Hetzelfde, maar toch anders? // bankzitters

19.

'Morgen mam.' mompel ik wanneer ik de keuken binnen kom gelopen. Het is vroeg, kwart voor zeven om precies te zijn. De geur van net gezette koffie spreid zich door de keuken heen. Het is ochtendspits in huize ter Reegen.

Terwijl ik langzaam een broodje naar binnenwerk hoor ik papa en Jiska al vertrekken. 'Doei! Tot vanavond!' Roep ik ze nog snel na, net voordat de deur dichtvalt. 

'Lekker geslapen vannacht?' Mama komt tegenover mij zitten met een kopje koffie in haar hand. 'Meh... opzich wel prima.' Ze glimlacht. 'Mooi zo.' 

'Hey mam, kan ik wat vragen?' Ze knikt. 'Natuurlijk, vraag maar raak.' Snel slik ik het stuk brood door. 'Uhm, nou kijk. Raoul en zo, je weet wel. Matthy, Koen en Robbie. Ja die uh ze willen met z'n allen een paar dagen naar Benidorm in Spanje. Nu uh, nu vroegen ze of ik ook mee zou willen... mag dat?' 

Ze zucht... Natuurlijk, natuurlijk vertrouwd ze hen niet. 'Ik zal er even over nadenken, oké? Dan laat ik je het vanavond weten. Heb je het er al met papa over gehad?' Ik schud mijn hoofd. 'Nog niet, maar als ik van jou mag dan mag ik ook wel van hem.' Ze knikt. 'Is goed, ik zal het er met hem over hebben.' Ik knik en sta vervolgens op. 'Thanks mam. Ik moet mij nu echt gaan omkleden en er  dan vandoor gaan. Ik eet vanavond niet thuis denk ik, ik laat het nog wel even weten.' Terwijl ik dat zeg zet ik mijn bord en kop op het aanrecht. 'Vanmiddag door naar Utrecht?' Ik knik opnieuw. 'Je kent mij te goed. Tot vanavond.' Snel plaats ik een kus op haar hoofd, om vervolgens naar boven te sprinten.

Zodra ik het schoolgebouw binnenloop hoor ik de bruggers alweer jengelen. Snel loop ik door naar de kluisjes, waar ik Frank tegen kom. 'Godsamme ik word nog eens gestoord van die kinderen.' Hij lacht en klopt even op mijn schouder. 'Dan moet je ook niet bekend worden, hé sukkeltje.' Ik schud mijn hoofd en geef hem een stomp. 'Klootzak.' 

'Goedemorgen dames en heren!' Meneer Zeldenrust komt met veel te veel energie het klaslokaal binnen. 'Goedemorgen meneer.' Ik en Frank reageren in koor op onze favoriete docent. Geschiedenis, een klote vak, maar Zeldenrust maakt het tien maal beter. 'Goedemorgen heren, hoe was jullie weekend?' 

Wanneer hij dat vraagt besef ik dat ik Frank nog niet eens verteld heb over mijn coming-out tegen Matthy. 'Prima, beetje saai omdat Milo zo nodig weer eens weg moest gaan sinds donderdag.' Ik rol met mijn ogen. 'Niet mijn fout dat ik zo'n druk leven heb Slotta.' We lachen beide. 'Goed goed, tijd om op te starten.'

'Oké Frank luister.' Het zesde les uur, een tussenuur en die spenderen Frank en ik samen in het lokaal van meneer Brandsma, onze favoriete leraar. 'Jezus Milo, rustig aan gozer. Ik luister.' We ploffen op de oude, bruine bank die in het klaslokaal staat. 'Nee serieus, luister goed. Dit is belangrijk.' Frank knikt. 'Ik, ja ik, ben uh, ik heb het Matthy verteld.' 

Even is Frank stil. 'Oh my god, lekker bezig gozer! Hoe was zijn reactie? Moet ik hem in elkaar slaan, ik ben bereid dat te doen hoor.' Ik lach naar Frank toe. 'Nee man, hij was serieus intens positief. Hij begon meteen over het feit dat hij niks door heeft gehad. Dus dat was  positief denk ik.... alleen nu willen ze met z'n allen naar Benidorm en Matthy weet nu van mij en nu wil hij dus dat ik mee ga op vakantie. De smoes dat het niet mag  van mama kan ik niet meer gebruiken.' En precies dan krijg ik een appje van mama.

Moeders: Hey Milo, ik heb het er met papa overgehad. Van ons mag je mee met Raoul op vakantie. We praten er vanavond nog wel verder over. Succes vanmiddag!