CHAPTER FIVE

392 15 5
                                    


I made up a breakfast for us. Bacon, egg, and fried rice. Nang maluto na 'yon ay kaagad kong inihain. I waited for him to get home. Wala kase s'ya. It's been two days since he treated me with his cold personality. Nagsimula lang naman 'yon that day when I saw a kiss mark on cloth and his lips.

It's been an hour of waiting him. Napa-buntong hininga na lang ako at saka kumain na. Matapos kong kumain ay kaagad kong hinugasan ang pinagkainan ko. It's Sunday, walang pasok.

Akmang aakyat na'ko pataas ng may kumatok sa pinto. Taka akong bumaba at lumapit doon. Nawala din ang pagtataka ko ng maalala s'ya. I open the door. Nagulat na lang ako ng bigla itong yumakap sa'kin. I'm right, it was him.

"H-hey" gulat na ani ko dito. He didn't move.

"Sorry. I'm sorry! I shouldn't do it." Bulong nito sa'kin. I don't get him. Bumitaw ito sa yakap at ngumiti sa'kin. He holds my cheek.

"Sorry for hurting you, baby. I didn't mean it. Sorry." he said at me. I just hold him. Natahimik na s'ya nung hindi ako sumagot kaya naman ay inakay ko na s'ya papuntang taas.

Nang makarating kami sa tapat ng kwarto nya ay kaagad kong binuksan ang pinto. The walls of his room was painted white, hindi magulo ang mga gamit doon. There's some pictures na nakadikit sa wall. Some of them is our pictures together.

I let him sit in his bed. " You better go to sleep" Ani ko dito. Wala namang naging imik ito. I was about to hold the door knob ng biglang may humigit sa'kin at isinandal ako sa may pinto.

He stared at me for a minute. It wonders me. But not until.... Inilapit nya ang mukha nya sa'kin.

My hands was shaking, no. Not just my hands but my whole body when he suddenly kissed me. It was just a light kissed and after it ay inilayo na nya ang mukha nya sa'kin.

....

Pipikit-pikit akong lumabas ng kwarto ko at dumiretso sa baba. It's 6:00 in the morning. It's Monday, may pasok nanaman. Napatigil ako ng makita s'ya na naka-upo na at may naka-handang pagkain sa hapag. He was just staring at it.

Tumikhim ako at saka lumapit atsaka umupo sa tapat nya. He looked up on me.

"G-good morning" nauutal na ani nito habang iniiwas ang tingin. Ngumiti naman ako dito.

"Good morning, too" bati ko dito ng naka-ngiti padin. Matapos naming kumain ay kaagad akong umakyat sa taas para maligo at magpalit. Pagkatapos kong maligo at magpalit ay kaagad akong lumabas ng kwarto ko. Medyo nagulat pa'ko ng maabutan sya sa labas, nag-aantay.

"Uhm, l-let's go?" Tumikhim Ito ng ilang beses bago ako balingan ng tingin. Tumango lang ako.

"Kyrieeeeee!" Salubong sa'kin ni Melka ng makarating sa tapat ng room namin. Niyakap pa'ko nito. Napabitaw Ito bigla at napa-atras pa.

"O! M! Sir! Andyan pala kayo, hehe. Di ko napansin." Ani Melka ng makita sa likuran ko si Sir Monteverde. Nang lingunin ko ito ay kaagad nitong iniiwas ang tingin sa'kin.

"Uhm, I have to go" anito saka tumalikod at naglakad na papuntang office n'ya. Taka namang tumingin sa'kin si Melka.

Pumasok na lang kami ng room. Melka told me na makipag- usap na man daw ako sa transferee, pero hindi ko ginawa. I'm still wondering. She knows me? How?

Did I meet her before? How could she know me? Oh, drop it. I already get it, and I hope it's the reason.

"Kyrie, sabayan ko kaya 'yan mag lunch mamaya?" Bulong sa'kin ni Melka habang naka-tingin Kay Yeseul.

"Ikaw bahala." Bulong ko pabalik dito. Ngumiti lang Ito at umayos na ng upo ng pumasok sa room si Sir. matapos ang discussion ay nag- bell na. Lunch time.

"Una na'ko!" Ani ko kay Melka at kinawayan ito bago lumabas ng room. Kaagad akong nag-lakad papuntang office n'ya. Nang makarating ay kaagad akong pumasok doon. He looked up on me. Lumapit ako doon at umupo sa coach. It still felt awkward.

He cleared his throat kaya naman ay napatingin ako sakanya. Kinuha nya ang Isang tray na may mga pagkain at tumayo sa swivel chair nya. Taka akong nag-angat ng tingin sakanya ng lumapit ito at umupo sa tabi ko.

"L-let's eat" mahinang ni nito. Tumango naman ako. I was about to get the spoon nang maunahan nya'ko.

"J-just let me" Aniya at saka ako sinubuan. It was just a rice and adobo. Sa totoo lang e, naiilang padin ako. Habang ngumunguya ako ay napansin kong naka- tingin ito sa'kin. Napa-ubo naman ako. Kita ko kong pa'no sya mataranta at inabot sa'kin ang bottled water. Uminom naman ako.

"Fvck! Sorry." Dinig kong bulong nito. Taka naman akong napa-tingin sakanya. He sighed.

"A-about what happen last night, just forget it." Anito at kumain na din. I don't know why, but why do I have this feeling of being hurt? Parang may kumirot sa may puso ko. Yeah, right. Forget it. It has no meaning, uh! Tsk. I'm so assuming!

I heard him let go a heavy sigh bago inilagay ang tray sa table nya.

"Kyrie..." Dinig kong mahinang bulong nito. Napatingin naman ako doon. Naka-upo na pala s'ya sa tabi ko. I got shocked when he suddenly hold my cheek. Mas lalo pa 'kong nagulat ng bigla nya 'kong halikan.

"I will let you forget about last night..." Bulong nito. Nakasandal ang noo nya sa noo ko. He was just looking at my lips.

"But not this one." Ani nya... And h-he kissed me again. But this time his lips was already moving.

I'm damn speechless!

___

A D I R I A N G G

Monteverde Brothers#1: Aldrin MonteverdeWhere stories live. Discover now