Dove potter/

22.

"İnsanların hepsini mi?"

Riddle,"evet"

"Anneni ve babanıda mı!?"

Riddle göz ucu ile bana baktı ve kafasını sağa sola çevirdi"onlarıda"dedi

"İlginç... yani nasıl desem bilmiyorum ama ben annem olmasa küçük bir çocuk gibi ağlardım"

"Ve ağlamaklada kalmazdım"

Riddle elini çenesine koydu ve düşünür gibi yaptı

"Ne düşünüyorsun?"

Kaşlarını çattı

Riddle, "neden bu kadar meraklısın?"

"Kişiliğim böyle"

"Riddle Morfin bana bir şey dedi"

Riddle anında kasılmaya başlamıştı

"O senden korkuyormuş niye?"

Riddle,"burnunu her şeye sokma potter"

"Burnumu her yere sokmıyıcaksam neden var!"

Riddle ayağı kalktı ve elini bana uzattı

Ben yüzüne aval aval bakarken
"Hava soğuk olmaya başladı"diye cevap verdi

Sırf inatlık olsun diye eline baktım sonra yerden güç alarak ayağa kalktım

Riddle havada kalmış eline baktı sonra ise bir şey demedi ve önden yürümeye başladı

Onu sinir etmekten zevk alıyordum

Tahakii

Ayaklarım cübbeme takılana kadar cübbe okadar uzunduki

Düşmemek için dengede durmaya çalıştım ama başaramadım ve yere kapaklandım

Riddle omzunun üstünden bana baktı

Sonra kafasını geri önüne çevirdi sırıttığını hissedebiliyordum

"Göt herif" diye fısıldadım

Riddle,"anlamadım potter?"

"Yok bir şey"

Riddle,"yerden kalkmayı düşünmüyor musun?"

"Düşünmüyorum"

Riddle,"peki"

Beni orada bırakıp gidiyorduki

"Tamam tamam kalkıyorum"

Bir şeyler geveleyerek kalktım ve kollarımı göğsümde birleştirip

Küçük bir çocuk gibi önden yürümeye başladım

Riddle,"yavaş yürü yine düşersin falan"

Sinirle ona döndüm

"Sus Riddle!"

Birinci sınıflardan biri yanımıza geldi

Çocuk,"Bayan potter"

"Efendim?"

"Dumbledore sizi çağırıyor"

Şaşkınlıkla bir çocuğa bir Riddle'ye döndüm sessizce bir şey dedi ama anlamadım

"Peki"

Dumbledore'nin odasına doğru gittim

"Limon şerbeti!"

"Buyrun beni çağırmışsınız profesör"

"Ha hoşgeldin Dove geç otur"

Dediği gibi yaptım ve meraklı gözlerle ona baktım