40.Bölüm: Geri Dön

763 86 34
                                    

Merhabalar canımın canı canımsularım. 💙

👉🏻CANIMSULARIM BURAYI OKUMADAN GEÇMEYİN! OKUYAN HERKES, DAHA BÖLÜMÜ BİTİRMEDEN ALT ÇUBUKTAN YILDIZA BASARAK OYLAYABİLİR Mİ? 👈🏻

Her satıra birkaç yorum bırakır mısınız? Keşfete çıkamadık hâlâ...

Yukarıdaki müziği açalım ve kendimizi kitabın satırlarına bırakalım.

"Bu, Titanic'in bir deniz yıldızı için batma hikayesi..."

İyi okumalar canımsular.  🌊.




  🌊

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

40.Bölüm: Geri Dön

"Geri dön, geri dön, geri dön..."

***

O korkuyla kendimi nasıl Güneş'in yanında buldum bilmiyorum. Ona bir şey oldu, onun canı yandı sandığımdan... Ellerim titriyor, ne yapacağımı bilemiyordum. Yüzünü titreyen ellerim arasına almıştım. Onunla konuşmaya çalışıyor, iyi olduğuna inanmak istiyordum.

"Güzelim! İyi misin? İyi miyiz? İyiyiz dimi?"

"İyiyiz Bulut'um."

Dudaklarının arasından çıkan bu sözcükler, benim içimi rahatlatmaya yetmiyordu.

"Hadi biraz oturalım." diyerek, Güneş'i kaldırıp kumlara oturtmuştum. Biraz sakinleşmemiz gerekiyordu. Bunun ikimize de iyi geleceğine inanıyordum.

Ağır ağır masadan kalkıp kumların üzerine oturduğumuzda, ikimiz de derin nefes almıştık. Ona bir şey olması düşüncesi, beni mahvetmeye yetiyordu.

"Şimdi daha iyi misin güzelim?"

"Daha iyi olamazdım. Yanımda sevdiğim adam, karşımda parıldayan ay, altımda kumlar... Başka ne tür bir şey beni bu kadar mutlu edebilirdi bilmem."

Bu söyledikleri, sonunda içimi rahatlatabilmişti. Benim birtanem, güzel kızım...

Başı omzumda, ellerimi tutuyordu. Bu yaşıma kadar, değil böyle bir mutluluk yaşamak, bunun benzerini bile yaşamamıştım. Belki uzun süreli karamsarlığımdan, belki kendimi sevmediğimden, belki de hiç aşık olmadığımdan...

"Güneş'im?"

"Efendim sevgilim?"

"Sana ne kadar aşık olduğumu hissedebiliyorsun değil mi? Birinin sana yan bakışı, seni üzmesi, sana zarar vermesi, beni mahvediyor görebiliyorsun değil mi?"

"Görebiliyorum. Ama en önemlisi de hissedebiliyorum Bulut. Ben, hiçkimseyi ve hatta hiçbir şeyi hissedemediğim kadar hissedebiliyorum seni. Bu, yanımda olsan da olmasan da böyle. Hep böyleydi. Hep böyle olacak."

Mesafe: Uyudun Mu? Where stories live. Discover now