ΕΡΩΤΑΣ, Ο ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ

Χωρισμός

Η πρώτη εβδομάδα της κοινής τους ζωής κύλησε ειδυλλιακά. Γυρίσματα, μπάνια, ταβερνούλες πλάι στο κύμα μακριά απ'τα αδιάκριτα βλέμματα και βράδια γεμάτα πάθος και έρωτα στη φωλιά τους.

Τα κορμιά τους ήταν αδύνατο να ξεκολλήσουν, τους έβρισκε το χάραμα αϋπνους και εξουθενωμενους αλλά γεμάτους απόλαυση και ηδονή.

Αποζητούσε σαν τρελός το κορμί της, το γεύτηκε με κάθε δυνατό τρόπο, μα δεν το χόρτασε. Ένιωθε πως κάθε στιγμή μακριά απ'την αγκαλιά της, έξω απ'το σώμα της, ήταν χαμένη στιγμή.

Στο μυαλό της υπήρχε μόνον εκείνος. Στο γύρισμα έψαχνε τρόπο να ξεκλεψει λίγο χρόνο για να βρεθούν μόνοι τους. Αδημονουσε για τις κοινές τους σκηνές. Είχε ξεκόψει από όλους τους δικούς της ανθρώπους, δεν ήθελε να ξοδέψει το χρόνο της με κανέναν άλλον εκτός από εκείνον. Έμενε ξάγρυπνη για να γευτεί άλλο ένα φιλί του, για να τον κρατήσει λίγο παραπάνω στην αγκαλιά της.

-Τι έγινε φιλενάδα; Ερωτεύτηκες και μας ξέχασες;
-Συγγνωμη Χριστιανακι μου, συγγνώμη. Δεν ξέρω τι έχω πάθει,δε μπορώ να ξεκολλήσω απ'το πλευρό του.

-Και τώρα που είναι ο λεγαμενος και θυμήθηκες εσύ ότι έχεις κινητό;
-Πηγε στο σπίτι του, είχε μια βλάβη στα υδραυλικά και έπρεπε να τη φτιάξει άμεσα.

-Μαλιστα, για αυτό μας θυμήθηκες,σα να λέμε ε;;την πείραξε.
-Μη μου θυμώνεις, φιλενάδα, σε παρακαλώ
-Δε σου θυμώνω,καρδούλα μου. Μου φτάνει που ακούω τη φωνουλα σου να κελαηδαει, που σε νιώθω ήρεμη και ευτυχισμένη. Ζηστο, ζηστο στο μέγιστο βαθμό. Μην κρατάς καμία άμυνα και κυρίως μην έχεις τύψεις για κανέναν. Όσοι σε αγαπάμε, καταλαβαίνουμε.

-Σε ευχαριστώ Χριστιανακι μου, ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπάω,και ας μη στο λέω κάθε μέρα,έτσι δεν είναι;
-Ξερω καρδούλα μου, μην αγχώνεσαι. Για πες τώρα, πως είναι ο Αλέξανδρος; Είσαι ευχαριστημένη;
-Ειναι υπέροχος, μου δείχνει την αγάπη του συνέχεια, με φροντίζει, με νοιάζεται. Στα χέρια του νιώθω γυναίκα. Δε θυμάμαι ποτέ ξανά να κούμπωσε το σώμα μου έτσι με το σώμα κάποιου άλλου συντρόφου. Νιώθω να παραλύω, να χάνω τα λογικά μου όταν μου κάνει έρωτα.

-Νταξει, ντάξει, δε θέλω να μάθω όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, της απάντησε γελώντας. Μου φτάνει που σε ακούω τόσο καλά. Με τον άλλον; Τι γίνεται;
- Τίποτα, συνεχίζει να μου στέλνει καλημέρες και καληνύχτες από τα μέρη που πηγαίνουν. Η επαφή μας αρχίζει και τελειώνει εκεί.