Kapının eşiğinde birbirimize sarılmış haldeydik. Başımı onun göğsüne yaslamıştım, kalp atışları kulağıma doluyordu ama sanki kalbimin tam orta yerinde bir hükümdarlık kurmaya da hazırdı.
"Ayyy!" diye bir ses işittim aniden. Başım Baran'ın göğsünden kalkarken omzumun üzerinden geriye baktım. Baran'ın kız kardeşi mutfak kapısında elinde tabak ile duruyordu. "Ay ay ay!" dedi bir kere daha ama bu defa şaşkınlık doluydu sesi.
"Ne oldu?" panikle içeriden çıkan annesine çevirdi bakışlarını. Elini bize doğru uzattı sonra annesine doğru uzattı. Tutulmuş gibi bir sağa baktı bir sola.
"Anne," dedi duraksadı. Onun bu hali beni gülümsetti. Baran da onun bu halinden keyif almış olmalıydı ki kocaman bir kahkahası yayıldı etrafa. Bu sefer benim bakışlarım onu buldu. Gözleri gülmenin de etkisiyle kısılmıştı. Gamzesi yanağının orta yerinde peyda olmuştu. Her yeni gün ona dair hiç bilmediğim bir şeyleri öğreniyordum. "Bu kadın kim? Abime neden sarılmış?"
"Çağla?" dedi annesi. İsmini de bu sayede öğrenmiş oldum. Bir an daha önce bunun hakkında hiç konuşmadığımız geldi aklıma. Baran benim arkadaşlarıma o kadar hakimken aslında konu aile olunca daha geri planda kalmıştık galiba. "Gaye, abinin kız arkadaşı?" Çağla hala sorgular halde bir bana baktı bir annesine.
"Ay ay ay!" bana doğru gelerek abisinin kollarından kurtardı beni ve aniden kendisine doğru çekti. "Ay ay kimler gelmiş? Abimin göz bebeği benim biricik yengem mi gelmiş?" Sıkıca sarılırken devam etti konuşmasına. "Ay anne ne kadar da güzelmiş ya. Bir an abim yengemden başkasına sarılıyor diye nasıl korktum bir bilseniz." kollarından geriye çekildiğimde konuşma ihtiyacı hissettim ama ne diyeceğimi bilememenin etkisi ile Baran'a baktım.
"Çilli uzaklaş." dedi Baran beni tekrar kendisine çekti. "Hadi sen bir ekmek almaya git."
"Abi." tek kaşını sorgular gibi kaldırdı ve ikimize de uzun uzun baktı. "Senin bu yaptığını kimse kimseye yapmaz, yengem ile tanışmama bile izin vermedin hain." elini bana uzattı ve daha ciddi bir ifadeye büründü. Annesi kapıya yaslanmış bizim bitmek bilmeyen tanışma seremonimizi izliyordu. "Merhaba, ben Çağla. Abimin ay pardon senin bir tanecik görümcenim."
"Merhaba." dedim en az onun kadar ciddi olmaya çalıştım ama ikimiz de ciddi olmak yerine neşeliydik. "Ben Gaye. Abinin," dedim ama duraksayıp Baran'a baktım. "Bir tanecik sevgilisiyim."
"Ay ben seni yeriiim. Anne!" diyerek tekrar bana sarıldığında bu kez bende ona eşlik ettim.
"Oğlum hadi ekmek al gel hadi oğlum. "dedi annesi bilmem kaçıncı kez. Baran ile bakıştık ama kardeşinin beni bırakmak gibi bir niyeti olmadığı için mecburen tek başına gitmek zorunda kaldı. "Siz de gelin hadi kızlar beklemeyin orada." birlikte tekrar salona girdiğimizde Çağla yanıbaşımdaydı. Bana yol gösteriyor, oturmam için yer veriyordu. Annesi çaprazıma Çağla yanıma oturduğunda geldiğimden beri belki de ilk defa gerildim.
"Abimin sevgilisi." diye mırıldandı Çağla. Yüzümdeki tebessüm onun bu ani ve güzel tepkileri içindi. "Abime sordum ama cevap vermedi ne zaman evleneceksiniz?" yutkundum. Derin bir nefes aldım. Önce annesine sonra ona baktım.
"Net bir karar vermedik ama ikimiz de bir gün olacağının farkındayız."
"Annen ve arkadaşların ile tanışmış sanırım abim." dedi Çağla. Arka arkaya sorduğu sorular beni germek yerine açılmama neden oldu ve kendimi ifade etmemi sağladı.
