Moriarty the Patriot (fanfiction)

Moriarty the Patriot Fanfic Part 2

Alethea's POV

We are having lunch dito sa orphanage. Lucky and the rest of the kids are still playing pero agad din naman tinawag ni Asteria para kumain.

"Jiale will be coming here, Alethea." Sabi ni Asteria sakin.

Jiale Juane, fiance of Louis James Moriarty. She's working with the government together with Louis kaya minsan lang namin siyang makasama. Pero gumagawa siya ng paraan para makita kami.

"I see. Lucky would be very happy to see her tita."

"Kaya nga eh. Sasabay din si Louis at Albert sakaniya papunta dito. And don't tell Lucky para ma surprise siya ng dad niya." She made a hush sign kaya tumango nalang ako.

"Lucky, call your friends to eat with us." Sabi ko at sumunod naman siya.

Nagsalo-salo kaming kumain at nag uusap tungkol sa mga bagay-bagay hanggang sa may dumating na dalawang carriage. Baka sila Jiale na yun.

Saktong kakatapos lang namin kumain kaya lumabas kaming lahat para tignan kung sino man ang dumating.

"Dad!" Sigaw ni Lucky at tumakbo sa kinaroroonan nila Albert.

Bumaba din si Jiale at Louis sa isang carriage.

"Nee-san," Lumapit si Jiale samin ni Asteria at bumeso.

"How's work, Jiale?" Tanong ko tsaka siya naman ay bumuntong hininga.

"Phew, it's been a busy week nee-san. Ang daming mga cases ng stealing at fraud. Buti nalang magkasama kami ni Louis parang gumagaan din ang pakiramdam ko." Sagot niya.

"Nee-san, how are you?" Sumulpot si Louis sa likod ni Jiale at tumingin sakin.

"I'm good, Louis." Nginitian ko siya.

"Good to know. Huwag mo lang pabayaan ang sarili mo lalo na't dala mo ang pamangkin namin." Pabiro niyang sabi kaya napatawa kami ng mahina.

"Alethea, good to see you." Lumapit si Albert samin habang karga niya si Lucky.

"Nii-san, good to see you too." Bati ko sa kaniya.

"Tara sa loob. Kain muna kayo." Aya ni Asteria sakanila tsaka kinuha si Lucky sa braso ni Albert.

"Lucky, don't let your father tire, okay? You're a big boy already kaya minsan ka lang magpabuhat sa kaniya." Saway ni Asteria kay Lucky.

Kung sa ibang bata iiyak na sa sinabi ni Asteria but Lucky is different. He just smiled at tumango sa mom niya.

"Yes, mom. I understand. I won't let dad be tired."

"What a good boy," Sabi namin sabi ni Jiale kaya nagtawanan kami.

Tumulong ako sa pag handa ng pagkain para sa kanilang tatlo.

Pinagmasdan ko silang apat na masayang nag-uusap.

I can't believe that I envied them. Asteria has Albert and Lucky. Jiale has Louis.

William..

I wish you were here...

With me..

With us..

Bumuntong hininga nalang ako dahil alam kong hindi ko na siya makakasama pa.

Magdidilim na kaya kailangan na namin umuwi.

"Paalam po sa inyo!" Kumaway ang mga bata samin nang pumasok na kami sa kaniya kaniyang carriage.

Sumabay ako sa carraige nila Asteria kasi ayaw niya akong mag-isa lang dun sa carriage ko.

"Hinding-hindi kita pababayaan, Alethea. Lalo na't buntis ka." Sambit niya sakin.