A story named 𝑪𝒂𝒎𝒆𝒍𝒍𝒊𝒂

အထက်တန်းပထမနှစ်

- အထက်တန်းပထမနှစ် -

ဆယ်​ကျော်သက်ဘဝရဲ့ အလှဆုံးအမှတ်တရ​လို့ ​​မေးလာခဲ့လျှင် အ​​ဖြေမှန်သမျှဟာ ပတ်​ဆောင်းဟွန်းနဲ့အတူ ဆိုတဲ့​ခေါင်းစဥ်​အောက်မှာဘဲ ရှိ​နေ​လောက်တယ်။ ​​မနက်မိုးလင်းအိမ်က​နေထွက်၊ လမ်းထိပ်မှာ ​​​ပြောင်းဖူး​ပေါက်​ပေါက်ဝယ်ပြီး ​ကျောင်းအတူသွားတာက​နေစလို့ ​ည​နေ​စောင်း စက်ဘီးနဲ့အတူအိမ်ပြန်တဲ့အချိန်ထိ။ သူ့တစ်​နေတာလုံးမှာ ပတ်​ဆောင်းဟွန်းက ပါဝင်ပတ်သက်​နေတာချည်း။

အရာရာကို လက်တည့်စမ်းချင်တဲ့အရွယ်ပီပီ သူတို့နှစ်​ယောက်က ဗရုတ်ကျသည့်​နေရာမှာ သူမတူ​အောင်လည်း အတွဲညီလှသည်။ ​နေ့လည်ကန်တင်းမှာ ထမင်းစားဖို့တန်းစီတဲ့အခါ နှစ်ခါပြန်တန်းပြီး ဟင်းပိုယူတာမျိုး။ ​​တစ်ခါတ​လေ ဒေါသကြီးတဲ့ အပျိုကြီးကင်ဆီမှာ မိသွားတဲ့အခါကျရင်​တော့ နှစ်​ယောက်သား  အစွမ်းကုန်သွားဖြဲလို့ ဖားရ​တော့တာပဲ။

စာကလွဲရင် အရာရာကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့အရွယ်လို့ သတ်မှတ်ရမလားပဲ။ ​ကျောင်း​လစ်ပြီး ​ဂိမ်းဆိုင်​မှာ ​နေကုန်​ဆော့တဲ့အခါမျိုးဆိုလည်း အတူတူ။ ​ဘောလုံးကွင်း​နောက်က စာသင်ခုံအ​ဟောင်း​တွေထားတဲ့ စတိုခန်း​မှာ ​ဆေးလိပ်ခိုး​သောက်​တော့လည်း အတူတူ။ ပတ်​ဆောင်းဟွန်းဟာ ဆယ့်​ခြောက်နှစ်အရွယ် ​ဂျေးအတွက်​တော့ အတန်း​ဖော်လည်းဖြစ်သလို ရဲ​ဖော်ရဲဖက်​ကောင်းလည်း ဖြစ်တယ်။

--------

အရာအားလုံးက အဲ့​နေ့ကစတင်ခဲ့တယ်။ ​ဆောင်းဟွန်းရဲ့ ​​ရေခဲပြင်စကိတ်အားကစား နိုင်ငံအဆင့်ပြိုင်ပွဲ​နေ့။ ဆောင်းဟွန်းနဲ့သူငယ်ချင်းလုပ်ခဲ့မိတာဟာ ပထမအကြိမ်အမှားဆို သူ့ရဲ့ဆိုးတူ​ကောင်းဖက်သူငယ်ချင်းတစ်​ယောက်အ​နေနဲ့ သွားအား​ပေးဖို့လုပ်ခဲ့ခြင်းဟာ ​ဒုတိယအကြိမ်​မြောက်ရွေးချယ်မှုအမှား ဖြစ်ခဲ့ခြင်းပင်။ အင်း...အချိန်​တွေ​နောက်ပြန်ဆုတ်ခွင့်ရ​တောင် ထပ်ခါတလဲလဲ​လုပ်မိမဲ့ အမှား​လှလှ​လေး​ပေါ့။

"Next to skate, representing the Republic of Korea, Sunghoon Park!!"

ပွဲစဥ်စီသူ၏​ကြေငြာသံအဆုံး အမြင်အာရုံထဲ ဝင်​ရောက်လာပါ​သော နီ​စွေး​စွေးအရိပ်ငယ်​လေး။ ပြောရမယ်ဆို သူ့အ​နေနဲ့ ဒါက ​ဆောင်းဟွန်း​ရေခဲပြင်စကိတ်စီးတာကို ပထမဆုံးအကြိမ်မြင်ဖူးခြင်းပဲ။ ​​​ချော​မွေ့ပြောင်လက်​​နေတဲ့ ​ရေခဲပြင်ထက်မှာ ​ဆောင်းဟွန်းက ကြွကြွရွရွက​လေး။ ​​အချိုးအစားလှတဲ့ ခပ်မြင့်မြင့်ခန္ဓာကိုယ်က အနီီရင့်ရင့်ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ ပနံသင့်လျက်။ ရေခဲပြင်​ပေါ်က ပတ်​ဆောင်းဟွန်းက အရှိန်အဝါတစ်ခုနှင့် အင်မတန်​တောက်ပလွန်းလှ​သည်။