"You want to know how I do your wife on this bed, right?" pilyong tanong sa kanya ni Farhan. "She hates this... But her husband seems to enjoy it so much."
You gave her money and exceeded her needs... A good husband indeed. But it seems like it's...
NAPASABUNOT si Randall sa kanyang buhok dala ng inis. Pinipilit niyang i-focus ang kanyang sarili sa trabaho, lalo pa't hindi na niya alam kung paano niya pa maibibigay ang buhay na gusto niya para sa kanyang kabiyak.
Hindi niya mawari kung bakit kanina pa natawag ang kanyang Mommy na kung tutuusin ay dapat hindi na siya tawagan pa. Tinakwil na siya nito noong pinaglaban niyang pakasalan ang babaeng pinaka mamahal niya—si Melanie.
Matapos ang tatlong missed calls, he finally made up his mind to answer it. Bumungad siya na may pabalang na tono. He's pretty sure this is a warning, once more, from his mother.
"This is ridiculous, Mom," seryoso niyang saad. He heavily stomped his hand to his table's cubicle. Dahilan upang mapatingin ang kanyang mga katrabaho.
"Randall, I am your mother. Ilang beses ko ba dapat na itatak 'yan sa mahina mong kokote?" galit nitong panimula. Randall's teeth starts to grind because of madness. Hindi niya talaga gusto ang tono ng kanyang ina sa tuwing nangingialam ito.
"Are you calling, again, just to tell me that my wife is having an affair?" inis niyang tanong. Binulong niya lamang dahil nahihiya siyang iingay ito—he's afraid that his workmates will hear.
Lanie and Randall have the 'Romeo and Juliet'-perfect love story. It's totally a shame if something like this comes out. Hindi niya hahayaang masira ng kanyang ina ang pinaglaban niyang kasal.
"I'm not gonna talk or say anything. Kung maghapon talagang nasa bahay lang ang asawa mo, look at the photos that my investigator sent me."
"What?!" Napalingon siya sa iba, napalakas ang kanyang ekspresyon. "This is too much! Stop getting in to our lives!"
Hindi na siya nakapag-amok. Hindi na naibuhos pa ang kanyang mga gustong sabihin. Binabaan siya ng tawag. Like in a game plan, walang mangyayari kung walang matinong usapan. That's their current situation. Randall and his mom.
This is b*llsh*t! I'm thirty, and they should've let me live my life and marry the woman I want! They don't have to make me hate them!
Naglakad ng mabilis si Randall, kasing bilis ng pagkaputol ng kanyang pisi. Just a minute and his phone received a notification from his mom. He doesn't want to check it, nor to look at it. This is desperate!
Bigla siyang natigilan nang maalala niyang tawagan si Lanie. He knows her—very well. They were in love for so many years now. Hindi ito ang puntong magloloko ang kanyang asawang may malaking ngiti sa tuwing siya'y umuuwi.
Dali-dali niyang tinawagan si Lanie upang mawala ang kanyang duda at takot. Para siyang nakababad sa malamig na tubig. Nanginginig siya at hindi makakilos sa kinatatayuan.
The phone rang... but nobody answered. 'I'm sorry, the number you're trying to call is busy.' Hindi. He's not losing his hope. Randall believes that his faithful wife will answer her phone. Melanie won't let me down in times like this.
"B*llsh*t!" tangi niyang nasabi nang hindi pa rin ito sumagot.
Hindi sinasadyang nabuksan ang message ng kanyang mommy at bumugad ang litrato ng kanyang asawa na may kayakap na lalaki. Nakangiti ang kanyang asawa. Ang ngiting nakita niya noong una silang nagkakilala. Ang ngiting binibigay nito sa tuwing sinasabi niyang mahal niya siya.
Just like falling in love, his heart skips a beat. It feels like dying—parang ginigisa siya sa sarili niyang mantika. He don't even want to f*cking believe it, dahil alam niyang tapos na kung gan'on ang mangyari.
