THE GAY CAMPUS PRESIDENT (VINNY MARCOS) // COMPLETED

20. THE CONFESSION

VINNY POV:

"Vin, let's talk," sabi ni tourism girl sa akin.

"Ano bang pag-uusapan natin? Busy ako oh, kita mo?" Sabi ko sa kanya na naiinis na.

"Let's talk about us," saad niya pa.

"Us? Bakit ano bang nangyari sa atin?" Tanong ko sa kanya.

"Gusto ko lang malaman kung bakit paiba-iba yung trato mo sa akin? Minsan napakacaring mo, minsan sweet mo, minsan ang bait mo sa akin. Minsan pinapatawa mo ako, minsan galit ka sa akin, minsan sinasaktan mo ako? Ano bang ginawa ko sayong masama?" Naiiyak niyang sabi.

"Why do you care so much about on how I treated you?" Naiinis kong tanong sa kanya.

Iniiwasan ko siya dahil alam kona kung anong nararamdaman niya para sa akin. Cristine told me about that. At iniiwasan ko siya dahil nga ayaw konang mafall. At kung laro man ito, sigurong talo na ako dahil may nararamdaman na ako para sa kanya.

"Vin," sabi niya sa akin dahilan ng pagsigaw ko.

"Stop calling me Vin, from now on call me President," bulyaw ko sa kanya.

"Vin, please nasasaktan ako sa mga ginagawa mo sa akin, wag mo naman ako iwasan ng paulit-ulit. Wag mo namang ipafeel sa akin na wala akong halaga. Alam ko naman na you love me eh kaya lang as a friend," sabi niya sa akin.

"Nahihibang kaba? Bakit ba lagi kang lumapit sa akin? You made my lide miserable! You ruined my peaceful life! Sabihin mo nga kung ano pakay mo sa akin ha?" Sigaw ko sa kanya.

"I like you! I mean, I love you!" Biglang saad niya na napalunok ako.

"You love me?" Tanong ko ng mahinahon.

"Oo, Vin," she utterred.

"NO, you shouldn't like me nor love me, bakla ako Shin, bakla ako! Nahihibang kana ba? HAHAHHA, ang ganda mo? MS. INTRAMS, MVP sa volleyball, tapos magkakagusto ka lang sa isang bakla, tskk, mag-isip ka nga," sabi ko sa kanya at tumalikod.

"I know you're not gay, Lance told me," biglang sabi niya dahilan ng paglingon ko sa kanya.

"You and Suzy were in relationship before, kaya ba nagbabakla-baklaan ka dahil ayaw muna masaktan ng babae," tanong niya.

"Nahibang kana," sabi ko.

"Gaano kaba nasaktan ng babaeng iyon? Bakit ayaw mo papasukin yung mga taong gusto kang mahalin?" Napaluha niyang sabi.

"Shut up! You know nothing! Sabihin na nating lalaki ako pero di kita gusto. Kung magkakagusto man ako ng isang babae, yun ay si Cristine," sabi ko para tuluyan na niya akong iwasan.

Takot parin akong masaktan sa totoo lang. Natrauma pa ako sa aking nakaraan. Kaya inilalayo ko yung mga taong gustong pumasok sa buhay ko.

I saw her crying pero iwan nasasaktan ako when I saw her tears.

-----------------

SHIN YE POV:

Kaya pala ang sweet nila sa isa't isa dahil may something na. Siguro tuluyan ko na ang pag-iwas sa kanila.

"HUHUHUHUHU," patuloy ako sa pag-iyak sa kwarto ko.

First time kong masaktan ng lubusan.

"Bunsoy," tawag ni kuya sa akin habang kumatok sa kwarto.

"Pasok ka kuya, open iyan," sabi ko na humikbi parin.

"Anong nangyari sayo? Humikbi ka ba?" Titig na sabi niya sa akin dahil ayaw ni kuya na nasasaktan ako.

"Sinong nagpapaiyak sayo?" Galit na sabi ni kuya.

"Wala kuya, nagpractice akong umiiyak para sa project namin," sabi ko.

"Anong subject iyan?" Sabi ni kuya na hiniram ang tablet ko.

"Theater and Arts," mabilis kong sabi.

"May subject ba ang tourism na ganyan? O siya, sigurado kang okay ka lang?" Tanong ni kuya.

"Oo nga kuya go na," sabi ko sa kanya at pinalayas na siya sa kwarto ko.

Nag-eemote ako, ito naman si kuya disturbo. Di ko pa naranasan na masaktan sa love pero ang sakit pala. Hays, sure naba to?

"Hello," saad ko ng may tumawag sa number ko.

"Besh why did you block me?" Sabi ni Cristine.

"Beshh, sorry pero kailangan ko munang umiwas sa inyo ni Vinny. Nasaktan parin ako sa sinabi niya, beshh. I'm sorry, siguro babalik ako kapag okay na lahat," sabi ko sa kanya.

"Okay besh, pero tandaan mong andito lang ako," sabi niya.

"Oo," sabi ko and hang the phone.

Selfish na selfish na ako pero ang sakit kasi eh.

Di ko namalayan na sa pag-iiyak ko nakatulog na pala ako.

Kinabukasan, umabsent muna ako dahil ayokong makita nilang namamaga ang aking nga mata.

"Ye, are you okay?" Sabi ni mama na pumunta sa kwarto ko.

"Mom, masakit po tiyan ko, at saka masakit ang aking ulo," pagpapalusot ko pa.

"Dadalhin ko nalang food mo dito," sabi ni mom.

"Sige mom," I utterred.

Lumipas ang isang linggo, di parin ko pumapasok sa school. Di ko naman kasi alam na ganito epekto ng naheartbroken.

"Ye, anong nangyari sayo? Bakit di kana pumapasok sa school," sabi ni mom na pumasok sa kwarto ko.

"I'm tired mom," sabi ko.

"Shin Ye, bukas pumasok kana. Isang linggo kanang absent. Di na ako nasisiyahan sa ginagawa mo," sabi ni mom at lumabas sa aking kwarto.

"Opo mom," sabi ko at lumabas narin para kumuha ng tubig.

"Loving can hurt, loving can hurt sometimes, but it's the only way that makes us feel alive," kanta ko pa patungong kitchen.

"Bunsoy, ang hugot ah," biglang sabi ni kuya dahilan ng pagtingin ko sa kanya.

Napalaki ang aking mata when I saw his friends.

At bigla akong napabeast mood when I saw Vinny wearing cap, jersey jacket and basta ang gwapo niya tingnan. But kailangan kong magpagpanggap na okay lang ako.

"Kuya," I smiled.

"Hey, guys welcome to our house," I chuckled at dumiretso sa kusina.

Grabeng pagpapanggap ko perfect. Pero naiiyak na naman ako ng makita ko mukha niya.

"Kaibigan pala ni kuya si Vinny?" Tanong ko sa aking sarili.

Bumalik ako sa aking kwarto when kuya utterred again.

"Uhm, Bunsoy, regards sayo si William?" Sabi ni kuya na alam kona kung sino.

"Nah, not available anymore. I have a boyfriend," sabi ko na di na lumingon sa kanila.

Pinilit ko talaga sabihin iyon para di ako masaktan sa harap nila. Nasasaktan ako pagmakita ko na naman ang mukha ni Vinny.