38. Bölüm {Final}

192 10 7
                                    

İçimde ki huzursuzluk ile uyandım, ama daha güneş açmamıştı.
Telefonu elime aldım ve saate baktım.
03:30 du, yataktan yavaşça kalktım. Barkın'ı uyandırmadan odadan çıktım.

Mutfağa inip bir bardak su aldım. Yudum yudum içtim. Elimi karnıma götürüp okşadım,
"Annecim lütfen içimde ki bu sıkıntı hormonlarım yüzünden olsun" dedim hafif bir tebessüm ile,

Sesler gelince koridora doğru baktım.
Barkın geliyordu.
"Cemre?" Dedi uykulu sesiyle
"Efendim?
"Napıyorsun burda gece gece"
"Hiç, öyle susadım. Su içmeye geldim." Dedim neden uyandığımı söylemedim morali bozulmasın diye

Son yudumu alıp Barkına yaklaştım.
"Hadi gel yatalım" dedim kafasıyla onayladı ve yatağa yeniden gidip uyuduk.

                              🪐❤️‍🩹

Silah sesiyle yerimden sıçradım.
"Barkın!" Etrafıma bakındım, Barkın biraz uzağımda duruyor sadece bana bakıyordu.
"Barkın!" Diye bağırdım tekrardan,
Barkın bana doğru yaklaştı.
"Barkın hareket edemiyorum nolur sen yanıma gel!" Dedim biraz daha bağırarak,

Barkın biraz daha yaklaştı, ama hâlâ tam yanıma gelmiş değildi. Sadece bana bakıyordu, gözünden bir kaç damla yaş düştü. Sonra karnıma ve yere baktı yavaşça. Onun baktığı yerlere baktıktan sonra nefesimin kesildiğini hissettim.

Kalbimin biraz altında 2 tane ayrı yerde kan izleri vardı. Ve yere doğru baktığımda kan damlalarının benden aktığını gördüm. Elimi karnıma koydum.
"Bebeğim" dedim zorlukla konuşarak nefes nefese kalmıştım. Boğazımdaki eller bu sefer beni öldürmeyi başaracak gibiydi.

Bebek ağlama sesleri gelince geldiği tarafa baktım.
Yerde küçücük yeni doğmuş bebek kan içindeydi. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Hareket etmeye çalıştım ama olmadı.

"Cemre" bu ses Barkın'ın sesiydi ama hiçbir yerde gözükmüyordu. Barkına cevap vermek istesem de nefes alamıyor ve konuşamıyordum.
"Cemre" dedi Barkın yeniden ama hâlâ sadece ağlıyordum. Ağlamaktan başka elimden başka birşey gelmiyordu.

"Cemre uyan!" Nefes nefese uyandım. Bağıra bağıra ağlamaya başladım. Barkın beni kendine hızla çekip sarıldı,
"Geçti, geçti. Kâbusdu sadece" dedi beni sakinleştirmeye çalışarak

Biraz sakinleşip burnumu çektim ve konuşmaya başladım.
"Çok değişik bir kâbustu. Çok çok kötüydü." Dedim yavaş yavaş ağlamaya devam ederken.

"Hadi gel elini yüzünü yıkayalım." Dedi yumuşacık bir ses tonuyla, bir eli belimi, bir eli elimi tutarken banyoya doğru götürdü beni. Çesmeyi açtım ve yüzümü yıkadım.
"Barkın ben bir duşa girsem iyi olucak." Dedim Barkın başıyla onayladı tam çıkacakken
"İstersen kalayım. İyi misin sen?" Dedi
"İyiyim iyiyim. Gerek yok." Dedim ve çıktı.

Suyu açtım, altına girip kendimi rahatlatmaya çalıştım. Kafamı eğdim. Aklıma bir an gördüğüm kâbus geldi.
Damlayan kanlar,

Hemen banyomu yaptım ve çıktım. Kazak ve tayt giyip saçımı taradım. Barkın'ın yanına gidip koltuğa oturdum.
Barkın bana baktı biraz inceledikten sonra
"İyi misin?" Dedi, gülümsedim
"İyiyim, sevdiklerim yanımda. Biri yanımda oturuyor, diğeri karnımda" 

                              ⭐✨

Kahvaltımızı ettik ve masal, ela, ben kuaföre geldik. Ben saçım ile makyajımı yaptırmış ela ve masalı bekliyordum. Aynadan kendime baktım.

Gelinlik, saçım ve makyajım ile daha bir güzel duruyordu. Saçımı sade bir su dalgası yaptırmış makyajımı da ona uyumlu çok abartı olmayan bir makyaj yaptırmıştım.

En Güzelinden Aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin