CHAPTER TWENTY-THREE

244 6 3
                                    


"Kyrie." Pag tawag sa'kin ni Ally. I didn't talk. I didn't even make a move. Naka tingin lang ako sakanya.

Bakit ba apektadong-apektado ako sa sinabi ni Ma'am Hail? Na mag kaka-anak na sila. I should be happy for him. For them.

"Let's go home." Aniya sa Malamig na boses. Pumasok na s'ya sa kotse nya. Napa-hinga na lang ako ng malalim at pumasok na rin.

Pag ka tigil nya ng sasakyan ay akmang pag bubuksan nya pa ako ng unahan ko s'ya. Agad akong pumasok sa loob ng bahay. Umakyat din ako agad sa kwarto ko.

Pag ka pasok ko sa kwarto ko ay inilapag ko Ang aking bag sa study table at Naupo sa kama. Naka tulala ako habang inaalala Yung nangyari kanina.

"You know what. We became together for 2 years. That's why I know that you aren't a part of their relatives and family. And you know what...?

I'm pregnant with his baby, our baby. So I just wanna asked..."

I should be happy for them. Tumango ako sa sariling isipin. I wiped away the tears in my eyes and let out a heavy sigh.

Kyrie, don't be too affected please. He doesn't love you, you doesn't love him. Tama ang hinala mo na mag babalikan pa sila, so stop crying. You should be happy for them.

Pag ka usap ko sa sarili ko. Matapos non ay nag palit na ako.

Ending, ay gumawa na lang ako ng mga take home activities. Pagka-gabi ay agad akong bumaba. Wala si Ally.

Napa hinga na lang ako ng malalim bago tumingin sa Isang tupperware na naka patong sa lamesa. May laman 'yon na adobo. Napansin ko na may naka dikit na papel sa ibabaw ng takip nito.

"I'm sorry, Kyrie"

Kyrie. Mapait akong napa ngiti. Kyrie not baby.

Kumain na lang ako. Matapos ay nag hugas muna ako ng pinagkainan ko bago ako umakyat sa kwarto at natulog.
.
.
.
.
.
.

"Kyrieeeeeeeeee." Rinig kong pagtawag ni Melka sa'kin. Naka ngiti s'ya.

"So, ano sabi ni Sir Monteverde sayoo?" Aniya. At pina-alala pa nya.

"P-pwede mamaya na natin 'yan pag usapan?" Pigil ang luhang ani ko. Ba't naiiyak nanaman ako?

Napatingin ako kay Melka ng matahimik s'ya at di nangulit. May pag aalala sa mga mata nya. "Tara na?" Pag-aya ko sakanya. Ngumiti s'ya at sabay na ulit kaming nag lakad papasok sa room.
.
.
.
.
.
"Kyrie. Kanina ka pa tahimik." Ani Melka.

"Tahimik naman talaga ako." Sagot ko sakanya at pina-ikot ang tinidor sa spaghetti. Nasa cafeteria kami ngayon, lunch break.

"May Problema ba?" Aniya. Doon na tumulo ang luha ko.

"M-melka." Pag tawag ko sakanya. Lumunok muna ako, para kasing may naka bara sa lalamunan ko. Wala pa naman akong kinakain, wala kase akong gana.

Naramdaman ko na lang ay katabi ko na si Melka. Wala si Yeseul, absent.

"Shhh." Pag papatahan nya. Napaiyak parin ako. Hindi ko kayang tanggapin.

Matapos nyang mangako sa'kin at pahulugin ako sakanya e malalaman ko lang na naka-buntis na pala sya ng iba at nag ka balikan na pala sila.

"I c-can't accept it, Melka. Kahit pilitin ko..... Hindi ko din maintindihan kung bakit." Aniko sakanya.

Tahimik lang s'ya habang yakap-yakap ako. "Hindi ko naman s'ya gusto, Diba? Bakit ako nasasaktan? I should be happy for him, for them. K-kase mag kaka-baby na sila, nag ka balikan na sila. Na Malaya na ulit ako." Aniko.

"Pero, saan ako lulugar kapag iniwan nya na ako ng tuluyan? Di ko alam kung nasaan na ang dating kong pamilya." Aniko habang umiiyak pa rin. Niyakap ko s'ya pabalik.

"M-melka?" Tawag ko sakanya. Di kase s'ya nakibo!

"T-tangina nya! Sinaktan ka ba naman!" Aniya sa basag na boses.

"Umiiyak ka ba?" Tanong ko Sakanya.

"H-hindi." Pumiyok naman ngayon ang boses nya. Napa kurap ako. Bumalik ata ang luha ko sa mga mata ko. Napabitaw ako ng yakap sakanya at tinitigan s'ya.

"Akala ko ba umiiyak ka?" Naiiyak na ani nya. Napa irap ako.

"Wala na, mas naiyak ka pa kase kesa sa'kin." Pag tataray ko dito. Pero, totoo. Bumalik talaga lahat ng luha ko dahil sa pag iyak nya.

"Sorry naman. Sabi sayo e si Andrius na lang HAHAHA joke." Aniya ng samaan ko s'ya ng tingin.
.
.
.
.
.
.

It's been three days since hindi umuwi so Ally. Si Kuya Reisee ang nag hahatid sa'kin pauwi. Alam na rin nya ang nangyari and as usual ay nagalit s'ya. I was scared that he might do the same thing he did to Ally before but ended up they just talk.

Hindi ko alam kung anong pinag-usapan nila. I just let them. After non, tinanong din ako ni Kuya Reisee, and yeah I lied.

S'ya na lagi ang humahatid at sundo sa'kin. Minsan nga ay sinasabi ko sakanya na 'wag na dahil nakakahiya dahil pumapasok pa s'ya sa trabaho pero ayaw nya rin naman na Hindi ako sinusundo.

He's really a brother material. Minsan ay sabay pa kami ni Kuya Alvix na sinusundo nya, well kapag nasisiraan naman ng sasakyan o kaya ay tinatamad si Kuya Alvix don lang kami nag kakasabay.

Nag lalakad kami ngayon sa hallway ng school ni Melka. Wala pa rin si Yeseul.

Napansin namin ang mga bulong-bulongan ng mga estudyante. Si Ma'am Hail at Sir Monteverde Ang pinaguusapan nila. At syempre tungkol 'yon sa pag bubuntis ni ma'am hail at si Sir Monteverde ang ama.

Napa hinga ako ng malalim. "Ah, so. Totoo nga?" Dinig kong bulong ni Melka habang kunot ang noo na naka-tingin sa mga estudyante.

'wag nyo na ipa-alala please. Napapikit pa ako sa inis. Tsk. Pake ko ba? Hindi dapat nasasaktan.

Kaya mo 'yan Kyrie.

Ngumiti na lang ako nang pilit at hindi na lang sila pinansin.

___

I told ya, I might change the flow of the story. hope you like it better.

A D I R I A N G G

Monteverde Brothers#1: Aldrin MonteverdeWhere stories live. Discover now