CHAPTER TWENTY

269 11 1
                                    

Stay there and wait for me." 'yan ang mga kataga na huli nyang sinabi bago ako iwanan sa parking lot.

I sighed at tumingin na lang sa kawalan.

"Kuya!" Nakangusong tawag ko kay Kuya Achi. Nakangiti naman s'yang lumingon sa'kin.

"Ano 'yon, Ky?" Naka ngiti padin tanong ni kuya.

"Gusto ko ice cream, kuya." Lalo pa akong ngumuso ng sabihin iyon. He laugh at ginulo ang buhok ko.

"Sige, ibibili ka ni kuya. Dito ka lang, ah? Antayin mo'ko ah." Paalala ni kuya Achi na tinanguan ko naman.

"Kyrie..." Napa talon ako sa gulat ng marinig ang mahinang bulong ng kung sino. Naka hinga lang ako ng maayos ng makitang si Ally 'yon.

I sighed at pinunasan ang luha ko na umagos na pala sa pisnge ko. Naka tingin lang s'ya sa'kin ng may pagtataka.

"Did you cry?" He asked. Napatingin naman ako sakanya.

Obvious ba?

Umiling lang ako at nauna ng mag lakad papuntang kotse nya.

The past. My past was keep on chasing me. Wherever I hide it always keep on hunting me. Everytime it flashbacks in my mind, I always blame myself. It was, it's my fault.

I lost my kuya because of me being useless for thinking some nonsense. If it wouldn't happen, maybe. Well, maybe, my kuya was still here. Maybe I didn't meet Ally. Maybe, our paths didn't cross. Maybe, I'm not in pain right now.

I shed my tears that was starting to fall down at my cheeks. Doon ko lang nakita na naka-seatbelt na ako. Di ko pa naman sinusuot to ah? Doon ko din nilingon si Ally na seryosong naka-tingin sa'kin ngunit halata sa mga mata nya ang pag aalala.

He pursed his lip. He was about to talk pero agad nyang itinikom ang bibig at pina-andar na lang ang kotse nya. Hindi Ito yung kotse na ginamit ny- nila ni Ma'am Hail. Ito na yung kotse na lagi nyang ginagamit tuwing sinusundo ako, one of his old cars.

I let out a heavy sigh and looked at the window of the car. Napa lingon ako kay Ally ng maramdaman ang mga kamay nya sa kamay ko. He was just driving seriously habang naka tingin sa unahan.

I bit my lower lip. Mas lalo yata akong naiiyak sa ginagawa nya. His thumb is caressing the back of my hand. Hindi ko na napigilan na umiyak.

"Kuya...." Wala yatang araw na hindi ko binabanggit iyon. I lost him. WE lost him because of me. Dad told me na kaya daw ginawa iyon ni Kuya because he just want to protect me.

Pero para sa bata ko pang pag iisip ay sarili ko ang sinisi ko. We lost him because of me. If I just didn't run away that time, maybe he didn't save me. Maybe, he's still alive. Maybe my mom didn't blame me. Maybe, they're not mad on me.

Baka hanggang ngayon ay kasama ko padin sila.

Dahil sa lalim ng pag iisip ko ay hindi ko na namalayan na itinigil na pala ni Ally ang sasakyan. He let out a heavy sighed bago tumingin sa'kin. His eyes are now getting red. I feel his hands holding my hands tight.

"Are you hungry?" He asked softly habang pinupunasan ang mga luha ko.

Kanina kase ng makita ko sila na mag kasama ni Ma'am Hail ay nawalan na ako ng gana na kumain. Hindi ko alam kong bakit.

I looked at him and he's bitting his lips while his eyes was all red. Para syang naiiyak pero pinipigilan nya lang.

"Why are you doing this?" I asked him.

Kita ko kung pa'no sya natigilan sa tanong ko.

I just want to asked him. Why? Why is he doing this to me? Everytime I blame myself because of the past that I can't let go, he's always here by my side to wipe my tears and remind me that I was worth and it's not my fault.

He would always say that 'people makes mistakes, and we get to learn from our mistakes"

Now, I asked him. Why? Why me? If he has Hailey that's always beside him no matter what. Bakit ako pa?

___

A D I R I A N G G

Monteverde Brothers#1: Aldrin MonteverdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu