Aimee POV
I can't still believe that I met Bangtan! Ang grupong sikat na sikat hindi lang sa korea kundi sa boung mundo.
Hindi ko lang sila na meet kundi nakasama ko pa sila ng ilang araw at naging close kami sa isa't isa.
Nakilala ko sila nang husto and I must say na sobrang worth it yung pag s-stan ko sa kanila. I will never regret to be a fan of them.
Ba't ako naiiyak? Pinunas ko ang luha bumaba sa pesngi ko.
Namimiss ko na agad sila. Ewan. Pero sa kaunting panahon na nakasama ko sila. Naramdaman ko hindi nila ako itinuring na iba sa kanila. They treated me as a friend.
Isang linggo na ang nakakalipas nang umalis sila sa Pilipinas. Ngayon nasa kwarto ako. Nakahiga sa kama habang pinagmamasdan ang kisame habang nagdra-drama at inaalala ang mga nangyari 1 week ago.
Nagluluto sa baba ng hapunan si mama kasama si Kuya Manuel. Silang dalawa lang naman ang magaling magluto sa pamilya namin.
Katatapos lang ng pasko. Nakauwi na rin sa Davao sina Kuya Lester kasama pamilya niya.
Apektado pa rin ako sa pag alis ng Bangtan.
Jowa yarn?
Pag kaalis ng Bangtan sa Pilipinas. Dumeritso agad sila sa America para sa isang guesting. After 2 days, they go back to korea for preparation ng comeback nila. Palagi akong update sa mga ganaps nila. Bumalik na ako sa pagiging spazzer mode.
"We will see you again, Bangtan-shi! Miss ko na kayo," madrama kong usal habang nakatitig sa isa nilang poster na nakadikit sa pader.
Natigil ang pag e-emote ko nang may kumatok sa pinto. Tatayo palang ako nang bumukas iyon at bumungad sa akin ang mukha ni kuya Manuel.
"Kakain na."
"Okay, sige."
Nilibot niya ang mata niya sa kwarto ko.
"Iba ka talaga bunso. Tindi mo mag fangirl."
Sinasabi niya iyon habang tinitignan isa't isa ang mga poster at merch ko. Umiiling iling pa siya tapos napa 'tsk' 'tsk'
"Syempre naman kuya. Pinapasaya nila ako eh. Tapos natupad yung pangarap kong makita sila sa personal. Omg! Di ko lang nakita kundi nakasama ko pa nang ilang araw," kinikilig kong usal habang papalapit sa kanya.
"At muntik nang kumalat yang pagmumukha mo sa internet," dagdag niya sabay tingin sa akin nang masama.
Bumusangot naman ako sa kanya.
"Muntik lang naman kuya pero thank ful ako sa Bangtan because they save me."
"Nakakalimutan mo na yata sila ang dahilan kung bakit muntik nang kumalat ang mukha mo at pag pyestahan ng mga tao."
"Sos naman kuya! Muntik nga lang diba. Tsaka ang mahalaga naman sa akin ay nakasama ko sila."
Napailing naman siya. Parang tanga talaga 'tong si kuya.
"Sige na. Una ka na sa baba. Tatawagin ko lang si Jeric."
Pagkatapos umalis na siya sa pinto at pumunta sa kwarto ni kuya Jeric na katabi lang ng kwarto ko.
Habang pababa ako ng hagdan naalala ko yung sinabi ni kuya Manuel kanina. Totoo yung sinabi niya na muntik na kumalat ang mukha ko sa boung internet. After umalis ng Bangtan sa Pinas nag trending yung hashtag na #whosthatgirl tapos may mga nagkalat na litrato sa twitter. Galing sa kapwa ko fan. Nakita daw nila ang Bangtan na may kasamang babae at ang nakakalerk daw dito ay Pinoy ang kasama ng Bangtan.
Nakaabot yung hashtag sa worldwide trends at hindi lang Ph armys ng nag t-tweet kundi pati yung taga ibang bansa armys. Yung iba sinasabi nila na baka isa daw sa Bangtan ang boyfriend ng girl.
