"You want to know how I do your wife on this bed, right?" pilyong tanong sa kanya ni Farhan. "She hates this... But her husband seems to enjoy it so much."
You gave her money and exceeded her needs... A good husband indeed. But it seems like it's...
HINDI NAMAN PALA ISANG SUMPAAN NA PANGHABANG BUHAY ANG BINIBIGAY NG KASAL. Ang totoo, higit paroon. But if these promises are fake, then it's not marriage... It's a prison.
Nasa parte na ako ng buhay ko na masyado pa akong bata para magmadali, at nasa tamang edad na para gawin ang dapat kong gawin. I'll bet that some of you are in the middle of that stressful thoughts.
Ngayon kasi, hindi ko na siya naiisip. Farhan is always by my side, so I'll never feel alone. Hindi na ako matatakot na lokohin—kasi napatunayan na niya sa akin na mahal niya ako.
Ilang taon din bago ko nahanap ang tunay na pag-ibig. It was full of misery, heartaches, and pain. Pero, 'yun ang buhay, e. You'll live for nothing, but you'll leave for something.
Kaya siguro 'to pinadanas sa akin ng D'yos, dahil alam niyang matibay ako. Biruin mo, after I marry the woman I loved. Na ultimo buhay ko bilang marangyang binata, sinuko ko para sa kanya, siya lang din ang nagloko. That means, if your heart is pure, challenges will show that.
I can live without any wants, walang mga luho. Natutunan ko 'yon sa ilang taong pagsasama namin ni Melanie, and the great thing is that, it set me free.
May kanya-kanya pala tayong kulungan, and mine was my love for my ex-wife. Kapag natuto kang lumaya, you'll learn that you can find more. Not better, but something that is purer than a prison.
Ngayon, mahigpit ang hawak namin sa kamay ng isa't-isa habang nasa harapan ng isang judge na nagkakasal sa amin. Kaunting mga bisita, kasama ang mga piling kaibigan at ang sarili naming mga magulang.
Hindi ko nga mapigilan ang pagpatak ng luha ko, lalo na't malaki ang ngiti ni Farhan. He treasured me like I was never been treasured before. It was new for me, but it felt familiar with him.
"Shh, amore mio, stop crying. Are you this sad that you're marrying me?"
"How could I be sad? I can't believe that you're really going to marry me. Ngayon, I don't have to cheat. You don't have to cheat, as well."
"Guys, please listen to me. It's your wedding but you two are not focused," masungit na saway ng judge.
Natawa kami pareho at sumunod ang feast bomb sa ilalim. Makikita mo sa mga mata ng mga bisita na masaya sila sa kinahinatnan naming dalawa. Come on, we're not getting any younger. Itong future husband ko, nasa fourties na. Ako naman, lagpas na ng kalendaryo.
"You can now kiss your groom," sambit ng judge.
Nagkatinginan kaming dalawa. Hindi sigurado kung sino ang tinutukoy na groom. "Is it me?" bulong ni Farhan.
Napalingon ako sa mga tao sa likuran. "Who's the groom?" bulong ko. Kanya-kanya sila ng pagkibit-balikat. "Urgh, whatever." Tsaka ko hinila palapit si Farhan at binigyan ng matamis na halik.
Nagpalakpakan ang lahat. Nagpatuloy ang selebrasyon sa reception na ginastusan ng kapwa namin mga magulang. Ito raw ang regalo nila sa amin maliban sa isang vacation house sa Italya. Noong kasal ko kasi kay Melanie, it felt like, ako lang 'yung masaya.
"Amore mio, are you okay?" tanong ni Farhan, nag-aalala at halatang diskumpyado. Lumilipad na naman ang isip ko.
"Yes, I am," tugon ko. Nakikinig kami sa isang sikat na banda sa ngayon, puro mga bata at halatang nasa college pa lang.
Kung nagtataka kayo kung nasaan si Melanie, nakakulong siya ngayon. Paki-alam niyo ba? Gusto namin siyang ipakulong. Lalo na sa pamemeke niya ng anak.
Nalaglagan pala siya ng dalawang beses. Una sa akin at pangalawa 'yung kay Farhan. She never told me about that. Masakit dahil muntikan na pala akong maging ama. Kaso, dahil pabaya at makasarili si Lanie, parehong nawala sa mundo ang mga buhay na nasa sinapupunan niya noon.
Pero, may anak siyang bitbit, hindi ba? Well, hindi namin alam kung saan galing ang batang 'yon. Siguradong hindi niya rin 'yon anak. Melanie lied in so many things. Dahilan para masira ang buhay namin. But look, kung saan kami dinala nito.
Mahigpit ang hawak ni Farhan sa kamay ko humiga sa aking balikat habang pinanonood ang masasaya naming bisita. "Napagod ako," sambit niya na kinagulat ko.
"D-Did you just speak in Filipino?" gulat kong tanong. May accent ang pananagalog niya, pero bagong-bago ito sa pandinig ko.
"Oo naman. Why are you so shocked?"
"You bullshxt, you never told me!" Saka ko siya tinulak palayo sa akin.
"What's the sense, though?"
"I feel betrayed. All this time, you never talk to me that way."
"Ay sus. You're so sensitive. Hug me," utos niya sa akin na kahit pa inis ay ginawa ko.
Nakahanap na ba kayo ng taong, kaibigan mo na, barakada, asawa mo pa? Ang hirap man mag-adjust dahil umangat na ang ranggo namin sa buhay ng isa't-isa, asahan niyong hindi kami magche-cheat. Never.
Basta share kami sa babae.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