"Arkadaşlarım ile daha önce tanışmıştı ama annem ile tanışması planlanmış bir şey değildi. İkimizin dışında olan bir şeydi ve Baran çok güzel bir şekilde üstesinden geldi." gülümsedim, ardından ekledim. "Annem sizinle de tanışmayı çok istiyor."
"İllaki kızım." dedi annesi. Adını bile bilmiyordum ama şimdi sormaya da çekiniyordum. "Siz kararınızı vermişsiniz aileniz olarak da bizler sizin arkanızda olmalıyız."
"Teşekkür ederim." dedim, elim saçlarımda gezindi istemsizce. Kısa süren bir sessizlikten sonra Çağla tekrar konuştu.
"Ne iş yapıyorsun, kaç yaşındasın, nerelisin anlatsana ay tek tek mi soracağım."
" 25 yaşındayım, İzmir doğumluyum ve bir dergide editörlük yapıyorum, belirli aralıklarla yazıyorum onun dışında bir kozmetik markasının açılışı ile uğraşıyoruz şu sıralar."
"Ay cidden mi? Kozmetik dedin mi akla ben gelirim de bu ailede." ellerini savurdu, saçlarına dolaştırdı sonra ellerini uzun uzun. Bana baktı, annesine döndü ve aniden hiç beklemediğim bir şey söyledi. "Anne tam bizim aileye yakışır birisi değil mi?" bana bakarken çenemden tuttu gözlerime odaklandı. "Şunun gözlerine bir bak kurban olayım."
"Çağla!" diye uyardı annesi. Çağla ellerini üzerimden çekse de bakışları sürekli üzerimdeydi. "Yormasana kızım, kalk poğaçaya bak bir sen hadi." Çağla söylene söylene ayaklandı. Annesi ile baş başa kaldığımızda bir süre sessizdik sonra annesi girdi söze.
"Oğlum seni seviyor." dedi emin olmak ister gibi bana baktı, başımı salladım. Beni sevdiğine kalben şahittim zaten. Söze gerek yoktu. "Onu ilk defa bu kadar heyecanlı ve delidolu görüyorum. Gözü telefonunda, yüreği ağzında sanki."
"Emin olun." diyerek başladım söze. "Bende aynıyım, çok seviyorum. Gözüm sürekli çalacak olan telefonda, yüreğim ağzımda. Ondan gelecek tek mesajın tek aramanın benim için önemi anlatılamaz."
"Sevin kızım, çok sevin birbirinizi. Sevgi ve saygının olmadığı yerde ne insan barınır ne de başka bir şey."
"Benden yana hiçbir kuşkunuz olmasın. Henüz yeni tanıştık ama hiçbir sorun olmaması için elimden geleni yaparım." başını salladı. Yerinden kalkıp yanıma geldiğinde bana sarılacağı aklıma dahi gelmemişti. Sıkıca sarıldı bana, benim de kollarım onu sardığında annemin Baran'a karşı bir anda endişe dolmuş halinin aksine beni daha sıcak karşıladığı için ona minnettardım.
"Ailemize iyi ki geldin kızım." dedi, içim bir garip olsa da gülümsemekle yetindim. Sevdiğim adamın ailesinde yer edinmiştim.
"Ay ay ay." dedi Çağla içeriye girer girmez. Biz hala annesi ile sarılıyorduk. "Ay benim gönlümün sultanı annem ve güzeller güzeli yengem birbirine mi sarılmış." kollarını bize sardığında tam bir sevgi yumağı haline gelmiştik. "Aman aman nazar değmesin." Evin kapısı açılıp kapandığını duydum, ayak seslerinin rotası bizi bulduğunda onun da şaşkın olduğuna emindim. Başımı hafifçe çevirip kapıya doğru baktığımda orada kapının kenarına yaslanmış şekilde bizi izlediğini gördüm. Yüzündeki tebessüm en az benimki kadar gerçekti ve görülmeye değerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış numara | Texting
Teen Fiction•En yakın arkadaşınız yeni numarasını telefonunuza yanlış kaydetse ne yaparsınız? Gaye: Dünkü olayın ne olduğunu anlat artık bana! Gaye: Yemin ederim artık son noktaya kadar geldim. Delirmenin eşiğindeyim ya. 054**: Anlamadım. 054**: Ne olayı? Gaye:...
