Secretly Married [Under revision]

Chapter 6: Preparation

Yhina's POV

Umaga na, Papasok kami ngayon dahil bukas na ang flight namin to Hongkong.

Nagalit kasi si Mommy kahapon,right? That's why, bukas na lang ang flight namin. Buti na rin yun para makapag prepare kami.

"Aki, Sasabay nalang ako sa'yo ngayon." Sabi ko agad pagkababa ko, Hindi ito sumagot at umupo na sa mesa. Anong problema nito?! Kagabi pa to hindi namamansin ah!

"May promblema ba, Aki?" Tanong ko pero hindi niya parin ako pinansin, Isa nalang at.. Naku!

"Aki, pwede ba sagutin mo ako." Sabi ko ulit pero akala ko sasagutin niya na ang mga tanong ko pero iba ang sinabi niya.

" Kumain kana kung sasabay ka sa'kin, ayaw kung malate." Cold niyang sabi, I can't take this coldness!

"Hindi na lang ako sasabay sa'yo. Magpapasundo ako kay Kin." Sabi ko tsaka tumalikod para tawagan si Kin sa landline but I heard him cuss.

"Tangina." He uttered and without saying any words, he grabbed my arm and let me seat..Harshly.

"What's with you, Aki?! Stop acting cold! I didn't do anything wrong!" I shouted. I'm tired of this set up.

"You didn't?! Oh come on, Yhina! All you do is wrong!"

"Walang mararating ang usapan na ito. Let's just go." Sabi ko at tumalikod na, I heard him sigh. What's his problem anyway? Wala ba siyang barkada para pagsabihan ng mga EMO niya?

Psh.

--

Kakarating lang namin sa paaralan.

Nakita ko agad ang bestfriend ko na nakatalikod, bale nakaupo sa bench na nakatalikod sa gate.

I left Aki at nagtatatakbo sa bestfriend ko, gugulatin ko sana siya pero humarap siya kaya ako yung nagulat!

Putape!

"Best? Anong nangyari sa'yo? Ba't namumugto na yang mata mo?!" Napataas na ang boses ko, tumayo lang naman siya tsaka iniwan ako.

"Hoy!" Still no response.

"Best naman! Speak! Hindi ako sanay." Still no response. Am I talking with nobody?

"Uy!" Again I said, and now she's facing me.

"Masanay ka'na, kasi ako? Parang nasanay na-na wala ka." Sabi niya, saka nag lakad ulit. I pouted, Ano ang pino point niya?

"Then, What are you pointing?" Tumigil siya sa paglakad at hinarap ako na salubong ang kilay.

"Ang sakin lang naman kasi.. Parang may best friend ako pero akala ko wala. Naiingit na ako sa mga classmates natin na kapag may problema sila ay may mapagsabihan."

"Not like us, Malapit ka sa'kin pero parang ang layo mo na kahit mag eroplano ako or jet plane ay Hindi kita maabot. Dati nung kayo ni Kin ay nahati ang atensyon mo sa dalawa, okay lang naman sa'kin yun eh kasi naisip ko. Ano mo ba ako? Eh bestfriend lang naman, tapos ngayon dumating si Felix ay nawalan ka na talaga ng time for me--" naputol ang pagsasalita niya at naiyak na lang, I pulled her para makaupo kami sa bench.

"Shh.." I comfort her. Hindi ko akalain na ganto na pala ang nasa isip nh best friend ko.

"Hindi kalang best friend ko, Kasi You're my one and only Best Best Best Friend slash sister, K?" I said and then she smiled and hugged me. I felt guilty, Si Kin nanaman ang isasama ko? Para ano? I sighed.

"Best friend pupunta kaming, Hongkong ni Aki. Nag agree sina Mom--Err. Napilit for exact, Na pwede kaming magsama.. So I decided, I'll  bring you." If this is only an ordinary day for the both of us ay magtatalon na si Best sa saya because Hongkong is her favorite place lalo na sa Disney Land. She smiled but I knew it's a force one.

"Nah wag na best, I know you want to bring Kin." She said but I shook my head.

"No, I want to have some bond with you. Matagal na rin nung huli nating Out of Town." She smiled and I smiled back too

"Okay, I'll be ready now. I'll just skipped my classes." I just nod and then she left me to go home. Parang nalalanghap ko na may iba rin siyang problema or it's just me being insane?

I sighed, Pano ba yan? Walang Kin. Pero di bale, Andyan na man ang Best ko.

Makauwi na nga. Di ko trip ang klase ngayon.

At least makapag advance rest ako.

-
Revised!