Maraming nagkalat na pictures na kasama ako buti nalang malalabo yung pictures na kasama ako. Di kita yung mukha ko.
Umabot sa tatlong araw yung trending. Binalita pa iyon sa Tv Patrol at 24 oras. Highblood na si kuya Manuel dahil alam niyang ako yung kasama ng Bangtan. Nag aalala na rin si mama buti nalang nga ka agad na nawala yung usap usapan nang ang bangtan na mismo ang clear ng issue na totoong may kasama sila nong pumunta sila sa Pilipinas but they said that I'm their friend instead na tour guide. Like omg! They said that infront of million of armys.
Pero may isang bagay lang ang bumabagabag sa loob ko. Hanggang ngayon ay nacu-curious ako kung ano ang dapat na sasabihin sa akin ni Jungkook.
Sa tuwing mag uusap kasi kami palagi niya sinasabi na may sasabihin siya sa akin pero di niya naman natutuloy.
Nong bumaba sila ng eroplano at nagpaalam sa akin. Hindi niya ako kinausap pero ramdam ko yung maghigpit na yakap niya.
Alam ko iisipin ng iba na nababaliw na ako pero na wi-wierdo-han talaga ako sa kanya.
Kinausap pa nga ako ni kuya Min about him eh.
Jusko Lord! What the meaning of this?!
_________
Pagkatapos namin kumain ay ako na ang nagligpit at naghugas ng pinggan. Patapos na ako nang bigla tinawag ako ni mama.
"Aimee!"
"Po?" Balik kong sigaw habang nagpupunas ng kamay.
"May tumatawag sa cellphone mo. Naka hangul."
Nanlaki pa ang mga mata ko nang marinig ko iyon. Automatikong nanlaki ang mga mata ko at mabilis pa sa kidlat na tumakbo papuntang sala.
Nahagip ko pa nga si Kuya Jeric nang makasalubong ko siya sa pinto ng kusina. Nag sorry naman ako pero pinagalitan niya pa rin ako.
Nahagip rin ng mata ko si kuya Manuel habang pababa ng hagdan. Jusko naman! Ang sama niya makatingin sa akin. Narinig niya ata ang sinabi ni mama kanina.
"Ma, paabot po ng cellphone." Sabay turo ko sa cellphone na nakapatong sa lamesa na malapit lang sa pwesto ni mama.
"Sino yan?"
Tanong ni mama habang inaabot sa akin yung cellphone.
"Ah, kaibigan ko po."
Lumapit sa amin si kuya Manuel tapos parang may balak siyang tignan ang screen ng cellphone ko. Tinago ko naman ka agad iyon sa likod tsaka nagmamadali lumabas ng pinto at pumunta sa garden namin.
Sa Messenger ko siya tumatawag. Naka video call. Nakahangul ang name niya tapos black ang profile picture niya.
Huminga ako nang malalim. Mas malalim pa sa balon dahil at this moment hindi ko alam kung ano ang e-re-react ko lalo na't naaala ko yung sinabi ni RM bago sila umalis.
"We will call you."
Ito na ba yun?!
Nanginginig kong pinindot ang answer button. Nag open yung cam. Kita ko yung mukha ko sa taas tapos black naman yung kabuuan. Mahina ba yung signal ko?
Maya't maya nagulantang ako nang lumitaw sa screen si Jungkook.
Deep inside parang gusto ko nang himatayin.
Pawis na pawis ang boung mukha niya. Medyo magulo ang buhok niya at sobrang gwapo niya shutang ina!
Parang nasa dance studio siya. Katatapos lang ng practice. I think.
Pagkakita niya sa akin ay ngumiti siya sa akin na hindi kita ang ngipin. My God! He is so handsome. Napatakip ako sa bibig ko at pigil ang kilig.
"Annyeong Ami-shi," he said tapos kumaway siya saakin.
Kajsjsjkd!
