27. bölüm

149 10 0
                                    

Bazı anlar vardır ya hani en moraliniz bozuk olduğu anda içinizde bir kelebeklenme olur. İşte o kelebeklenme şu an yaşadığım kelebeklenme,

Yüzüme kocaman bir gülümseme yayıldı
"Seni çok seviyorum" dedim çok içten bir ses tonuyla, tek elini cebine soktu
"E seveceksin tabi boşuna mı girdik buralara" dedi egolu bir şekilde yüzümdeki gülümseme anında silindi.
"Barkın insan bir 'ben de seni çok seviyorum' falan der ya" dedim sitemle

Demirlere biraz daha yaklaştı
"Ben bunu söylemesemde sen bunu bil zaten, ama şu an daha önemli meselerimiz var." Dedi, doğru. Mesela nezarethanede olmamız gibi

"Ee mercan'ın durumu nasıl?" Diye sordum
"En son odaya almışlardı ifadesi falan alınacaktı" dedi bir yandan da demirlerin kenarına oturdu.
Ben de onun oturduğu yerin hemen yanına oturdum. Barkına döndüm,
"Barkın, şimdi o hâlâ seni seviyor ya-" lafımı bitirmeden Barkın araya girdi
"Cemre yok öyle birşey" dedi tok bir ses
"Lafımın bitmesini bekleseydin keşke Barkın. Diyorum ki, ya sizin aranıza girmemem için bana iftira atıp beni burda tutmaya çalışırsa?" Dedim şüpheli bir şekilde

"Öyle bir şey olamaz." Dedi
"Neden?"
"Ateş de ben de buna izin vermeyiz çünkü cemre" dedi beni ikna etmeye çalışarak. Sadece kafamı sallamak ile yetindim.

Ardından sesler gelmeye başlayınca o tarafa döndük. Mert ve polis memurunu gördüm. Polis ilk Barkın'ın kapısı açtı ve sonra benim kapımı açtı.
1 dakika bile beklemeyip çıktım.

Merte döndüm,
"Nasıl çıktık biz? Yani mercan ne dedi?" Dedim hemen
"Bilmiyorum valla yenge mercan hanımın ne dediğini ama zaten abim buraya girmek için beni-" mert devam ederken Barkın yüksek sesle öksürdü.

"Devam et mert" dedim merakla Barkın hızlıca elimi tuttu
"Hadi gidelim artık" dedi ve beni yürütmeye başladı
"Ya bi dur çocuk bişey anlatıyor" dedim sahte bir kızgınlıkla

Barkın kaşları çatık bir şekilde omuzumun üstünden merte baktı. Dişlerini sıkarak konuşmaya devam etti,
"O biraz daha birşeyler anlatırsa ağzıyla burnunun yeri değişecek" dedi dayanamayıp güldüm.

Arabanın yanına gelmiştik bile mert kapımı açtı. Teşekkür edip bindim.
Barkın da yanıma oturmuştu ve mert arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.
Barkın,
"Mert eve gidiyoruz" dedi
"Neden? Hastaneye gitmeyecek miyiz?"
"Hayır"
"Sebep?"
"Oraya gidelim de yengem senin moralini mi bozsun?" Dedi bana dönerek

"Eve gelince de bozmayacak mı zaten şimdi ne yapıyorsa yapsın. Hem ben Mercanla konuşmak istiyorum." Dedim net bir şekilde, mert dikiz aynasından bize baktı
"Abi şimdi eve mi hastaneye mi gidelim?" Dedi arabayı biraz daha yavaşlatarak,
Barkın derin bir nefes aldı ve
"Hastaneye gidelim" dedi.

                             🤍🤍

20 dakika sonra hastaneye gelebilmiştik. Barkın kendi kapısını açtı benimkini ise mert açtı. Arabadan indikten sonra Barkın elimi tuttu, içeri doğru yürüdük. Asansöre binip 2 kat yukarı çıktıktan sonra asansörden inmemizle birlikte Mesude, babaanne, ateş ve balım'ı gördüm.