Maaga siyang umuwi upang komprontahin ang kanyang kabiyak. At lingid 'yon sa kaalaman ng nagsasaya pang si Melanie. Randall on the other hand was looking at their photos. Pumapatak ang luha... Kasunod ang paglaklak ng wine na tinago pa niya para sa kanilang nalalapit na wedding anniversarry.
Hindi na niya makolekta ang kanyang sarili. He drink it—since he has a doubt that their anniversarry would come and he will still drink it with Lanie.
Paglapag niya ng wine glass ay narinig niya ang lakad ng kanyang butihing may bahay. Tumatawa pa ito. Ngunit nang mapagtanto nila ay pareho silang lumingon.
Randall saw the red roses that were in her hands. Dali-dali siyang tumayo at lumapit dito.
"Saan ka galing?" seryoso niyang tanong. Dahilan upang mapaatras sa takot si Lanie. "Tell me the truth."
"Sumama lang ako sa mga kaibigan ko—"
"That's crap, Melanie. I know you. I know how your face is if you're telling the truth or not."
Matatalim na titig sa gitna ng sumunod na katahimikan. "Don't waste your energy for your mom's lies." Saka siya nito linagpasan. Dala ng galit ay agad niya itong hinawakan sa braso. "A-Aray, Randall!"
"Hindi pa ba sapat na iniwan ko ang marangyang buhay ko para ipaglaban ka?" tanong niya. The next? A tear fell down from Melanie's inexpressive eyes. "Na iniwan ko sila... Para makasama ka?"
"Stop this, now," matapang na sambit ni Lanie.
"I'm pushing myself to the limit, Lanie. Kasi, pinangako kong ibibigay ko ang lahat para mabigay sa 'yo ang buhay na gusto mo. K-Kasi... Gan'on kita kamahal."
"Enough."
"H'wag mo naman sanang patunayang mali ako... Na mali ako ng pinakasalang babae. Because, more than what I have, you are the only one that I'm most proud of," masinsin niyang sabi. Direkta sa mga mata ng kanyang asawa na sunod-sunod ang pagpatak ng luha.
"K-Kung nawawala na ang tiwala mo sa akin... At magpapadala ka na sa sulsol ng magaling mong nanay? Wala na akong magagawa. I'm leaving this house," sambit nito.
Muli na sanang maglalakad muli si Lanie, ngunit ang kaninang nanlalamig na si Randall ay tila ba tuluyang nasabuyan ng bagong kulong tubig.
He didn't waste the chance to hug her from behind and stop her. "Hon, please. Please, not like this. I-I can't afford to lose you this way," sumamo niya.
Sandali ng katahimikan ang umiral. Randall tried to make her feel that his warm hug will make her stay.
"If you don't want to lose me, ako lang ang paniniwalaan mo," tahasang sambit ni Lanie. "I told you. Your mom don't like me for you! Of course, gagawin niya ang lahat para tuluyan tayong mapaghiwalay!"
"Hon, I was afraid as much as you. Please promise me, you won't ever do what she's accusing you of. I love you." Tsaka niya ito binigyan ng halik.
"I once promise you that, and that promise is forever, Randall."
But that's what he thought, dahil lumipas lamang ang isang araw ay narito siya sa tapat ng isang mamahaling restaurant. Tuluyang humiwalay ang kaluluwa sa kanyang katawan.
Looking at his beautiful wife kissing her other man. Ang tanging nagawa niya na lamang ay ang manahimik at umiyak habang mahigpit na hawak sa loob ng kanyang kamao ang kanilang singsing.
It was way more clear than reality... Sinasampal na siya ng katotohanan.
Hanggang saan nga ba ang kayang panghawakan ng isang papel na nagtitibay ng kanilang kasal? Randall knows that even a promise to God is not as tough as he thinks. He realized that promise is like a rule—it's meant to be broken... As their vows.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
