47. MANONG AND SHIN

250 22 32
                                    

VINNY POV:

Lumipas ang mga buwan at di ko na nga nakita pa si ShinYe. It was the most painful heartbreak ang nangyari sa buhay ko.

"Di mo nga talaga ako pinili bun," sabi ko sa aking sarili habang di ko nalang pinapansin ang mga pagpasok ng mga tao sa kwarto ko.

"I will not attend to my brother's weeding, will you please stop putting cosmetics on myface," inis kong sabi sa kanila.

Pero wlaa parin akong magawa dahil pinigilan ako ng body guard.

"Haysss, Vinny are you really not going to attend to your own wedding ceremony? Wake up!" Sandro utterred na nakapagpapagulat sa akin.

"Kasal ko? I never did puting my signature to any--," naputol ang aking sinabi when Sandro utterred.

"Your so dumb Vinny, the man you have meeting on the province when you and your gf ShinYe is getting your signature. Ang bobo mo lang kasi dahil di mo iyon binasa," Sandro keeps on rolling his eyes.

"What? What do you mean?" Naguguluhan kong tanong.

"500,000 remember?" Nabigla ako sa sinabi niya dahil di ko nga iyon binasa.

"You're putting your signature there sad to say," Sandro utterred.

"No, Sandro please!" Inis kong sabi dahil nabobobo ako.

"Hayss, Vinny. Akala ko maiisahan mo si dad pero ikaw yong maisahan niya. Pero be ready baka maging pangit ka sa harap ng bride mo," Sandro utterred at tumawa pa ang hinayupak sa akin na parang excited.

"Hayss, puro ka reklamo, why don't you try and just focus sa pagpapagwapo ng sa ganoon di ka mukhang zombie sa harap ni ShinYe," nabigla ako when Simon entered the room.

"Wait what? Huh?" Naguguluhan kong tanong.

"Haishhhh, dad and ShinYe's dad channging plans, you and ShinYe will getting married. As long as ikaw ang mamahala sa kompanya and not me. So, congrats brother, ang babaeng tinanan mo ang siya ding ipapakasal sayo. Good luck," he chuckled at lumabas na siya at iwan ko, sari-saring emosyon ang aking nararamdaman.

Tila ba nawalan ng mga tinik ang aking nagbabagang pakiramdam.

"Real?" Napasambit ako but my phone is ringing.

"Hello?" Wala sa sarili kong sambit.

"My god Vinny, ikaw talaga bilisan mo at ready na kami ng ama mo. Wag mong bibiguin ang dad mo sa pagbago ng kanyang desisyon," my mother scolded be and tinurn off ang phone.

I dialed ShinYe pero di siya sumasagot. Naeexcite nalang ako ng basta-basta. Pero di man napag-usapan namin ni ShinYe ang tungkol sa pagpapakasal atleast kami yung ikakasal dahil sa desisyon ng aming mga magulang.

"Is it real?" Sabi ko nalang at napangiti sa akin ang mga make up artist.

------------------

SHIN YE POV:

"Dad, you really did not listen to my rants. You are really so cruel," iyak kong halos mamatay matay habang sinuotan ako ng gown.

"Miss Shin, please wag kana pong umiyak. Trabaho namin po ang nakasalalay dito. Your dad told us na kapag di ka maganda sa make up, ipapatanggal niya kami. Kaya please lang magmamakaawa kami," iyak pa ng isang make up artist ko.

"Kinabukasan ko nakasalalay dito kaya pwede ba wala akong paki kung magmukha akong tanga sa harap ng litseng Simon na iyon!" Sigaw ko pa.

Sa pagpupumiglas ko natapos narin sila sa katagalan.

"You really look stunning bunsoy, congrats and after this day may sarili kanang pamilya," my kuya smiled widely.

"At masaya ka pa talaga kuya? Akala ko ba supurtado mo kami ni Vinny?" Iyak ko na naman.

"Kaya nga masaya ako dahil kay--," pinutol ko ang sinabi ni kuya dahil sa inis ko.

"Pwede ba kuya, stop comforting me in that way. Mas lalo akong nasasaktan," sabi ko at umiyak.

Agad akong pinasakay ng pamilya ko sa bridal car. Habang ako naiiyak parin. Alam kong ang pangit ko na pero masasaktan si Vinny dahil dito. Masasaktan ang taong mahal ko.

"Bunnn, di ko matanggap na magiging brother in law lang kita, di ko matanggap na maging parte ako ng pamilya mo pero di ikaw ang asawa ko. Di ko kayang tingnan ka na balang araw may asawa ka narin tulad ko. Di ko kayang di ka magiging akin. Ikaw yung unang minahal na kinababaliwan ko. Ikaw yung unang lalaki na naging dahilan kung bakit alam ko na kung ano talaga ang kahulugan ng love. At kung ikaw man ang nagbigay kahulugan bakit hindi pwedeng tayo nalang? Pwede naman iyon diba?" Pag-ooverthink at patuloy parin dumadaloy ang luha ko.

"Ma'am, masaya ka siguro sa kasal mo noh?" Pang-iinis pa ni manong sa akin kita na nga niyang umiiyak eh.

"Bakit manong masaya ba akong tingnan?" Sabi ko sa kanya.

"Eh para kasing tears of joy ma'am," ngisi pa niya sa akin.

"Hayss!" I sighed as deep as a wheel.

"Ma'am congrats," sabi ni manong ng makarating kami sa simbahan at talangang iniinis ako ni manong.

"Alam mo manong, kanina pa ako naiinis sa iyo. Yung lalaking ikakasal sa akin ngayon ay di ko mahal, bakit ba parang ang saya niyo pa?" Nakasimangot kong harap kay manong.

"Tampo lang iyan! Di ko akalaing may ganito pa palang mag-aaway bago ikakasal, hayss nako kayo talagang mga bagong henerasyon kayo," naiistressed na sabi ni manong sa akin.

"Di mo ako gets manong," tugon ko pa.

"O sya eha, pumunta kana sa harap ng pintuan at baka, babatuhin pa kayo ng pari ng rebulto ng santo," sabi ni manong at akmang papasok ulit sa kotse.

"Manong... huhuhuhu," iyak ko at hikbi kong yumakap sa kanya.

"Manong, natatakot at di ko kaya ang mga pangyayaring ito," patuloy ko sa pag-iyak habang tinakip takip niya lang ang likod ko.

"Ganyan talaga ang buhay, anak or ma'am! Kung anong nararansan mo ngayon alam kong kaya mo iyan. Kaya ko nga na pinagtabuyan ako ng sarili kong mga anak matapos ko silang pag-aralin sa kolehiyo. Di na nila ako tinuring na ama pagkatapos kung magpakahirap para lang sa kinabukasan nila," nabigla ako when manong cried in front of me.

"Manong, a-h so-sorry to hear that po," mas lalong tumulo ang luha ko when I saw manong's tears.

"Hindi salamat eha, dahil sa yakap mo nararamdaman kong may anak pa ako," sabi niya sa akin na nasasaktan ako kay manong.

"Sige na eha, tumungo kana. Tatanggalin ako sa trabaho ng ama mo kapag di kita naihatid ng tama," sabi ni manong at ngumiti sa akin.

"Manong, I'll talk to you after," sabi ko at wala akong magawa kundi umiiyak ng umiiyak at tungo na sa harap ng pintuan ng simbahan.

THE GAY CAMPUS PRESIDENT (VINNY MARCOS) // COMPLETEDWhere stories live. Discover now