Mesude hızlıca yanıma geldi. Tam tokat atacakken ateş annesinin bileğini tuttu.
"Anne!" Dedi uyarıcı bir şekilde, en ufak bir tepki vermeden ateşe baktım.
"Ateş mercan'ın yanına gitmek istiyorum. Beni onun yanına götürür müsün?" Dedim

Ateş başını salladı ve önünden geçmem için eliyle yön verdi.
Ben de önünden geçip gittim.
Mercan'ın kapısını açıp girdik, mercan beni görünce gözlerini kaçırdı.
Ateşe baktım
"Ateş bizi biraz yanlız bırakır mısın?"

Dedim ve ateş odadan çıktı. Mercan'ın yanındaki koltuğa oturdum,
"Sen neden geldin buraya?" Diye sordu
Alayla güldüm,
"Farkında mısın bilmiyorum az kalsın senin yüzünden hapishaneye giriyordum. Sen de canından oluyordun, değermiydi mercan ikimizinde hayatını karartmaya?" Dedim sinirli bir şekilde

Birden bire ağlamaya başladı
"Değerdi, ben Barkın'ı çok seviyorum. Onun için yapamayacağım hiç bir şey yok gördüğün gibi, peki ya sen ne yaparsın onu için? Kendini öldürmeyi göze alır mısın mesela?" Dedi yüksek bir sesle

"Emin ol yaparım mercan. Benim aşkımı sorgulamak ne sana kaldı ne de başkasına, eğer o da seni seviyor olsaydı emin ol ki 1 dakika durmam. Çünkü ben Barkın'ın mutlu olmasını istiyorum. İlla benim olmasını değil!" Dedim ben de bağırarak ve devam ettim.

"Şu an seninle bir erkek kavgası yapmıyorum. İkimizede bunu neden yaptığını soruyorum. Çünkü senin yaptığın gerçekten akıllı bir insanın yapabileceği bir şey değil. Sırf benden bilinsin diye kendini gözümün önünde bıçakladın ya daha ilerisi olabilir mi bunun?" Dedim Kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Ama çok başarılı olduğumu sanmıyorum,

Kapı açıldı, Barkın ilk bana sonra mercana baktı, bana yaklaştı
"Ne oluyo?"dedi tek kaşını kaldırarak
Mercan kafasını eğdi
"Yok bir şey" diyip hızla odadan çıktım.
Odadan çıkmam ile mesudeyi karşımda görmem bir oldu. Aniden kolumu tuttu ve beni dışarı doğru sürüklemeye başladı.

Bahçeye indiğimizde arka tarafa geçtik ve sonunda Mesude kolumu bıraktı.
"Ne yapıyorsun? Niye buraya getirdin?" Dedim sinirle
"Kızıma bunu sen yaptın. O senin yapmadığının ifadesini versede senin yaptığını biliyorum!" Dedi yüksek sesle
"Ben hiçbir şey yapmadım kızınıza. Bence siz de gayet iyi biliyorsunuz benim yapmadığımı, mercan'ı hiç doktora bir piskoloğa götürdünüz mü? Buna ihtiyacı var götürün bence, çünkü bu aşk değil. Takıntı." Dedim sakin bir ses tonuyla bu kadar rahat olmama kuduruyordu,

Elini kaldırdı tam tokat atacaktı ki bileğini sert bir şekilde tuttum.
"Bir daha böyle bir şey yapmaya kalkmayın. Veya yapın ama baş başayken değil, yanımda Barkın, ateş, babaanne varken yapın." Dedim kelimelerin her birini bastırarak söylemiştim. Mesude ise bana sadece şaşkınlıkla bakıyordu.





















Hellooooo

Bölüm nasıldı?

OYLARINIZ ve YORUMLARINIZ ÇOK ÖNEMLİİİ 💖

tiktok: sennvebenn_1

SİZİ ÇOK SEVİYORUMM 🍯

En Güzelinden Aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin