalışıyordu.
"Tatlım, vajinana gözlük takmak lazım, bu herife değmez" Annemin dedigi seyler ağzımdan küçük bir kıkırdama çıkarken anneme cidden hak verdim.
O çocuk ve onunla ilgili herşey iğrençti.
"Anne, Yuh artık!" Lila'nin ağzından hem annemi uyaran hemde utanan bir ses çıktığında, tekrar gülme isteği içimi kaplarken elimden geldiğince bu isteği bastırmaya çalışıyordum.
"İnanmayacaksın ama burda beni sevmeyenler de var" Annemi ikna etme iç güdüsü hala içini kaplıyordu.
"Çok saçma ama dinliyorum."
"Eski rejime değil, bize sadık taze kan lazım. Diego'yu iş üstünde gördüm. Buradaki çoğu pislikten daha vasıflı. Bunu niye lehimize kullanmayalım?"
"Benim sorumluluğumda olacak."
Annem, ellerini masaya koyup bir kaç saniye düşünmeye başladı ve bakışlarını bana çevirdi.
