မဖိတ်ခေါ်ဘဲ ရောက်လာလေသူ || The Yin Guest

CHAPTER-13

UNICODE

အပိုင်း (၁၃)

ရှန်းယွဲ့စားသောက်ဆိုင်တံခါးက ​ဗုန်းခနဲအသံနှင့်အတူ ပွင့်ထွက်လာကာ အရပ်ရှည်ရှည်အမျိုးသမီးတစ်ဦး ထွက်လာ၏။ တဝါးဝါးသမ်းဝေရင်း ကောက်လိမ်နေသည့်ဆံပင်ဖျားကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထပ်လိမ်နေသေးသည်။

"ဘာလို့ လူကို အိပ်ရေးမဝအောင် လာနှောင့်ယှက်တာတုံး? ဘာတွေဖြစ်နေလို့......."

စကားပြောနေရင်း အသံကို ဆွဲငင်လိုက်သည်။ မျက်လုံးများက ပွင့်မလာသေး။ သမ်းဝေထား၍ မျက်ရည်အရာများက ပါးနှစ်ဖက်ထက်၌ အထင်းသားပေါ်နေပြီး မျက်တောင်ရှည်ရှည်များထက် မျက်ရည်ဥများ တွဲလဲခိုနေ၏။ တံခါးဘောင်၌ မှီရပ်ကာ ယိမ်းထိုးရင်း ဟောက်သံထွက်လာလေသည်။

ရှဲ့ပိုင်က ယင်ဝူရှုအား ထပ်မကြည့်တော့။ တစ်ဖက်လှည့်ကာ လုံရှန်းယွဲ့အား ပြောလိုက်သည်။

"ဟောကိန်းထုတ်ခိုင်းဖို့"

လုံရှန်းယွဲ့က မျက်လုံးမဖွင့်သေးဘဲ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် ဆိုပါ၏။

"အိုး ဝင်လာခဲ့လေ.. ဘယ်နှယောက်ကို ဟောပေးရမှာလဲ?"

ရှဲ့ပိုင်၏ကျောပြင်က ရုတ်တရက် တောင့်တင်းသွားသည်။ မျက်လုံးအောက်စိုက်ကြည့်ပြီးနောက် ဥပေက္ခာပြုသည့်အရိပ်အယောင်မျိုးဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း"

ထို့နောက် ခြေထောက်ကြွကာ စားသောက်ဆိုင်တံခါးပေါက်ဆီ​ ဦးတည်လျှောက်သွား၏။

လုံရှန်းယွဲ့က မျက်ခွံတစ်ဖက်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ တံခါးအရှေ့၌ ရပ်နေသူဟာ မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိပုံမပေါ်။ အကျင့်ပါနေသည့်အတိုင်း စကားဆိုလိုက်၏။

"ဟောခိုင်းမယ်ဆို ဝင်လာခဲ့.. ကျန်တဲ့လူတွေက အပြင်မှာ ရပ်စောင့်နေ"

စကားဆုံးသည်နှင့် လုံရှန်းယွဲ့က တံခါးကို ဗုန်းခနဲ ဆွဲပိတ်လိုက်လေသည်။ နံနက်စောစောထရသည်ကို အလွန်အမင်း မကျေမချမ်းဖြစ်နေသည့်ပုံပင်။